"ลงมาได้แล้วเหรอภูมิ หมกตัวอยู่แต่ในห้องทั้งวันไม่เบื่อบ้างรึไง"
"วันหยุดทั้งทีเราก็อยากนอนเล่นสบายๆ น่ะ.. แล้วนั่นถือของอะไรมาเยอะแยะ เตรียมทำกับข้าวเหรอ"
"อืม.. ก็แฟนภูมิจะมาไม่ใช่เหรอ มลเลยมีโอกาสได้โชว์ฝีมืออีกแล้ว ไปนั่งรอก่อนนะ"
"ห๊ะ?.. เดี๋ยว.. แฟนเหรอ?"
"อ้าว.. งงอะไรเนี่ย พี่คิงเค้าบอกมลเมื่อกี้นี่เอง ว่าภูมิจะพาแอนนี่มากินข้าวที่บ้าน.. ตกลงยังไงคะ?"
"อะ-เอ่อ.. งั้นเหรอ.. คือ.. ใช่ๆ แอนนี่จะมา.. เราแค่แปลกใจว่ามลรู้ได้ยังไง"
"อืม ไม่เป็นไรหรอกนะ ชวนมาบ่อยๆ ก็ได้ บ้านนี้จะได้ไม่เหงา.. มลไปเตรียมของก่อนนะ"
พอมลถือถุงของพะรุงพะรังเต็มสองมือเดินหายเข้าไปในบ้านอย่างอารมณ์ดี ภูมิที่รู้ได้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไรก็รีบหันขึ้นไปมองชั้นสอง พอรู้ว่าพี่คิงยังเงียบอยู่ในห้องเขาก็เดินเลี่ยงไปทางประตูบ้านแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก ขณะกำลังรอให้ปลายทางรับสายเขาก็เปิดประตูบ้านเพื่อจะออกไปแอบค
