Chapter 1

2839 Words

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติสิขสิทธิ์ปี พ.ศ.2537 ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทำซ้ำ ตัดแปลง ส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายต้นฉบับนี้ โดยไม่ใด้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ซึ่งเป็นของ นามปากกา MaNIE-STORY มิดไนท์ - ไอวี่ Midnight พ่อเลี้ยงเดี่ยวสุดแซ่บแห่งปี ประเทศอังกฤษ “ไนท์ วันนี้ไม่ออกไปดูงานเหรอ ทำไมไม่ยอมตื่น” เสียงเจื้อยแจ้วของหญิงสาวนัยตาเศร้าผู้เป็นภรรยาเอ่ยถามขึ้น เมื่อสามีหนุ่มของเธอเอาแต่นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มไม่ยอมลุกจากที่นอน “ไม่ไป วันนี้ฉันง่วง อยากนอน” มิดไนท์เอ่ยเสียงลอดผ้าห่มออกมาก “งั้นเดี๋ยวเกดไปทำมื้อเช้าให้นะ” ลูกเกดผู้เป็นเมียสาวเอ่ย “มานี่เลย!!! ฟ่อดดดด!” มิดไนท์คว้าลูกเกดที่กำลังจะลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปทำมื้อเช้าลงมานอนกอดแล้วหอมเธอหนักๆอยู่แบบนั้น “ว๊ายยยไนท์!! ไอ้คนเจ้าเล่ห์ ปล่อยเลยนะ” ลูกเกดเอ่ย “ฉันรักเธอนะ” “เกดก็รักไนท์” ทันทีที่ประโยคบอกรักของหญิงสาวหลุดออกจากปากเธอไป ชายหนุ่มถึงกับยิ้มออกมาอยู่แบบนั้น ทั้งคู่มาอยู่ที่อังกฤษ หลังจากมีเรื่องมีราวเข้าใจผิดกันเกิดขึ้นทำให้น้องสาวแท้ๆต่างแม่ของเธออย่างพาเพลินเข้าใจผิด เมื่อลูกเกดไปรู้สึกดีๆกับดินแดนสามีของน้องสาวแต่ไม่ได้คิดจะทำให้ทั้งคู่ทะเลาะหัน เธอพยายามเก็บมันไว้ในก้นบึ่งของหัวใจ แท้จริงแล้วมันเป็นเพียงความต้องการหาการแทนที่ไม่ใช่ความรัก เธอผิดหวังกับความรักมาอย่างหนัก แต่แล้ววันนึงเธอก็เจอกับมิดไนท์ขณะไปทำงานที่ผับของเขา ทั้งคู่สานความสัมพันธ์กันจนกระทั่งมาอยู่ด้วยกันที่อังกฤษ “อ๊ะ! ไนท์ อื้อออ เบาๆหน่อย เกดเจ็บ!” “อ้าขากว้างๆหน่อย ผัวจะเสร็จแล้วเนี้ย!” เสียงสับเอวสอบบรรเลงเพลงรักของทั้งคู่ในยามเช้าดังขึ้น เมื่อมิดไนท์กำลังจะถึงฝั่งฝันจากแรงบีบรัดของร่องสวาทเมียสาว “อ๊างงง” “ฉันจะเสร็จแล้วเกด ไหนเรียกผัวก่อนเร็ว อื้มส์” “ผะ...ผัวขา อ๊างงงงง” มิดไนท์กดเอวสอบส่งแก่นกายเข้าจนสุดความยาวก่อนปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นใส่ร่องของเธอเต็มรักทุกหยาดหยด “อุ๊บ!!!!” “ไนท์!! ปะ..เป็นอะไร” ทันทีที่บทรักจบลง มิดไนท์ที่กำลังถอนถอนเอ็นออกจู่ๆก็มีอาการอยากอาเจียนออกมาดื้อๆ เขารีบคว้าผ้าพันรอบเอวก่อนวิ่งเข้าห้องน้ำไปนั่งกดคออาเจียนอย่างหนัก ลูกเกดเดินตามไปดูปรากฏว่าสามีหนุ่มของเธอกดคออาเจียนอยู่แบบนั้น เธอนั่งลงข้างๆเขาก่อนใช้มือเรียวลูบไล้ไปบนแผ่นหลังแกร่ง “ไหวมั้ยไนท์ ไปหาหมอมั้ย” “เกด...เธอท้องหรือเปล่า” มิดไนท์เอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกว่าร่างกายตัวเองมักมีอาการแปลกๆมาสองสามวัน ซึ่งเขาเคยเห็นดินแดนเป็นแบบนี้มาก่อนตอนที่พาเพลินเริ่มตั้งท้อง “ท้องเหรอ??? มะ..ไม่มั้ง” ลูกเกดเอ่ย HOSPITAL สุดท้ายลูกเกดก็ถูกมิดไนท์พามาหาหมอที่โรงพยาบาล ทั้งคู่นั่งรอผลตรวจอยู่สักพัก หมอก็เรียกเข้าไปแล้วแจ้งว่าลูกเกดกำลังตั้งครรภ์ได้ 8 สัปดาห์ มิดไนท์ดีใจมากจนไม่ยอมให้ลูกเกดขยับตัวไปไหน ไม่ให้ทำอะไรทั้งสิ้น อีกทั้ง เธอมีปอดเพียงข้างเดียว การที่เธอตั้งท้อง มันจะยิ่งทำให้ภาวะเสี่ยงมีมากมาย “ตัวเล็กของพ่อ พ่อรอเจออยู่นะครับ” “ไนท์ดีใจมั้ย” ลูกเกดเอ่ย “ดีใจซิ ฉันรักเธอกับลูกนะ” หลังจากการตั้งครรภ์เริ่มต้นขึ้น ลูกเกดถูกมิดไนท์ดูแลอย่างดี เมื่อชายหนุ่มรักเธอกับลูกมากกว่าชีวิตตัวเองแบบนั้น ในทุกๆเช้า มิดไนท์จะเตรียมมื้อเช้าด้วยตัวเอง ทุกเมนูมีแต่ของมีประโยชน์เพื่อบำรุงเมียสาวกับลูกในท้อง ผ่านคืนวันจนลูกเกดตั้งท้องได้7เดือน อาการต่างๆเริ่มรุมล้อม เธอเดินเหินลำบากขึ้น ทำอะไรด้วยตัวเองแทบไม่ได้ เมื่อร่างบางของเธอต้องแบกรับน้ำหนักของลูกน้อยในท้องที่ท่าทางจะตัวใหญ่ไม่ใช่น้อย เช้านี้มิดไนท์เตรียมน้ำอุ่นให้ลูกเกดแช่เท้า ก่อนนวดไปที่เท้าเธอเบาๆเพื่อผ่อนคลาย เขาทำแบบนี้เสมอมา ลูกเกดมองมิดไนท์พรางยิ้มออกมา เธอเคยโชคร้ายที่เจอความรักแย่ๆ แต่วันนี้ชายหนุ่มตรงหน้าดีกับเธอมาก เธอมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “มองหน้าผัวแบบนี้ ขึ้นเตียงกันเลยดีมั้ย” มิดไนท์เอ่ย “ทะลึ่งเหรอไนท์ เกดท้องอยู่นะ” “ลูกสาวครับ แม่เกดใจร้ายเนอะ” มิดไนท์ลูบท้องใหญ่โตของลูกเกดเบาๆพรางเอาหน้าซบลงก่อนเอ่ยกับลูกน้อยที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ในท้องแบบนั้น หมออัลตราซาวด์แล้วบอกมิดไนท์ว่าเขาได้ลูกสาวร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ ชายหนุ่มยิ่งประคบประหงมแบบนั้น ตอนนี้พี่สาวอย่างแก้วใสเองก็กำลังมีลูกเล็กมากเช่นกัน แต่เป็นลูกชาย ส่วนของเขาเป็นลูกสาว “พ่อนิสัยไม่ดีเนอะลูกเนอะ” ลูกเกดเอ่ย “พ่อไนท์น่ารักจะตาย ดูซิ แม่เกดรักพ่อจนมีหนูขึ้นมาเลยครับ” “ไนท์!!” “555555” ชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เมื่อเขาเริ่มนับวันรอลูกสาวที่กำลังจะลืมตาดูลูกในอีกไม่นาน เช้านี้มิดไนท์ไปทำงาน เพื่อเครียทุกอย่าง เขาเตรียมพร้อมที่จะหยุดงานยาวๆเพื่อดูแลเมียกับลูก แต่จู่ๆปลายสายจากการ์ดคนสนิทก็ดังขึ้น บอกว่าลูกเกดมีอาการชักตอนนี้อยู่โรงพยาบาล “เมียกูอยู่ไหน!!!” มิดไนท์ที่วิ่งมาถึงหน้าห้องฉุกเฉินเอ่ยถามลูกน้องขึ้นอย่างสีหน้าเครียด “เข้าไปนานแล้วครับนาย” “เมียกูเป็นแบบนี้ได้ยังไง!” มิดไนท์เอ่ยถาม “คุณเกดให้ผมพาออกไปร้านเบเกอรี่ตรงหน้าถนนครับ จู่ๆกลับมาคุณเกดก็หายใจแรงขึ้นจนจะล้มแต่ผมรับไว้ทันครับเลยพามาหาหมอเลยครับ” มิดไนท์เดินวนไปมาอยู่แบบนั้นด้วยอาการวิตกกังวล เมื่อหญิงสาวกับลูกตัวน้อยอยู่ในห้องผ่าตัดนานนับชั่วโมงไม่มีท่าทีว่าจะออกมา (ตัวละครใช้ภาษอังกฤษ แอดขออนุญาตพิมพ์เป็นภาษาไทย) “คุณหมอครับ เมียผมเป็นยังๆบ้าง ลูกผมล่ะหมอ!!!!” “ผมผ่าตัดเอาเด็กออกมาอย่างปลอดภัยครับ แต่ผมไม่สามารถยื้อชีวิตของแม่เด็กได้ ผมขอแสดงความเสียใจด้วยครับ” หมอเอ่ย “ว่าไงนะ!!! มะ...หมอพูดอะไร!!!” “คนไข้มีปอดเพียงข้างเดียวในขณะที่ท้องเบียดอวัยวะภายในอย่างหนักจนทำให้ปอดถูกกดทับและบีบตัว คนไข้จึงหายใจลำบากยิ่งขึ้นจนร่างกายขาดอ๊อกซิเจนแล้วน็อคไป ส่วนเด็กในท้องตอนนี้ต้องอยู่ในตู้อบเพราะเพิ่งได้7เดือน ตัวเธอยังใหญ่ไม่พอครับ” “.......” “คนไข้เสียชีวิตทันทีที่ผมผ่าตัดเอาเด็กออกมาครับ” มิดไนท์ทรุดตัวอย่างหมดแรงกับสิ่งที่ได้ยิน เมียสาวของเขาจากโลกนี้ไปแล้วแบบนั้นเหรอ ขาแกร่งที่หมดแรงค่อยๆก้าวเข้าไปในห้อง เจอกับร่างไร้วิญญาณของเมียสาวนอนอยู่แบบนั้น น้ำตาลูกผู้ชายระเบิดพลั่งพลูอย่างหนักเหมือนกับคนสติแตก “เกด!!!!!!!!! ไม่จริง!!! เกด!!!!!! เธอทิ้งฉันไปแบบนี้ได้ยังไง!!! ฮึก!!!! ฉันกับลูกจะอยู่ยังไง เกด!!!!!!!!!!” มิดไนท์ก้มลงกอดศพของเมียสาวพรางร้องไห้อย่างหนัก เขย่าตัวที่ไม่มีลมหายใจของเธออยู่แบบนั้นอย่างเจ็บปวด เขาภาวนาให้มันเป็นแค่ความฝันเท่านั้น