สาวน้อยไม่ตอบ ได้แต่ก้มหน้านิ่ง เพราะความดื้อรั้นไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ แม้ว่าจะต้องเจ็บปวดปางตาย แต่ก็ยังรั้นที่จะอยู่ ขอแค่ยังได้เห็นหน้าเขา ได้ใกล้ชิดเขาในที่ทำงาน ก็ยังดีกว่าจากไปแล้วไม่เห็นหน้ากันเลย
“ป้าอย่าห้ามแพรเลยนะจ๊ะ”
“เฮ้อ ป้าจะมีปัญญาไปห้ามแกได้ยังไง ในเมื่อแกดื้อขนาดนี้ เจ็บมาขนาดนี้แล้วก็ยังดื้อด้านจะรักเขาอีก เผื่ออกเผื่อใจไว้บ้างก็ดีนะแพร เรากับเขามันต่างกันราวฟ้ากับดิน อย่างมากที่เขายังเอาอกเอาใจเราอยู่ ก็คงเพราะเรายังใหม่สำหรับเขา นานๆ ไปพอเขาเบื่อ แล้วเราจะทำยังไง ป้าไม่ได้อยากจะห้าม แต่อยากให้แพรมีสติบ้างนะลูก”
“จ้ะป้า แพรจะพยายามเชื่อคำป้านะ”
หญิงชราทอดถอนใจ เรื่องของความรักเป็นเรื่องหัวใจ รักมากก็เจ็บมาก ยิ่งถ้ารักคนที่เขามีเจ้าของอยู่แล้วยิ่งเจ็บปวดเข้าไปใหญ่ แต่นางก็ไม่เข้าใจว่าทำไมหลานรักของนาง ถึงได้เลือกที่จะรักผู้ชายที่มีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว
ลูกแพรเข
