ตอนที่ 4

1803 Words
ทางด้านยักษ์ ปืนและไททันต่างพากันแอบมองเพื่อนที่ไม่ค่อยพูดคุยเหมือนทุกครั้ง แล้วยังจับโทรศัพท์ดูรูปเมียไม่หยุดจนน่าสงสัยว่าแม่งเป็นอะไรอีก พวกเขาดื่มกับมันเกือบทุกวันแต่เชื่อไหมว่าเกือบปีแล้วที่มันไม่เคยพาเมียมาด้วยเลยทั้งที่ตอนแรกมันติดเมียมากเลยนะ “กูถามจริงเป็นเหี้ยอะไรวะ?” มันงานยุ่งมากรู้แค่จริงๆ “ไม่มีอะไรวะแค่เครียดๆ น่ะ” หลายเรื่องจริงๆ ในตอนนี้ “เรื่องไอ้เวย์เหรอวะ?” ไอ้ตัวเวรนี่มันน่ากระทืบสักสิบรอบแต่ประเด็นคือแม่งหายหัวไปไง “ไอ้นี่ก็ด้วย หมารอบกัดแบบมันกูกลัวว่ามันจะไปยุ่งกับเดียร์เอา” มันเป็นปัญหาที่ผู้หญิงบางคนอาจจะไม่เข้าใจโดยเฉพาะเมียที่มองเขาเป็นคนเลวตลอดเวลา ไอ้เหี้ยเวย์มันเคยเป็นหุ้นส่วนของบาร์แต่กลับโกงเงินไป แล้วยังแถหน้าด้านๆ ซึ่งเขาก็ให้โอกาสแต่มันไม่หยุด มันพยายามปลอมเอกสารต่างๆ เพื่อที่จะโกงแล้วเอาบาร์นี้เป็นของมันคนเดียว แล้วยังจะขายต่อให้ใครก็ไม่รู้จนเขารู้ความจริงเข้า ไอ้เวย์มันหายตัวเพราะถูกเจ้าหนีตามตัวไม่หยุด แล้วมันโทษว่าทุกอย่างเป็นเพราะเขา คืนมันเลวเองไม่มีใครบังคับแต่เสือกไม่ยอมรับผิดผลเลยเป็นแบบนี้ไง ปืนมันเข้ามาซื้อหุ้นของไอ้เวย์จนหมดเรียบร้อยเพื่อช่วยตัดปัญหาแต่แม่งก็ไม่จบเว้ย มันแค่อิจฉาเลยอยากได้ทุกอย่างที่เป็นของเขา “ตอนนี้มันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนวะ?” “กูก็ม่รู้วะ เด็กในร้านเห็นมันครั้งสุดท้ายก็ตอนมาเซ็นโอนขายให้กับมึงอะ” “เหรอวะ?” “เออดิ!” เขาตอบเพื่อนอย่างเซ็งๆ แล้วยกเหล้าขึ้นมาดื่มพร้อมกับมองรูปคู่ของเราที่ถ่ายด้วยกันครั้งล่าสุดก็ปีที่แล้วโน้น แต่รูปที่เขาแอบถ่ายเมียค่อนข้างเยอะนะและเธอไม่รู้ รู้ไหมว่าที่หวงโทรศัพท์เพราะอะไร คือว่าเขาเขินมากถ้าเมียเล่นแล้วเห็นรูปที่เขาแอบถ่ายเธอบ่อยๆ แล้วบางรูปมันไม่ได้สวยเลยนะออกจะตลกด้วยซ้ำ อย่างตอนเมาแล้วน็อก ตอนหลับจนน้ำลายยืดหรือแม้แต่ตอนโมโหหิวและกินอย่างมูมมาม เขาถ่ายทุกอย่างเพื่อมาเปิดดูคนเดียว เขาโลกส่วนตัวสูงแต่ในนั้นก็มีเมียเกือบทั้งหมด! “กูอยากแต่งงานจังงเลยวะ” อยากประกาศแล้วว่ามีเมียสวยและรักมากขนาดไหน “เห้ยใจเย็นไอ้สัตว์!” จะรีบไปไหนพึ่งจะอายุแค่นี้เอง “กูพูดจริงนะเว้ย เดี๋ยวถ้าเดียร์เรียนจบแล้วกูว่าจะพาไปหาพ่อแม่กับน้องสาว พวกมึงไปเที่ยวบ้านกูด้วยปะ?” ไม่ได้กลับบ้านเกือบปีแล้วมั้งเนี่ย เขาอยากจะพาเมียไปแนะนำให้พ่อแม่รู้จัก แล้วก็อยากให้สนิทกับน้องสาวสุดแสนน่ารักด้วย คนนี้เขาโคตรรักจริงๆ นะเว้ย “เอาดิ ช่วงนี้แม่งเหงาฉิบหาย!” ปืนตอบ “กูด้วยคน ช่วงนี้ว่างๆ” ไททันตอบ “ไปตอนไหนบอกด้วยเผื่อกูไม่ว่าง” ยักษ์ตอบ “เร็วๆ นี้แหละ กูต้องคุยกับเมียก่อน” เขาต้องบอกเมียให้เตรียมตัวเพราะไปช่วงนี้อากาศน่าจะหนาวเย็นมากพอสมควร เขาจะคุยกับพ่อแม่ก่อนที่จะขอเมียแต่งงาน แล้วถ้าเดียร์พร้อมเมื่อไรก็จะไปบอกให้พ่อแม่เตรียมตัวมาสู่ขอได้เลย นี่แค่คิดเขายังรู้สึกได้เลยว่าต้องมีความสุขมาก ความรักของเราถึงเวลาเลื่อนขั้นมาเป็นครอบครัวแล้ว อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ จังวะ “แม่ง! คิดจะแต่งงานก่อนใครเลย กูละนับถือจริงๆ เลย” คนเหี้ยๆ แบบไอ้ไมโลใครจะคิดว่าสามารถรักเดียวได้วะ แถมยังจะคิดเรื่องแต่งงานอีกแบบนี้ต้องฉลองรึเปล่าวะ แต่พอคิดดูดีๆ แล้วก็สงสัยว่าเมื่อไรจะถึงเวลาของตัวเองมีเมียบ้าง “ให้กูเจ้าชู้แบบพวกมึงกูทำไม่ลงวะ!” เพราะว่ารักเมียมากเลยทำไม่ได้ เขามันคนเหี้ยสันดานเสียแต่รักเดียวใจเดียว ไม่ได้เจ้าชู้ ไม่ชอบเลี้ยงเด็ก ไม่ชอบหลอกฟันเหมือนเพื่อน “แล้วนี่มึงจะไปรับเมียรึเปล่าวะ จะตีหนึ่งแล้วนะเว้ย” “กู…” เขายังไม่ทันได้ตอบเพื่อนเลยเสียงข้อความไลน์ก็ดังขึ้นเรียกรอยยิ้มมาทันทีเลย Dear : มารับหน่อยอยู่บาร์ xxx “เมียเหรอ?” “เออ งั้นไปรับเมียละพรุ่งนี้เจอกันที่ร้านมึงนะ” “พาเดียร์มาเปิดหูเปิดตาด้วยละ” “แน่นอน แล้วเจอกันกูไปรับเมียแล้ว” ด้วยความที่ตอนนี้มันดึกมากถนนเลยโล่งเป็นธรรมดาและสามารถขับรถไปรับเมียได้เร็วมากขึ้น เขามาถึงบาร์เดินเข้าไปช้าๆ พร้อมกับมองหาเมียที่น่าจะนั่งตรงไหนสักโต๊ะนี่แหละ การที่เดียร์มาเที่ยวแบบนี้เขาไม่เคยว่าอะไรเลยนะเพราะเข้าใจว่าวัยรุ่นต้องมีบ้าง แต่ต้องบอกกันแล้วจะมารับกลับเอง เขาให้อิสระเธอทุกอย่าง แต่ดูตอนนี้สิ่งที่เขาให้มันกำลังทำร้ายกัน เมียนั่งอยู่กับผู้ชายซึ่งไอ้เหี้ยนี่มันตามจีบเมียเขาอยู่ไง “เดียร์กลับบ้าน” “พี่ไม! งั้นพวกมึงกูกลับก่อนนะ” “เดี๋ยวสิ! ผมขอติดรถไปด้วยได้ไหมพอดีรถเสีย” กันจับข้อมือเล็กเอาไว้แล้วขอติดรถกับแฟนเดียร์ พี่ไมโลอดีตพี่ว๊ากสายโหด แล้วตามที่คนลือกันคือโหดจริงแถมมีเรื่องบ่อยมาก “มีปัญญาแดกเหล้าแต่ไม่มีปัญญากลับก็นอนข้างถนนเป็นหมาเถอะ!” เขาดึงเดียร์เข้ามาใกล้ตัวก่อนจะจับมือไอ้เวรนี่ออกจากข้อมือเมีย มันจงใจท้าทายเขาชัดๆ เลย นี่มันคิดว่าคนหน้าดีจะใจดีเหมือนหนังหน้ารึไงวะ “โอเค ไว้เจอกันใหม่นะเดียร์” กันบอกแต่สายตาจ้องพี่ไมโลพร้อมกับยิ้มมุมปากด้วยความท้าทายมากขึ้น “เจอกัน…อ่อ…ท้าทายกูสินะไอ้เวร!” กูจัดให้เลยไอ้สัตว์ ผลัวะ!! “กรี๊ด…พี่ไมทำบ้าอะไรเนี่ย!?” เธอเหมือนจะสร่างเมาทันทีเลย แล้วคนในบาร์พากันมองหมดส่วนเพื่อนเธอรีบเข้ามาห้ามแต่ดูเหมือนว่าจะห้ามไม่ทันแล้วนะ “กูเตือนมึงดีๆ นะ อย่ามายุ่งกับเมียกูอีก ไม่งั้นไม่ใช่แค่ปากแตกเพราะมึงเตรียมหยอดน้ำข้าวต้มได้เลย!” เขาชี้หน้าไอ้เวรตะไลที่มันยังยิ้มมุมปากก่อนจะเหวี่ยงหมัดมา แต่พอดีสกิลมึงต่ำไปวะกูหลบทันพร้อมส่งถีบเน้นๆ เต็มท้องมันจนกระเด็นไปชนโต๊ะอื่นล้มข้าวของกระจัดกระจาย ผลัวะ!! โครม!! “อั่ก! ไอ้เหี้ยเอ้ย!” เพื่อนมาพยุงให้ลุกขึ้นแต่ถึงอย่างนั้นมือก็ถูกแก้วบาดจนเลือดไหล แล้วดูตอนนี้ดิคนในบาร์มองกูจัง “ถ้าคิดจะแย่งเมียกูมึงต้องเตรียมตัวเป็นกระสอบทรายมากกว่านี่นะไม่งั้นช้ำในตายห่าก่อน ไปได้แล้วที่รัก!” เขาหันไปตะคอกเสียงดังชนิดที่คนอื่นพากันหลบตา แล้วหันมากดเสียงต่ำใส่เมียตัวดีที่หน้าซีดตัวสั่นเหงื่อซึมเต็มมือ คงรู้สินะว่าตัวเองผิดอะไร แล้วรู้ใช่ไหมว่ามันไม่จบแค่นี้แน่นอน “เฝ้าดีๆ เถอะ เผลอเมื่อไรกูจะแย่งมาให้ได้!” “กูว่าจะหยุดแล้วนะไอ้สัตว์!” มันพูดมาแบบนี้ก็สวยดี อย่างลองของมากกูจัดให้ก็ได้ “พี่ไมอย่า!!” เขาผลักเธอออกไปหาเพื่อนสนิทที่ยืนติดกันจะได้ไม่โดนลูกหลง แล้วเดินตรงไปหาไอ้กันที่เริ่มลนลานพร้อมคว้าขวดเหล้ารวดเร็วก่อนที่จะฟาดหัวมัน เพล้ง!! “อั่ก!! หัวกู!!” กันครางเสียงดังลั่นออกมายกมือกุมหัวที่เต็มไปด้วยเลือด สมองยังมึนเบลอไม่หยุด “อย่าท้าทายกูอีกไม่งั้นมึงเจอหนักกว่านี้แน่!” ขวดที่ฟาดหัวมันแตกกลายเป็นปากฉลาม เขาถือชี้หน้ามันอยู่ใกล้ๆ ไอ้เวรนี่คิดเหรอว่าคนอย่างเขาจะยอมให้ยั่วโมโหเฉยๆ “พี่ไมพอเถอะ!” เธอรีบวิ่งมาเกาะแขนเขาไว้ก่อนไม่อย่างนั้นกันเจ็บหนักกว่านี้แน่ เธอรู้ดีว่าเขาอารมณ์ร้อนมากขนาดไหนแล้วประสบการณ์แบบนี้ก็เคยผ่านมาแล้ว “ริอาจมีชู้เมียไรอย่าหวังว่าจะอยู่อย่างสงบ!” เขาหันไปบอกเมียแล้ววางเงินค่าเสียหายให้ที่บาร์ก่อนจะออกจากไปทิ้งไอ้เวรนั่นให้มันครวญครางเป็นหมาข้างถนนต่อไป เธอถูกเขาจับกระชากตัวแทบปลิวจนมาถึงรถทุกอย่างก็เงียบมากจนน่ากลัว พี่ไมโลเป็นคนโมโหร้ายที่สุดเท่าที่เคยเจอมา แถมยังไม่ยอมอ่อนข้อให้ใครด้วยแม้กระทั่งเธอที่เป็นเมีย เขาเป็นผู้ชายดุมากแล้วในตอนนี้โคตรน่ากลัวเลย ยิ่งในรถเงียบมากเท่าไรก็ยิ่งอึดอัดมาก สมมุติว่าเขาจะต่อว่ากันยังทำให้ใจชื้นกว่านี้ เธอกลัวว่าเขาจะกลับไปซ้ำกันจนอาการสาหัส แต่พอคิดดูอีกทีก็หวั่นใจ เธอมากกว่าไหมที่ต้องกลัวเขาในตอนนี้ ความเงียบเป็นอะไรที่น่ากลัวเสมอ “พี่…” “หุบปาก!” “ฉันขอโทษแต่มันไม่มีอะไรเลยนะ” แค่เหงาแล้วกันเข้ามาพูดคุยทั่วไปเท่านั้นเอง กันคอยดูแลเธอไม่ให้ใครมาลวมลามด้วยนะถึงเขาจะพยายามจีบเธอก็ตามเถอะ ทำไมคนที่รักไม่ทำให้หายเหงาเท่าคนไม่รักนะ “ไม่มีเหรอ?” “อื้ม” “มันตามจีบเดียร์อยู่อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะ พี่ให้โอกาสเดียร์กี่ครั้งแล้วกับเรื่องแบบนี้” พูดได้เลยว่านับครั้งไม่ถ้วนกับโอกาสที่เขาให้เธอไปเคลียร์ตัวเอง บางครั้งที่เขาก็ต้องลงมือเองเพื่อให้เรื่องมันจบลง แต่ผ่านไปไม่นานปัญหาเดิมก็จะเข้ามา เธอวางตัวไม่ถูกกับเพศตรงข้ามรึไง มีผัวแล้วก็พูดไปสิ!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD