ตรอกผู่เยว่คือสถานที่ปลดปล่อยความต้องการของชายหนุ่มและหญิงสาว หากสังเกตให้ดีจะพบโรงเตี๊ยมเก่า ๆ อยู่กลางตรอกนั้นด้วย ในวันนั้นอาเหยียนค่อนข้างรีบ จึงตั้งใจว่าจะจัดการสาวงามตามซอกหลืบในตรอกอย่างขอไปที เขาห้ามตนเองไม่ให้นึกถึงดวงตาตื่นตกใจของสาวน้อย ทว่าสุดท้ายก็ต้องปล่อยมือจากบั้นท้าย ละจมูกจากสองเต้าเต่งตึง และออกวิ่งตามหานางในที่สุด อาเหยียนเห็นนางมอบเงินที่เหลือให้กับคนที่กำลังลำบาก แทนที่จะซื้อของที่ตนเองต้องการ และนั่นทำให้เขาตัดสินใจแล้วว่าจะต้องทำความรู้จักกับสาวน้อยให้ได้ เขาต้องรู้ให้ได้ว่าเหตุใดนางจึงไปเดินเล่นในตรอกผู่เยว่ หรือว่านางนัดหมายกับใครอื่นไว้หรือไม่ ในยามนั้นเขานึกว่าสวรรค์เข้าข้าง เพราะได้เห็นนางทำของหล่นลงบนพื้นพอดี ทว่าพอเอ่ยเรียกและขยับตัวเข้าไปใกล้ นางกลับตะโกนด่าและวิ่งหนีเขาไปเสียอย่างนั้น “เอาเถิด เรื่องที่ไม่รู้ ยามนี้ก็ได้รู้แล้ว ทีหลังจะไปไหนก็ให้รู้จั