เหตุการณ์ที่เป็นเหมือนฝันร้าย ทำให้มิดไนท์เปลี่ยนไปเป็นคนล่ะคน งานศพของลูกเกดผ่านพ้นไปโดยที่มิดไนท์ไม่คุยกับใครเลยยกเว้นลูกสาวเพียงคนเดียวของเขากับลูกเกด “มินนี่” เวลาผ่านพ้นมาเกือบสามเดือน มินนี่ร่างกายแข็งแรงพอที่จะออกจากโรงพยาบาล มิดไน์จึงพาเธอมาหาแม่ผู้ซึ่งจากโลกนี้ไปวันที่เธอเกิด “เกด เธอใจร้ายมากรู้มั้ย เธอทิ้งฉะ..ฉันกับลูกไปได้ยังไง ฉันรักเธอแค่ไหนเธอไม่รู้ใช่มั้ย ฮึก! ฉันสัญญา ว่าฉันจะดูแลมินนี่อย่างดี เพราะเขาเป็นลูกของเรา” “ลูกยังไม่มีโอกาศได้เห็นหน้าเธอเลย ทำไมเธอไปแบบนี้ เธอไม่สงสารฉันเลยหรือไง ฮึก! สัญญาของเรา ฉันไม่เคยลืม ฉันจะรักษามันไว้ ฉันรักเธอ” มิดไนท์ยืนอุ้มลูกสาววัย3เดือนต่อหน้าหลุมศพของลูกเกดในสุสาน เขาทำหน้าที่พ่อและแม่ให้เด็กน้อยตั้งแต่เมียสาวจากไป ความเศร้าที่เขามีมันกัดกินหัวใจแกร่งของชายหนุ่มจนทุกคนห่วงว่าเขาจะกลายเป็นโรคซึมเศร้า แต่เขารู้ตัวเองดีว่าอะไรเป็นอะไร เพราะมีมินนี่ชีวิตเขาถึงยังมีหวังในทุกๆเรื่อง “ให้แม่เอายัยหนูไปช่วยเลี้ยงมั้ยไนท์ ไนท์คนเดียวไม่ไหวหรอกลูก” ออร่าผู้เป็นแม่เอ่ยในขณะที่บินมาหาที่อังกฤษ “ผมอยู่ได้ครับแม่ ผมดูแลมินนี่ได้ แม่ไปช่วยอีเจ๊มันดูน้องโฮมดีกว่า กำลังซนเลยนี่ครับ” ไนท์เอ่ยในขณะที่อุ้มมินนี่ที่หลับอยู่บนตัก “ออร่า ไม่รู้จักลูกหรือไง ทั้งแก้วใส ทั้งไอ้ไนท์ มันถอดแบบกันมาไม่ผิดเลย” แท็ปเอ่ย “พี่ห่วงลูกนิ” “ผมดูยัยหนูได้ครับแม่ ไว้ยัยหนูแข็งแรงอีกหน่อย ผมจะพากลับเมืองไทย” มิดไนท์เอ่ เขาตัดสินใจจะกลับเมืองไทยเพราะอยู่ในบรรยากาศเดิมๆไม่ไหว ทุกที่มีเรื่องราวของเธอกับเขา ทุกๆคืนเขายังคงฝันร้าย เขายังคงได้ยินคำพูดที่หมอบอกเธอจากไปในทุกๆคืนที่หลับตา “แงๆๆๆ แง๊งงงงง” เสียงมินนี่ร้องขึ้นในขณะที่มิดไนท์นั่งกุมขมับจากฝันร้าย เขารีบอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาทันที เพราะตลอดเวลาทั้งคู่จะนอนด้วยกันไปไหนด้วยกันไม่เคยห่าง “ไม่ร้องนะครับเด็กดีของพ่อ” ภาพของขายหนุ่มที่อุ้มลูกน้อยพรางกล่อมให้นอนอยู่แบบนั้น เป็นภาพที่ลูกน้องคนสนิทของเขาเคยชินไปเสียแล้ว 2 ปีต่อมา ประเทศไทย “พ่อขาาาาาาา” เสียงมินนี่เจื้อยแจ้วดังขึ้นก่อนเด็กน้อยจะขึ้นนั่งทับมิดไน์ผู้เป็นพ่อที่นอนซุกอยู่ในผ้าห่ม “พ่อขาตื่นๆๆๆๆ” “โอ๊ย!! ตื่นแล้วครับๆ ไหนใครทับพ่อมานี่เลย!” “ว๊ายยย ฮ่าๆๆๆหนูจั๊กจี้ๆๆ” “ฟ่อดดด???? ยัยตัวแสบของพ่อ” มิดไนท์กอดรัดฟัดเหวี่ยงเล่นกับลูกสาวในยามเช้าทั้งที่เมื่อคืนได้นอนตอนตี5 แต่ถ้าสำหรับมินนี่ต่อให้ง่วงแค่ไหน ให้เหนื่อยแค่ไหน ก็ต้องไหวเสมอ “มินนี่อยากไปกินไอติมค่ะ” “เดี๋ยวเย็นพ่อเลิกงานแล้วพ่อพาไปนะครับ” มิดไนท์เอ่ย “เย้ๆๆๆ” NCLUB หลังจากพามินนี่ไปส่งให้ออร่าผู้เป็นแม่ มิดไนท์เข้ามาเครียงานที่คลับ หลังจากที่เมื่อคืนไม่ได้เครียจนเสร็จ เขากลับมาดูแลงานต่อจากแท็ปผู้เป็นพ่อทั้งหมด เมื่อแก้วใสเองตอนนี้อยู่อเมริกากับลูกชายเพียงคนเดียวที่เกิดกับหมอไฮน์ โดยที่ไม่ได้กลับมาเมืองไทยเลย “ไอ้ไนท์ คืนนี้ว่างมั้ยว่ะ” เลย์เพื่อนสนิทของมิดไนท์เอ่ยขึ้นทันทีที่มาหาเขาที่ห้องทำงาน “อืม เย็นกูจะพามินนี่ไปกินไอติมก่อน สัก3ทุ่มกูเอาลูกเข้านอนก่อน” มิดไนท์เอ่ย “มึงไม่คิดจะหาแม่ใหม่ให้มินนี่เหรอว่ะ” เลย์เอ่ย “ไม่ว่ะ กูเลี้ยงลูกกูได้” “เออๆ คืนนี้มานะ มีของสดมากๆเผื่อมึงอยากลอง” ช่วงเย็น มิดไนท์มารับมินนี่ที่บ้านของแม่เขาแล้วพาไปกินไอติมตามสัญญา เด็กผู้ซึ่งชีวิตนี้ตั้งแต่เกิดมา ก็มีเพียงพ่อคนเดียวมาตลอด เธอไม่เข้าใจความอบอุ่นของคนเป็นแม่ เพราะแม่อย่างลูกเกดเสียไปในวันที่เธอเกิด มิดไนท์ทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ให้เด็กน้อยเสมอมาจนกระทั่งวันนี้ “คุณพ่อขา ทำไมมินนี่ไม่มีคุณแม่เหมือนพี่โฮม?” คำถามของเด็กน้อยทำเอามิดไนท์ที่กำลังสั่งไอติมถึงกับชะงัก “มินนี่มีคุณแม่ครับ แม่เกดไง แต่ตอนนี้แม่เกดอยู่บนฟ้าไงครับ” มิดไนท์เอ่ย “แม่เกดอยู่บนฟ้า ทำไมแม่เกดไม่ลงมาหามินนี่ล่ะคะ” “ไว้วันนึงมินนี่จะเข้าใจนะครับ ตอนนี้อยู่กับพ่อก่อนเนอะ” มิดไนท์เอ่ย ใบหน้าหวานๆของลูกเกดลอยเข้ามาในห้วงความคิด ไม่มีวันไหนที่เขาไม่คิดถึงเธอ บางครั้งเขาเหมือนจะขาดใจลงตรงนั้นให้ได้ วันที่ไม่มีเธอมันช่างทรมานเหลือเกิน หลังจากกินไอติมกินข้าวอาบน้ำจนเสร็จ มิดไนท์พามินนี่เข้านอนเหมือนทุกวันจนกระทั่งเด็กน้อยหลับไปในที่สุด พี่เลี้ยงส่วนตัวเข้ามาเฝ้าเด็กน้อยแทน มิดไนท์จึงอาบน้ำแต่งตัวไปที่ผับของตัวเองเพราะมีนัด ถ้ามินนี่ยังไม่นอน มิดไนท์จะไม่ไปไหนเด็ดขาด ต้องรอจนกระทั่งหลับสนิทถึงออกมา NCLUB “ไอ้พ่อลูกอ่อน