“พี่ทีป!”
“ครับ”
“ใจลอยไปถึงไหนคะ พลอยอยู่ตรงนี้ ห้ามใจลอยหาคนอื่นค่ะ ไม่งั้นพลอยงอนด้วย” พลอยใสรู้ว่าเขาใจลอยบ่อย ๆ บอกเลยว่าตอนนี้ให้ใจลอยได้ แต่ถ้าในอนาคตเป็นแฟนกัน เธอจะไม่ยอมให้เขาใจลอยคิดถึงใคร
‘เดี๋ยวนะยัยพลอย นี่คิดจะจริงจังเป็นแฟนกับเขาจริงเหรอ’
“ขอโทษครับ พี่แค่ไม่อยากให้ของเหลือ เสียดาย นึกถึงตอนที่ลำบากน่ะครับ” ประทีปพูดพร้อมทั้งยิ้มให้เธออีกครั้ง ไม่อยากเอาความน่าสงสารมาเล่าให้เธอฟัง เขาไม่อยากได้ความสงสาร
“เดี๋ยวพลอยไปขอยกเลิกบางรายการก็แล้วกันนะคะ เรามากันแค่สองคนเอง สั่งไปตั้งหลายอย่างคงกินไม่หมด เดี๋ยวพลอยมานะคะ” พลอยใสเดินไปหาแม่ค้าแล้วคุยอะไรบางอย่าง จากนั้นเธอก็ยกมือไหว้ขอบคุณ
“ยกเลิกปลาทอดกับตำปูม้าไปค่ะ ป้าเขาใจดีให้พลอยยกเลิกด้วย” หญิงสาวยิ้มให้เขาอีกครั้ง ก่อนจะมองไปทางทะเล
“แล้วงานที่ร้านของน้องพลอยล่ะครับ”
“ที่ร้านมีระบบคอมพิวเตอร์คอยจัดการ อีกอย่า
