Entangled

8

Mother Earth sucked.

Sinagot nga niya ang kanyang love spell pero bakit dalawa lang ang taglay ng lalaki sa mga katangian na nilista niya- intelligence at healthy income lang, cross out na iyong iba. Bakit ba kasi iba ang standard niya pagdating sa mga lalaki. Bakit 'di niya gayahin si Alana na easy going.

Sigh. Nag decide na lang si Deniah na 'wag sabihin sa kanyang future husband ang tungkol sa animal shelters. Kapag overbooked sila sa shelter, inuuwi niya ang mga hayop na wala nang spot sa shelter sa kanyang bahay hanggat may open spot na ulit. Dahil alam niyang mahaba-habang diskusyon na naman ang magaganap kapag sasabihin niya sa lalaki. Mas mainam na manahimik muna siya tungkol dito.

Napangiti siya nang ma-imagine ang magiging reaksyon nito kapag nalaman niya. Siguradong magagalit ito, mamumula ang mga tenga at may usok na lalabas sa kanyang ilong.

"What are you smiling about?" He asked.

"None of your business. Do you remember everything we discussed?”

Bumuntong hininga ito. "Yes. We went over all your family members in detail. Alam ko ang mga pangalan nila at kanilang mga general background. For God's sake, Deniah, palagi ako sa bahay niyo nong bata pa tayo para maglaro. Bat ka ba nag aalala?"

Umirap siya tumingin ng matalim kahit di naman sa kanya naktingin ang lalaki. "Palagi ka don kasi gusto mo yong chocolate chip cookies na binibake ng nanay ko. At kapag nandoon ka pinapahirapan mo lang kami ni Alana. Besides, that was years ago. Kilala mo nga sila pero hindi mo alam kung ano sila ngayon kasi more than a decade na nung huli mo silang naka salamuha."

Pumikit siya at nanalangin na sana hindi halata sa boses niya ang bitterness, naiinis siya kasi parang wala lang kay Dark ang nakaraan, umalis ito nang wala man lang lingon lingon.

"Speaking of which, kahit minsan di mo binanggit ang mga magulang mo. Have you seen your father lately?"

She wondered if it was possible to get frostbite from the chill he emanated. “No.”

Nag-antay siya ng susunod na sasabihin nito pero wala. "Kumusta na ang nanay mo? Nag-asawa ba siya ulit?"

“No. I don't want to talk about my parents. There's no point.”

"Wonderful. Eh anong sasabihin natin sa pamilya ko kung ayaw mong pag-usapan ang tungkol sa kanila. Siguradong magtatanong ang mga iyon."

May diin sa boses nito nong nagsalita “Tell them my father's lounging somewhere in New York and my mother is off somewhere in Palawan with her new boyfriend. Tell them whatever you want. They won't be at the wedding anyway."

Ibinuka ni Deniah ang bibig para magsalita pero napatigil siya dahil sa talim ng tingin ng lalaki sa kaniya, warning na tapos na ang kanilang usapan tungkol sa mga magulang nito.

Ibinalik niya ang tingin sa kalsada at nakita ang street name kung saan nakatira ang kanyang mga magulang. "Here's the turn for my parents' house."

Itinigil ng lalaki ang sasakyan sa circular driveway at pinatay ang makina. Parehas nilang pinagmasdan ang puting Victorian house. Sa labas palang, ang mga structure nito ay nabibigay nang friendly warmth, from each classic pillar to the graceful wraparound porch. Napapalibutan ng mga kahoy ang sloping lawn nito na nagsisilbing parang isang proteksyon. Large picture windows with black shutters dotted the front. Darkness now veiled the symptoms of neglect due to financial difficulties. Tinatago nito ang mga natatanggal nang puting pintura sa mga columns, mga bitak na hagdan sa ibabaw ng patio, at ang lumang bubong.

Deniah gave a deep sigh as the home of her childhood settled around her like a comforting blanket.

"Are we ready?" Tanong ng lalaki sa kanya.

Bumaling siya dito. Seryoso ang mukha nito at kaniyang mga mata ay tila sa malayo nakatingin. He looked hip and casual in his khaki pants, white Calvin Klein T-shirt, and leather boat shoes. His sun-bleached hair was neatly tamed except for one stubborn curl over his brow. His chest filled the shirt out nicely. A little too nicely for her taste. Obviously, he lifted weights. She wondered if he had a washboard stomach, but the thought did bad things to her own tummy so she pushed away the idea and concentrated on their immediate problem.

"Bakit parang naka apak ka ng dog poop."

Napalis ang neutral expression nito. Bahagyang gumalaw ang labi nito. "Hmmm, nasabi sa akin ni Alana na nagsusulat ka ng mga tula."

"So? Anong connect?"

"You're supposed to be in love with me. Dapat mga magagandang salita ang binibitawan mo sakin. Dapat sweet."

"We. Are. Supposed to be madly in love. At kapag nagsuspetsya sila na hindi too, hindi kita pakakasalan, and my mother would make my life a living hell. Kaya please lang, put on a good act at hindi lang ako. Oh, at 'wag kang matakot na lapitan at hawakan ako. I promise, wala akong nakakahawang sakit "

"I'm not afraid to-"

His breath hissed as she reached out and brushed the errant curl away from his eyes. The silky feel of his hair as it slid through her fingers pleased her. The shocked expression on his face tempted her to continue the caress by sliding the back of her hand down his cheek with one slow motion. His skin felt both smooth and rough to the touch.

"See? No big deal."

His full lips tightened with what she figured was annoyance. Obviously, ang tingin sa kaniya ni Dark ay hindi bilang isang a grown woman, kundi isang ordinaryong nilalang lamang. Hindi kagaya sa mga pelikulang napapanood at nababasa niya, yong bang tititigan ka nang lalaki ng matagal at mapapagtanto niyang ang ganda mo pala.Wala man lang itong reaksyon sa kaniyang ginawa kundi iritasyon.

Bumaba na siya sa kotse at naglakad patungo sa harap ng bahay. Hindi na siya lumingon kung nakasunod ba sa kanya ang lalaki. Maya't maya ay nasa tabi na na niya ito.

"Time to look in love, husband." Binuksan niya ang pinto ng kaniyang family home at 'di na inantay kung may sasabihin ba ito. "It's show time."