~ อติกร ~
หัวใจของผมเต้นรัว ดนัยบอกผมว่าอัณญาได้รับอุบัติเหตุ เขาส่งโลเคชันมาให้ผม แล้วผมก็ใกล้ถึงแล้ว
“โทรหา กฤติน”
เขารับสายตั้งแต่ครั้งแรกที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น “จะให้ผมช่วยอย่างไรได้บ้าง” เขาถามด้วยท่าทีหยอกล้อ
“ฉันอยากให้นายไปรับสาริญที่ร้านขายเครื่องประดับแล้วไปส่งเธอที่บ้าน” ผมบอกเขา
“อะไรนะ” เขาจะโกนกลับมาจากปลายสาย “พี่ไปกับเขา ทำไมไม่ไปส่งเธอที่บ้านล่ะ”
ผมกัดฟันกรอด “อัณญาได้รับอุบัติเหตุ ฉันอยากไปดูว่าเธอปลอดภัยดี”
ผมเห็นความหงุดหงิดใจบนใบหน้าของกฤตินผ่านโทรศัพท์โดยไม่ต้องเห็นหน้าเขาได้เลยละ
“เธอไม่ได้เป็นธุระของพี่อีกต่อไปแล้ว การทิ้งสาริญไว้ข้างหลังมันเป็นการกระทำโง่ ๆ นะ”
“กฤติน” ฉันตะโกนออกไป “ฉันไม่อยากฟังความเห็นอะไรทั้งนั้น แค่บอกมาว่าไปรับเธอได้ไหม”
“ได้ ผมไปรับภรรยาสุดสวยของพี่ในอนาคตได้อยู่แล้ว ถ้าพ
