Labing-anim na oras na ang duty namin sa ospital ngayon pero kahit ni isa sa amin ay parang hindi nakakaramdam ng antok dahil sa sobrang dami ng pasyente.
Nakakahilo ang daming ng tao. Ang sakit sa paa nang paglakad at pagtakbo ko at ang sakit sa tiyan na wala parin itong laman matapos ang maraming oras.
"Diamond!" Napatigil ako sa paglalakad at pagrereview ng clipboard ng isang batang pasyente nang tawagin ako ni Josie na papalapit sa akin.
"Kamusta?" Bungad ko nang makalapit siya at niyakap ang clipboard. Yakap-yakap din niya ang tatlong clipboards at may stethoscope pa na nakasabit sa leeg at light pen sa bulsa ng scrubs niya sa may bandang dibdib.
"Nakakapagod! Biruin mo nawala na ang antok ko at nalipasan na ako ng gutom ay ang ganda ko parin." Natawa ako sa sinabi
