“พี่ดา...น้องมุกล่ะ” คนที่รอเมียกลับบ้านเดินมาเคาะประตูห้องพี่สาว ถามหาเมีย
“อาบน้ำอยู่”
“ทำไมต้องมาอาบห้องพี่ ทำไมไม่มาอาบห้องตัวเอง”
“ก็ห้องฉันไม่มีหมาบ้า น้องมุกเลยอาบได้อย่างสบายใจ แล้วคืนนี้ น้องมุกก็จะนอนกับฉัน”
“ผมไม่อนุญาต”
“แต่ฉันอนุญาต”
“พี่ดา...น้องมุกเป็นเมียผมนะ”
“และเป็นน้องสะใภ้ของฉันด้วย นี่...ไอ้คุณภากร ฉันจะบอกอะไรให้นะ ความอดทนของผู้หญิงมีขีดจำกัดนะโว้ย ! ถึงไม่รักก็ควรถนอมน้ำใจกันบ้าง จะพูดจะจาอะไรก็ให้มันรื่นหูน่าฟังหน่อย น้องมุกเพิ่งสิบแปด ส่วนแกน่ะยี่สิบหกแล้ว อายุห่างจากน้องตั้งแปดปี แกควรมีเหตุผลและรู้จักรับฟังคนอื่นมากกว่านี้ ก่อนที่เมียจะหอบผ้าหอบผ่อนหนีกลับบ้านไป บอกไว้ก่อนเลยนะ ถ้าถึงวันนั้นจริง ๆ ฉันจะไม่ช่วยแก แถมยังจะสมน้ำหน้าด้วย”
ภากรถอนหายใจ “ถ้าน้องมุกอาบน้ำเสร็จแล้ว พี่ดาช่วยบอกเธอกลับไปนอนที่ห้องด้วยก็แล้วกัน”
“ไม่ !”
ภากรจ้องหน้าพี่สาว
คนโด
