“เจ็บหรือเปล่า”
“เจ็บค่ะ พี่ทีปช่วยอุ้มพลอยวางตรงขอบสระหน่อย”
ประทีปอุ้มเธอวางข้างขอบสระอย่างว่าง่าย
“พี่ว่าขึ้นดีกว่าครับ อากาศเย็นแล้ว”
“ยังไม่ได้แข่งเลย” พลอยใสบ่น ยังไม่ทันจะรู้เลยว่าใครชนะใครแพ้
ประทีปอุ้มพลอยใสวางบนเก้าอี้ จากนั้นเขาก็เริ่มนวดขาให้เธอหายจากอาการเป็นตะคริว
“ไม่ต้องแข่งก็ได้ครับ พี่ยอมเป็นทาสน้องพลอยหนึ่งวันเลย”
“พูดจริงหรือคะ”
“จริงครับ หายปวดหรือยัง” ประทีปเอ่ยถามหลังจากที่เขานวดขาให้เธอได้สักพัก
“ดีขึ้นแล้วค่ะ ทำไมเอาใจเก่งจังคะ”
“ไม่ได้เอาใจครับ แค่ทำด้วยใจ” ประทีปละสายตาจากปลายเท้าของเธอ มองหน้าเจ้าของเท้าเรียวเล็ก เธอน่ารักบอบบางแม้กระทั่งเท้า
“พี่ทีปอย่าอ่อยพลอยสิ เดี๋ยวพลอยติดนะ”
“ถ้าตั้งใจอ่อย ก็คือตั้งใจให้ติดนะครับ” เขาจะละเรื่องราวรอบตัว ให้มีแค่เขากับเธอ เชื่อความรู้สึกของเขากับเธอเท่านั้น
“ขอจูบอีกทีได้ไหมครับ”
“จูบไปตั้งหลายที
