บทที่ 29

1019 Words

“บ้า ใครจะไปรัก เราสองคนต่างรู้ว่าทำเพื่อผลประโยชน์” “แน่ใจ?” พลอยใสถามเสียงสูง เจนิตาได้แต่ส่ายหน้า เธอจะไปรักเขาได้อย่างไรกัน แค่ไม่รักยังเจ็บขนาดนี้ แล้วถ้ารักจะเจ็บขนาดไหน คนที่บอกไม่รักแต่ทำหน้าเหมือนอกหัก พลอยใสไม่อยากสนใจพวกหลอกตัวเอง เธอกำลังมีความสุข ไม่มีเวลาสนใจเรื่องของสองผัวเมียนี่หรอก เวลาแสนสั้น ทำไมไม่รู้จักเปิดใจ คุยกันให้รู้เรื่อง ต่างคนต่างปากแข็ง น่าเบื่อ...คนสวยขี้เกียจฟัง “แล้วมานี่มีอะไร ว่างมากหรือไง” พลอยใสเอ่ยถาม ดูแล้วเจนิตาคงเหงา ไม่มีคนอยู่ด้วยแน่ ปกติถ้าพี่ชายเธออยู่ เพื่อนสาวไม่มีทางห่างกายจากพี่ชายของเธอ “อืม เฮียไปฮ่องกง” เขาไม่ยอมชวนเธอไปด้วย ปกติไปไหนเขาต้องพาเธอไปด้วยทั้งนั้น ทำไมครั้งนี้เขาถึงไม่พาไป เจนิตาคิดแล้วก็ถอนหายใจอีกครั้ง “เออ เดี๋ยวเขาก็กลับ ไหน ๆ ก็มาแล้ว ไปทำกับข้าวให้กินหน่อยสิ หิว” พลอยใสเปลี่ยนเรื่องคุย ไม่อย่างนั้นเพื่อนเธอคงไม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD