Chapter 12
REGINA'S POV
Nagising siya ng maramdaman ang sakit at kirot ng kaniyang tyan, na humihilab at hinuhukay ang kaniyang laman.
"Ahhh" impit niyang sigaw ng sandaling 'yun at hinawakan niya ng higpit ang kaniyang tyan. Ayaw na niyang danasan muli ang sakit at hirap sa t'wing sinusumpong siya ng kaniyang sakit. Napaka bigat na ng kaniyang pag hingga ng sandaling 'yun at bumangon siya sa kaniyang kinahihigaan para kunin ang gamot niyang naka tago sa loob ng bag.
Ginala niya ang tingin sa buong silid, at siya na lang ang nandoon. Nag pasalamat siya ng sandaling 'yun dahil wala si Alexander, at hindi nito makikita ang kaniyang pag hihirap.
Wala siyang pinalampas na segundo, at nag lakad siya para kunin ang gamot at walang ano-anong ininom iyon. Tagaktak ang pawis sa kaniyang noo,
