"ไง...เลิกงานแล้ว...ไอ้คิมมารับหรอ?"ปราณเอ่ยถามเลขาคนสวยด้วยน้ำเสียงใจดี
"...คุณจิมมารับค่ะ...อีกสักพักก็คงจะมา"
"อ้อ...งั้นพี่กลับก่อนนะ...อย่าลืมเอกสาร...พรุ่งนี้พี่ขอก่อน9โมงนะ...ทำให้เรียบร้อยด้วยล่ะ"ปราณเอ่ยสั่งงานก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถสำหรับผู้บริหาร
"ค่ะ..."
มิเกลนั่งรออยู่ไม่นาน สักพักก็มารถเก๋งสีดำคันหรูมาจอดเทียบอยู่หน้าบริษัท
"คุณมิเกลเชิญครับ"ขิมวิ่งลงมาเปิดประตูรถให้มิเกลตามคำสั่งของคิมหันต์ ที่เคยบอกไว้ว่าปฏิบัติกับเธอให้เหมือนปฏิบัติกับเขา
"ขอบคุณค่ะ จริงๆคุณจิมไม่ต้องเปิดให้เกลหรอกค่ะ เกลเปิดเองได้...ทำตัวตามสบายเลยค่ะไม่ต้องเยอะเหมือนคุณคิม"
"ไม่ได้หรอกครับ...นายมีหูมีตาเยอะ...เดี๋ยวผมจะโดนดุเอา"
"เฮ้อ..."ร่างเล็กถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆกับชีวิต
"วันนี้นายรออยู่ที่บ้าน...เห็นว่ามีเรื่องอยากคุยกับคุณมิเกล"ทันทีที่จิมขับรถออกมาจากบริษัทของ จิมก็เอ่ยบอก
"คุณจิมรู้ไหม
