Episode 4 : อ่อยได้ป่ะ

2509 Words
ตกใจใครอะเหรอก็คนที่เดินเข้ามาเป็นคนที่ฉันกำลังจะใช้เอาคืนนางลิลลี่นะสิเค้าเดินมาพร้อมกับพวกเค้าอีก 4 คน "มัจจุราชมาตามมึงแล้วอิเปิ้ล" ซัมเมอร์กระซิบฉันพลางมองไปทางพวกนายนั่นแบบกลัวๆแต่ก็ไม่ได้แสดงออกมาก "หึ กูบอกเลยทำอะไรคิดให้ดีก่อน เล่นๆอะห้ามนะมึง" อยู่ๆอิญ่ามันพูดเป็นเชิงเตือนกลับมา "ญ่าพวกเฮียนั่งตรงโซน VIP ตรงข้ามเรานะยังไงก็จ่ายด้วย" เค้าเดินมาหยุดตรงโต๊ะพร้อมพูดกับเอญ่าเวยน้ำเสียงและแววตาที่เรียบนิ่ง "โอเคเฮียบอกแล้วคำไหนคำนั้น" เอญ่าพูดพร้อมมองเค้าแล้วมันคืออะไรกันทำไมไอ้ญ่าต้องเลี้ยงเขาด้วยแต่ก็ช่างเถอะเดี๋ยวค่อยถามมันทีหลัง "อ้าวๆ น้องเมเปิ้ลดาวคณะบริหารที่ฝากรอยไว้ที่มือเพื่อนพี่ใช่ปะ" เพื่อนเค้าที่ชื่อองศาทักแถมส่งสายตาล้อๆมา "เออไปๆนั่งโต๊ะกันได้ละ เดี๋ยวกูต้องไปดูบัญชีด้วยไปก่อนนะญ่า ส่วนเธอไว้เจอกันหึหึ!" นายนั่นพูดพร้อมกับโน้มหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันจนรู้สึกร้อนๆที่หน้าจนพวกเค้าเดินออกไปพวกเพื่อนฉันก็ถามขึ้นมาอีกครั้ง "มึงเอาจริงเหรอเปิ้ลกูว่านายนั่นดูสนใจมึงด้วยนะไอ้สัสนั่งยังมองมาเลย" พอซัมเมอร์พูดฉันเลยหันไปมองเค้าจ้องฉันอยู่จริงๆด้วยสายตาที่มองไม่ออกพอเห็นฉันมองเขาก็ยกยิ้มมุมปาก "อืมใช่อิเปิ้ลกูรู้นะว่ามึงแค้นอิลี่แต่ก็แผนอื่นเถอะกูรู้จักเฮียเค้าดีแม่งเอาจริงนะกูบอกเลยไปทำเล่นๆ" ญ่ามันก็พูดขึ้นมาจนฉันก็รู้สึกกลัวๆขึ้นมาแต่ก็มาสะดุดความคิดตรงเสียงของอิกัส "เฮ้ย ชะนีนั่นเพื่อนอิลิลลี่ปะวะ ที่ยืนอยู่กับมันตอนมึงตบอิลี่อะ กูเหมือนจะจำไม่ผิดนะกูว่า" กัสมองไปที่ผู้หญิงสองคนที่ตอนนี้นางมองโต๊ะนายนั่นอยู่ก็นะพวกนายนั่นหล่อถึงขั้นเซเลปมอก็คงมองเป็นธรรมดาแหละ "อืมใช่กูจำมันได้จะรุมกูอยู่ คงจะสนิทกะอิลี่ก็ดีจะได้คาบข่าวไปบอกไวๆ หน่อย" ฉันพูดพร้อมยกยิ้มขึ้นมาตอนแรกว่าจะไม่ทำละนะพอเห็นหน้าก็อารมณ์ขึ้นอีกแล้ว "อิเปิ้ล!!!!" ซัมเมอร์กับเอญ่าพูดออกมาพร้อมส่ายหัว "เออไม่เป็นไรหรอกก็แค่อ่อยไม่ได้จริงจังอยู่ละปกติกูก็อ่อยไปทั่วอยู่แล้วเหอะมึงไม่ต้องห่วง เอาตัวรอดได้อยู่" ฉันพูดพร้อมกับจัดผมจัดชุดให้ดูดีกว่าเดิมนิดนึง จะไปล่อเหยื่อทั้งทีมันก็ต้องมั่นใจปะวะ "จัดเลยค่ะชะนีแม่หมั่นไส้มันมากแม่งมองมาที่มึงด้วยตบมะ" “อิห่าเรื่องตบพักก่อน เข่ากูไม่ไหวละจริง เดี๋ยวจะทำให้มันของขึ้นโดยที่เราไม่ต้องใช้กำลัง” อิกัสเห็นสองคนนั้นมองมาที่ฉันบ่อยๆ เลยถามขึ้นทีนี้ทั้งโต๊ะฉันเลยหันไปมอง และตอบอิกัสไปอย่างใจเย็น "เอาไงก็เอาข้างนอกนะขี้เกียจจ่ายค่าเสียหาย ของร้านเฮียแม่งแพงทุกอย่าง ถ้าวันหนึ่งร้านโดนงัดกูก็ไม่ตกใจหรอก" เอญ่าพูดขึ้นมามันก็คงทนไม่ได้กับสายตานางสองตัวนั่นแหละ มันน่าจริงๆนะ "หึตบสิจะตบให้จังๆแต่ใช่ตบด้วยแรงนะเดี๋ยวจะตบให้กรี๊ดแทบไม่ทัน" ฉันพูดพร้อมลุกขึ้นยืนแล้วหันมาพูดกะเพื่อนที่นั่งอยู่ "เดี๋ยวกูจัดให้ค่ะแม่ไม่ต้องห่วง" ฉันพูดพร้อมมองหน้าอิกัสที่มันก็ยิ้มส่งมาฉันเดินผ่านหน้านางสองคนนี้ไปทางโต๊ะนายปริ้นซ์ที่เค้าก็ค่อนข้างแปลกใจ "เออชนแก้วด้วยได้ป่าว" ฉันเดินมาพร้อมกับยกยิ้มส่งให้เขาและเพื่อนเขา "ว้าวจะชนกะใครครับคนสวยเลือกเลย" เพื่อนนายนั่นพูดพร้อมกับยิ้มแบบสบายๆมาให้ฉันเดินมาหยุดที่หน้าปริ้นซ์ที่มองมาด้วยสายตาที่ดุๆตอนที่ฉันคุยกะเพื่อนเค้า "ชนกับนายได้ป่ะ" ฉันพูดพร้อมกับยกแก้วขึ้น แล้วยิ้มส่งไปให้เขาหนึ่งรอบ "หึ!! ได้ดิ" ปริ้นซ์ก็ยกแก้วขึ้นเป็นสัญญาณที่ดี หึก็สวยอะเนาะใครจะทนที่ฉันอ่อยได้ แล้วอีกอย่างในร้านเหล้าแบบนี้ ใครเดินมาชนด้วยก็คงจะชนกันหมดแหละ ยกเว้นคนที่เมียมาด้วย "อะไรยังไงครับสองคนนี้ สงสัยสาวบริหารจะได้แฟนเป็นเฮดว๊ากปี 3 ก็งานนี้แหละมั้ง" เพื่อนเค้าอีกคนพูดพร้อมแซวๆ ฉันหันไปยิ้มให้พลางหันหน้าจะเดินออกเพราะวันนี้แค่นี้ก่อนป่านนี้เพื่อนลิลลี่คงคาบข่าวไปฟ้องละแต่ว่า เอาแบบน่ารักกรุบๆก็พอ แต่จังหวะที่ฉันจะเดินกลับโต๊ะไปนั้น หมับ! ฟรึ่บ!!!! นายปริ้นซ์ดึงข้อมือข้างที่ว่างอย่างแรงจนฉันเซไปนั่งตักเค้าฉันตกใจเพราะมั่วแต่มองสองคนนั้น และคิดอะไรอยู่ในหัวโดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างใดๆ เพราะตอนนี้คิดแต่ในหัวว่าต้องชนะอย่างเดียว "อ๊ะ!!!!" ฉันตกใจพร้อมมองหน้าเขาซึ่งตอนนี้ฉันโอบคอข้างนึงไปที่คอเขาเพราะกลัวจะตกแต่หน้าอกที่โผล่ออกมาจากเสื้อจะชิดกับหน้าเค้าอยู่แล้วนายนี่มันอัตรายอย่างที่ไอ้ญ่ามันบอกจริงๆด้วยว่ะ ฉันเบิกตากว้างก่อนจะมองเขาและได้ยินเสียงเพื่อนเขาในเวลาต่อมา "อือหื้ออมีดึงมานั่งตกนั่งตักอะไรยังไงครับเฮียปริ้นซ์ครับไหนพูดก่อน" องศาพูดขึ้นมาพร้อมกับยิ้มเล็กๆส่งมาให้ฉันก่อนจะเบนสายตาไปมองคนตัวสูงที่นั่งกอดเอวฉันอยู่ "เออปกตินี่ไม่มีแบบนี้นะครับ" เพื่อนอีกคนเขาพูดขึ้นมาทำให้อีก 4 คนขำด้วยกันสายตาฉันเหลือบไปมองทางเพื่อนของลิลลี่ที่มองมาด้วยสายตาเครียดเเค้นทำให้ฉันยิ้มมุมปากส่งไปให้เเบบเหนือๆ ก่อนจะทำท่าซบหน้าไปที่ซอกคอเค้าเบาๆจนได้กลิ่นตัวหอมๆบวกกับกลิ่นบุหรี่เบาๆ อืมอย่างน้อยนายนี่ก็เป็นผู้ชายสะอาดเหมือนอย่างที่ฉันตามหาอยู่เหมือนกันนะเนี่ย อิเปิ้ลมึงหยุดมันไม่ใช่ตอนนี้สติค่ะมึงเอาสติกลับมาก่อนมาพร้อมสมองด้วยห้ามให้สติและสมองหายค่ะกลับมาด่วน!! "อืม อ่อยเหรอ" เขาคางในลำคอพร้อมกับกระซิบถามที่ข้างหูด้วยน้ำเสียงเบาๆ ที่ได้ยินกันสองคน แล้วอีกอย่างเสียงรอบข้างก็ค่อนข้างจะดังพอสมควร แล้วก็ไม่มีใครสนใจใครด้วยแหละ "แล้วมีใครยังอ่อยได้ป่ะ นี่ก็ว่างๆอยู่นะ" ฉันพูดแต่หน้ายังไม่ได้เงยมาจากคอของเขาทำให้ปากเล็กๆ ไปโดนคอขาวๆ ของเขาแล้วเขาก็กระชับกอดตรงเอวขึ้นไปอีก "หึ!! ฮืออ ไม่มี" เขาตอบกลับมาพร้อมยกยิ้มเบาๆ แต่คือฉันตอนนี้กลัวก็กลัวแต่ใจมันสู้อยู่ไง มาขนาดนี้จะแพ้ไม่ได้ หน้าแตกเลยนะ ก่อนจะได้ยินเสียงคล้ายๆ เพื่อนตัวเอง "เออเฮียๆค่ะนั่งด้วยได้ปะตรงนู้นคนมันเยอะอะลำคาญ เสียงก็ดังนะๆ" เสียงเอญ่าทำให้ฉันเงยหน้าพร้อมมองเพื่อนที่ส่งสายตามาให้ฉันแบบดุๆ และมันน่าจะกำลังด่าฉันทางสายตาอยู่แน่ๆ ไม่ต้องสงสัยเลยแม่ หลายคำด่าเลยแหละในตามันอะ "เอ้า!! เอญ่าได้ๆ นั่งด้วยกันดิมาๆ" พี่องศาพูดพร้อมกับเขยิบให้พวกเพื่อนฉันมานั่งด้วย รวมถึงรุ่นพี่คนอื่นๆด้วย ที่ชวนเพื่อนฉันทั้งกลุ่มมานั่งด้วยกัน "ดื่มอะไรเพิ่มปะ" ฉันจากที่มองเพื่อนอยู่พอได้ยินเสียงเข้มๆ ดุของคนที่นั่งตักอยู่เลยหันไปหาอย่างรวดเร็วทำให้ริมฝีปากของฉันไปโดนแก้มเขาเพราะเขาก้มลงมาชิดกับหน้าฉันมากดีนะที่พวกเพื่อนเขาไม่ได้สนใจเพราะมัวแต่คุยเรื่องรถหรืออะไรสักอย่างนี่แหละได้ยินไม่ค่อยชัดมีแต่ไอ้ญ่านั่นแหละที่มองมา "เอ่อไม่ดีกว่าพอแล้วเดี๋ยวเมาเดี๋ยวไปเขาห้องน้ำแป๊บนะ" ฉันพูดออกไปพร้อมทำท่าจะลุกขึ้น โอ๊ยถ้าเป็นงูเหลือมป่านนี้ฉันตายไปละ รัดแบบเออ แน่นเกินนะแน่นไปเยอะเลยค่ะ อยากจะตะโกนออกไป แต่ตอนนี้เท่าที่ทำได้คือเงียบไง "ไปกะใครให้ไปด้วยไหม" เขาถามขึ้นพร้อมมองมาด้วยสายตาที่ถ้าบอกให้ไปด้วยก็คงไม่ใช่แค่ห้องน้ำแน่ๆ "ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปกะญ่า" ฉันพูดพร้อมส่งสายตาให้ญ่าไปด้วยกัน ไอ้ญ่าเห็นเลยรีบลุกขึ้น เพราะมันมองมาก่อนอยู่แล้ว "โอเค รีบมา" เขาพูดพร้อมกับปล่อยแขนออกจากเอวฉันและมองตามกับฉันกับไอ้ญ่าที่เดินออกมาจากกลุ่มเขา ดีนะที่เพื่อนฉันเข้าไปหาตรงเวลาไม่งั้นก็ยังต้องนั่งอยู่นั้นอีกแน่ๆ หน้าห้องน้ำ "สกิลกูเป็นไงญ่าใช้ได้ปะ" ระหว่างทางเดินมาก็คุยกะญ่ามันไปด้วย เพราะไม่อยากให้มันเป็นห่วงแล้วก็เครียด "ไอ้สัสไม่น่าถามไอ้เฮียกูมองมึงจนจะกินมึงได้อยู่ละ" เอญ่าพูดพร้อมกับที่ฉันหัวเราะคึกคักอย่างถูกอกถูกใจ เพราะปกติก็ไม่ได้ทำแบบนี้เท่าไหร่ "ก็คนมันสวยอะเนาะ" ฉันพูดเล่นๆแต่ก็ต้องหยุดเพราะมีเสียงเล็กๆจากผู้หญิงพูดขึ้นมา "สวยแต่ด้านไม่รู้หรือไงว่าเขาแอบเลี้ยงเพื่อนฉันอยู่" นั่นไงเสียงเพื่อนของยัยนั่นจริงๆด้วยฉันกับเอญ่าหันไปหาพร้อมกับมองหน้ายกยิ้ม "หึ! รักเพื่อนดินี่ยังไงก็ฝากไปบอกยัยนั่นด้วยนะว่าเตรียมตัวหาที่อยู่ใหม่ เพราะถ้าเฮียปริ้นซ์เขาหลงฉันมากๆเพื่อนเธอจะลำบาก ฉันเอาคืนหมดนะอะไรที่เคยได้ไปอะ ไม่ได้ขู่กูทำจริง!!" ฉันพูดพร้อมกับผลักอกยัยนั่นไปเบาๆ เพื่อให้ไปให้พ้นทาง เพราะไม่อยากมองหน้านานที่สำคัญไม่อยากหายใจร่วมกับมันด้วยแหละ อ่ะองค์แม่เริ่มลง "มึงเอาไงตบเลยปะ" อีกคนหนึ่งพูดขึ้นมาพร้อมกับกำลังเดินมา อะตอนแรกก็ว่าจะไม่แต่เรามันเลือดนักสู้ไง มาก็มาเหอะแรงก็เหลือ พรุ่งนี้เป็นไงค่อยว่ากัน "ก็ได้นะพวกกูก็สองคนพอดีถ้าอยากไปนอนพักยาวๆ เหมือนอิลี่พวกมึงก็เดินเข้ามาเลย" ฉันพูดพร้อมกับญ่ามองไปที่ยัยสองคนนั้นพร้อมกันแต่นางก็ไม่เดินเข้ามา เก่งแต่ปากเนี่ย เก่งกันมากพอเอาเข้าจริงก็เงียบ "อิบ้า ฝากไว้ก่อนเถอะ" แล้วยัยสองคนนั้นก็เดินออกไปหึดีเหมือนกันฉันก็ยังปวดแขนอยู่ "รีบเข้าแล้วรีบกลับไปข้างในกัน" เอญ่าพูดพร้อมกระตุกแขนให้เข้าห้องน้ำฉันพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ "อืมเคร เข้าไปกูก็ว่าจะชวนกลับแล้วเพราะกูก็เริ่มง่วงละพรุ่งนี้มีเรียนเช้าอีก