บทที่ 12
“นี่ค่ะ งานที่ท่านประธานสั่ง” เธอบอกพร้อมกับผลักแล็ปท็อปไปด้านหน้าให้อีกฝ่ายดู
“อืม! เร็วดีนี่ ตรงเวลาดี เหลือก็แต่เนื้องาน ไม่รู้ว่าจะดีเหมือนกันรึเปล่า” เขาดึงแล็ปท็อปเข้ามาอ่านใกล้ๆ ก่อนจะยิ้มพอใจโดยเฉพาะสโลแกนบรรทัดสุดท้าย
“อกชิดสวมใส่สบาย ใส่แล้วไม่เดียวดาย ผู้ชายต้องเหลียวมอง หึๆ จากประสบการณ์ตรงเมื่อกี้สินะ อืม! ก็น่ามองจริงๆ นั่นแหละ” เธอผงะหน้าแดงซ่าน ไม่นึกว่าท่านประธานที่ใครต่อใครต่างก็ลือกันว่าดุนักดุหนา จะมีอารมณ์มาล้อเลียนเธอแบบนี้
“อืม! ดี ฉันชอบ เอาเป็นว่างานนี้ฉันยกให้เธอเป็นคนจัดการ เดี๋ยวเธอสรุปรายละเอียดแล้วก็แผนการตลาดทั้งหมดมาให้ฉันอย่างละเอียดเลยแล้วกัน”
“เอ่อ…แต่มันจะดีเหรอคะ ฉันว่าเอาไปให้คนในแผนกช่วยกันคิดไม่ดีกว่าเหรอ หลายคนหลายหัวช่วยกันคิด ฉันว่ามันต้องออกมาดีกว่านี้แน่” แน่นอนว่าถ้างานนี้ตกเป็นของเด็กใหม่อย่างเธอ เธอคงถูกคนในแผนกหมั่นไส้ไปอีกนาน