กว่าจะเสด็จมานะมึง!” เลย์เอ่ย “มินนี่เพิ่งหลับ” “รอแปป” เลย์เอ่ยก่อนพาผู้หญิงสามคนเข้ามาในห้อง แต่ล่ะคนน่าตาสะสวย คนสุดท้ายดูออกจะเด็กไปสักหน่อย แต่ทั้งหมดคือผู้หญิงขายบริการเรื่องเซ็กส์เพืื่อแลกกับเงิน ความสวยบนใบหน้าแฝงไปด้วยความเน่าเฟะของภายใน เมื่อมีผู้ชายนับไม่ถ้วนได้ตัวพวกเธอ “สาวๆ จ้องตาเป็นมันเลยนะ...ไอ้ไนท์ กูให้มึงเลือกก่อนเลย คนสุดท้ายที่กูบอกสดมาก ถ้ามึงอยากลองเอาไปเป็นของเล่นใหม่ กูให้” เลย์กระซิบบอกมิดไนท์เพื่อนสนิท “ดูยังเด็ก ทำไมขายตัวไวนักว่ะ” มิดไนท์เอ่ย “ร้อนเงินมั้ง เห็นบอกอยากได้เงินเร็วๆ” เลย์เอ่ย “ผู้หญิงพอหิวเงินเข้าก็มาอ้าขาให้แบบนี้หรอว่ะ ไร้ค่าชะมัด!” มิดไนท์เอ่ย “ไอ้ปากหมา จะเอาเขาเสือกด่าเขาอีก จะเอามั้ย ไม่เอากูเอานะ” เลย์เอ่ย “มานั่งนี่!” มิดไนท์เอ่ยเรียกหญิงสาวตรงหน้าให้นั่งลงข้างๆ ก่อนที่พวกเขาจะนั่งดื่มกันจนเกือบดีก “ไอ้ไนท์ ไอ้สัสใจเย็น” จู่ๆมิดไนท์ก็ลากแขนหญิงสาวอย่างแรงเดินออกจากผับไปขับรถตรงไปที่โรงแรมไม่ไกลมากนัก โรงแรมXX “เธออยากได้เงินเท่าไหร่!” มิดไนท์เอ่ยถามหญิงสาวที่เขาลากมาจนถึงโรงแรม “สะ...แสนนึงค่ะ” หญิงสาวเอ่ย “ผู้หญิงประเภทนี้แสนนึงไม่คิดว่ามากไปงั้นเหรอ!” มิดไนท์เอ่ย “ผู้หญิงแบบนี้เหรอ...คะ..คุณอยากให้เท่าไหร่ก็ได้” หญิงสาวเอ่ย “หึ!” “ว๊ายยย!!” มิดไนท์กระชากหญิงสาวตรงหน้าล้มลงบนเตียงเต็มแรง ก่อนค่อยๆถอดเข็มขัดตัวเองออกแล้วรัดเข้ากับข้อมือของหญิงสาว นั่นมันทำให้เธอตกใจและกลัวเป็นอย่างมาก “ทะ..ทำไอะไรค่ะ !!!” “นอนอ้าขานิ่งๆพอ อย่าพูดมาก!” มิดไนท์เอ่ย มิดไนท์ปลดกางเกงลงเผยท่อนเอ็นลำใหญ่ หญิงสาวถึงกับดิ้นหนี เขาใช้เข็มขัดรัดข้อมือเธอแล้วยึดไว้กับเสาเตียงแบบโมรอคโคของโรงแรม ทำให้เธอดิ้นหนีเขาไม่ได้ มือหนาคว้าห่อฟรอยมาฉีกออกก่อนสวมเกาะป้องกันขนาดเกินมาตรฐานเข้าไป กระโปรงที่หญิงสาวใส่มา มันถูชายหนุ่มถลกขึ้นจนสุดก่อนกางเกงในตัวจิ๋วจะถูกปลดออก ร่องสีชมพูอมแดงปิดสนิทของเธอเผยออกมา ใบหน้าหล่อเหลากดยิ้มอย่างพอใจ ก่อนที่จะปลดเสื้อเธอจนเต้านมสีชมพูพีชออกมานอกเสื้อ “ฮึก! กะ...กลัวแล้ว ไม่เอาแล้ว ไม่เอาเงินแล้ว..” หญิงสาวเอ่ย “ไม่ทันแล้วมั้ย ฉันแข็งขนาดนี้เธอจะมาบอกให้หยุด คงไม่ทันแล้ว!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more