ร่างกายต้องการที่นอนมากค่ะตอนนี้" ฉันพูดออกไปเพราะตอนนี้ตาก็เริ่มจะไม่ไหวแล้ว คิดถึงที่นอนพร้อมกับเตียงนุ่มๆ โอ๊ยคิดแค่นี้ตาก็จะปิดแล้ว หึหึ ความรู้สึกมันไปอะแม่ "เคร ดีเหมือนกันกูง่วงมาก" แล้วฉันกับญ่าก็เข้าห้องน้ำพร้อมกับเดินกลับมาที่โต๊ะแต่สิ่งที่เห็นคือยัยซัมเมอร์แล้วก็อิปีกัสเมามากหน้าดำหน้าแดงไปหมดมันเมาไวจังวะตอนแรกไปยังไม่เท่านี้แต่ก็ต้องหันไปตามเสียงเข้มๆที่ส่งมาพร้อมกับดึงฉันไปนั่งบนตักอีกรอบ แต่เหนือสิ่งอื่นใดคืออยากกลับแล้วจ้า "ทำไมไปนาน!!" เขาถามพร้อมก้มหน้ามาแทบจะชิดแก้มฉันอยู่ละฉันเลยพลักอกแก่งของเค้าออกแรงๆแต่เขากลับไม่ขยับเลย "แม้เฮียคนในห้องน้ำเยอะทีหลังก็ขยายห้องน้ำให้มีสัก 20 ห้องดิ" เอญ่าพูดขึ้นพร้อมขำเบาๆกับคนตัวสูงที่กอดฉันอยู่ พร้อมกับเริ่มมองไปที่เพื่อนสองคนทำไมมันเมาขนาดนั่นวะนะ แต่ก็ดีแล้วจะได้หาเรื่องแยกย้ายที่ไม่น่าเกลียด "เออฉันว่าฉันกลับก่อนดีกว่านะเพื่อนมันเมามากแล้วพรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วย" ฉันพูดพร้อมกับกำลังจะลุกแต่มือใหญ่จะมือฉันพร้อมกับยืนขึ้นพร้อมกัน "ป่ะ!! งั้นกลับ" เขาบอกพร้อมกับกะฉากแขนให้เดินตามไป แต่เดี๋ยวนะคือไม่ใช่ ความหมายคือฉันจะกลับคนเดียวต่างคนต่างแยกย้ายไง นั่นอะคือสิ่งที่ฉันจะบอกกับเขา "เออเดี๋ยวฉันกับเพื่อนอะต้องไปส่งมันแล้วอีกอย่างฉันก็เอารถมา" ฉันพูดพร้อมกับจะแกะมือเขาออกเขาไม่ได้พูดอะไรแต่หันกลับมาสั่งเพื่อนเค้ากะเพื่อนฉัน "เอญ่าเดี๋ยวเฮียให้เพื่อนช่วยแบกเพื่อนไปขึ้นรถ พวกมึงอะช่วยไอ้ญ่าด้วยแล้วอย่าล่วงเกินน้อง" เค้าหันมาพูดพร้อมกับทำเสียงดุ กับเพื่อนของเขาก่อนพวกพี่เขาจะพยักหน้าและตอบกลับมา "เออเคมึงไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกูไปส่งไอ้ญ่าเอง" พี่องศาพูดขึ้น "ส่วนรถเอาจอดไว้นี่นี้ไปได้ยัง" เค้าหันมาถามพร้อมกับลากฉันให้เดินตามออกไป คือทุกอย่างมันเกิดขึ้นไวมาก ไวจนนี่สติฉันยังอยู่ดีปะวะถึงตามอะไรใครเขาไม่ทัน "เฮ้ย!! นายเดี๋ยว" ด้วยแรงที่มีเยอะกว่าเลยลากฉันออกมา ฉันได้แต่หันมามองเอญ่ามันก็ได้แต่โบกมือบ๊ายบายให้ฉันเขาลากจนถึงหน้าผับ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD