เมื่อกดสั่งอาหารแล้วไดม่อนจึงเดินไปหยิบโน๊ตบุ๊คมาทำรายงานโดยให้เธอนั่งดูซีรี่ย์รอ ร่างสูงนั่งพิงโซฟาวางโน๊ตบุ๊คไว้บนตักแล้วนั่งพิมพ์รายงานอย่างจริงจัง จนโรสได้แต่มองเขาด้วยรอยยิ้มเพราะตอนที่เขาอยู่ในโหมดจริงจังหน้าขรึมก็หล่อไม่แพ้ตอนยิ้มเลย ทางด้านไดม่อนก็ละสายตาจากจอโน๊ตบุ๊คเงยหน้าขึ้นมามองโรสเพราะรู้สึกเหมือนกำลังถูกแอบมองอยู่ ปากหนายกยิ้มทันทีเมื่อเห็นเธอรีบหลบสายตาด้วยท่าทางลุกลี้ลุกลน
“เห็นนะว่าแอบมองแล้วยิ้มให้ม่อน ม่อนหล่อใช่มั้ยล่ะมองไม่ละสายตาเลยนะ”
ไดม่อนพูดแซวโรสทันทีเพราะเขาเห็นเธอกำลังมองเขาด้วยรอยยิ้ม
“คนบ้า หลงตัวเอง”
โรสแว๊ดเสียงใส่ไดม่อนทันทีเมื่อโดนเขาพูดแซว
“หึ”
ไดม่อนได้แต่หัวเราะในลำคออย่างชอบใจเมื่อพูดแซวเธอได้
“ทำรายงานยากมั้ยคะ ทำหน้าจริงจังเชียว”
โรสเอ่ยถามไดม่อนอย่างสนใจ
“อยากช่วยม่อนพิมพ์มั้ย”
ไดม่อนเอ่ยถามโรสด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเพราะเวลาพูดเรื่องเรียนที
