บทที่ 18
‘ฉิบ…! ลืมคิดข้อนี้ไปเลย’ เธอคิดอย่างร้อนใจ
“เอ่อ…ฉันก็จะ…จะ…จะจับคุณ ใช่! ฉันจะจับคุณ” เธอโพล่งออกไป เมื่อนึกขึ้นได้ว่าอีกฝ่ายกลัวเรื่องนี้ ในขณะที่เขาถึงกับผงะไปเล็กน้อย ใช่! ก่อนหน้านี้เขาพยายามหลีกหนีผู้หญิงประเภทนี้ เรียกว่าระแวงผู้หญิงทุกคนจนต้องแก้ปัญหาด้วยเงิน หรือเรียกว่าซื้อกินนั่นแหละ แต่พอมาตอนนี้ ทันทีที่ได้ยินเจตนารมณ์ของเธอ เขากลับไม่รู้สึกแบบนั้น ตรงกันข้ามมันทำให้เขาต้องแอบหันไปยิ้มอีกทาง
“อะแฮ่ม! พูดเรื่องบ้าอะไรของเธอ ไร้สาระ” หลังจากรู้สึกว่าตัวเองเผลอยิ้มนานเกินไป เขาจึงแก้เก้อด้วยการเดินไปอีกทาง ราวกับกลัวว่าเธอจะเห็นสีหน้าเขาตอนนี้
“นี่! ฉันพูดจริงๆ นะ ถ้าคุณไม่ยอมจ่าย ฉันจะจับคุณ ถึงตอนนั้นคุณดิ้นไม่หลุดแน่” เธอขู่อีก หลังสังเกตเห็นว่าเขามีท่าทีหวาดระแวงจนต้องเดินหนีเธอแบบนี้
“มัวแต่พูดมาก จะทำไหมงานน่ะ อย่าลืมนะว่าถ้างานไม่เสร็จ เธอก็ไม่ได้นอน” เข
