ณัฐนันท์ขับรถมาส่งอารีที่อพาร์ตเม้นท์ของเธอ แต่ทว่าหญิงสาวกลับเมาเดินกลับเข้าไปในห้องเองไม่ไหว ชายหนุ่มจึงต้องโอบประคองหญิงสาวขึ้นไปบนห้อง และจัดแจงพาเธอไปนอนบนเตียงกว้างให้เรียบร้อย แต่...
“นัด นอนเป็นเพื่อนรีหน่อยสิ รีเหงา” คนเมาเกี่ยวคอแข็งแรงลงมา พูดจาอ้อแอ้ฟังแทบจะไม่ได้ศัพท์
“คุณรีครับ คุณเมามากแล้วนะครับ ปล่อยเถอะครับ”
“รีไม่ได้เมา รีมีสติทุกอย่าง รีรู้น้าว่าคุณรู้สึกยังไงกับรี คุณชอบรีใช่มั้ย”
“เอ่อ คุณรีครับ ผมว่าผมกลับก่อนดีกว่านะครับ มันดึกมากแล้ว” คนเมาน้อยกว่าพยายามหักห้ามใจตนเองไม่ให้ฉวยโอกาสเอากับคนเมาไม่ค่อยได้สติอย่างอารี
แต่มือที่เหมือนปลาหมึกของหญิงสาวกลับเลื้อยไปตามลำคอ ซอกอก และลูบไล้ไปตามตัวจนขนบนร่างกายของเขาลุกซู่ด้วยอารมณ์ดิบเถื่อนที่กำลังเกิดขึ้น ร่างหนากัดฟันกรอดอย่างข่มใจ พยายามแกะมือเล็กออก แต่ก็ไม่สำเร็จ
“รีชอบนัดนะ” อารีคงเมามากถึงขนาดบอกรักชายหนุ่มอ
