รักเด็กเพราะเด็กน่ารัก

1503 Words

**//วายุ//** หลังจากพายุสวาทจบลง ผมนอนกอดคนตัวเล็กที่นอนหัวหนุนบนอกของผม ลมหายใจอุ่นหอมอ่อนๆ กระทบกับผิวต้นคอมันช่างทำให้ผมนั้นอยากกดเธอแช่กับเตียงอีกครั้งจริงๆ "เด็กขี้โกหกต้องลงโทษให้หนัก" "งื้อ....ไม่เอาแล้ว" เธอนอนบนอกของผมเงยหน้าพูดเสียงยืดยานอ้อนๆ "หึ...คิดว่าความแสบครั้งนี้เธอจะรอดงั้นเหรอ" ผมยกยิ้มมุมปากอย่างมีความคิดเจ้าเล่ห์และเอ่ยคาดโทษเธอ "ฉันพูดคำไหนคำนั้นนะ" ผมลูบหัวเธอเบาๆ เกี่ยวเล่นเส้นผมดำเงาก้มมองหน้าเธออย่างหลงใหล และในห้วงความคิดที่ว่องไวจนทนไม่ไหวนั้น...... "อ๊ะ!!!" ผมจับตัวเธอพลิกนอนราบกับพื้นเตียงนุ่มจนเธอร้องตกใจ สองมือผมกดหัวไหล่เธอไว้ "ไม่เอาแล้วน๊า....นะคะ นะนะ" เธอส่งสายตาอ้อนเหมือนลูกแมวเพื่อขอร้องแต่เธอจะรู้ไหมว่าท่าทีของเธอมันยิ่งปลุกกระสันตัณหาของผมให้ลุกโชน "ไม่ทันแล้ว" ผมก้มลงกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูเธอ "อื้ม.....อ่าส์" ผมชอนไชดอมดมลำคอขาวนวลอย่างหล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD