11
1495 Words
“อร”
ภวัตบีบปลายคางหญิงสาวเบาๆ ใบหน้าก้มลงทำท่าจะประทับกับริมฝีปากสีหวาน
“พี่วัต อย่าค่ะ”
อรนภัสเบี่ยงหลบ ริมฝีปากร้อนจึงพลาดไปประทับที่พวงแก้มแดงเรื่อแทน ภวัตกระชับร่างบางเข้าหา กดจุมพิตหนักๆ ที่พวงแก้มนวล “อื้อ พี่วัตขา...”
“ขา...”
ภวัตขานรับแล้วงับใบหูขาวเนียนของหญิงสาวอย่างมันเขี้ยว อรนภัสเบี่ยงหลบด้วยความเสียวซ่าน สัมผัสได้ถึงแรงหอบสะท้อนรุนแรงของเขา ชายหนุ่มควบคุมสติของตนอีกต่อไปไม่ไหว เขาขอแค่ได้ชื่นใจเล็กๆ น้อยๆ ไม่เช่นนั้นคืนนี้คงขาดใจเป็นแน่
“อร... พี่ขอนะคนดี”
เสียงแหบห้าวดูพร่าสะท้านไม่เป็นตัวของตัวเอง อรนภัสนอนนิ่งอยู่กับที่อย่างทำอันใดไม่ถูก ลึกๆ คือความตื่นเต้นยากที่จะบรรยาย หัวใจเธอมันเต้นแรงจนต้องเผยอริมฝีปากหอบอย่างไม่รู้ตัว นั่นเป็นสัญญาณให้ภวัตประคองใบหน้าหวานไว้ในอุ้งมือร้อนทั้งสอง บดขยี้ริมฝีปากสวยอย่างกระหายเร่าร้อน ปากบนล่างของเธอร่านร้อนด้วยการขบเม้มของชายหนุ่ม ก่อนที่ลิ้นสากจะสอดแทรกเข้าหา กระหวัดรัดรึงคุกคามแสดงความเป็นเจ้าของอย่างแท้จริง
ภวัตรุกเร้าเอาแต่ใจ เปิดเผยความดิบเถื่อนต้อนให้อีกฝ่ายยินยอม มือหนาเริ่มเกาะกุมทรวงสาวที่สะท้อนขึ้นลงด้วยแรงหอบหายใจ อรนภัสปรือตามองด้วยความรู้สึกสะท้านในอก
“อร”
เสียงแหบห้าวดิบเถื่อน และดวงตาที่หม่นด้วยอารมณ์ราคะ บ่งบอกถึงความต้องการ เรือนร่างอ่อนระทวยชิดริมหู วกริมฝีปากร้อนไปตามใบหน้าหวานละมุน ซอกคอหอมกรุ่น มือหนุ่มถลกเสื้อสีหวานขึ้นสูงถึงยอดอก อีกข้างลูบไปตามขาเพรียวภายใต้กระโปรงสีอ่อนหวาน
“พี่วัตขา...”
อรนภัสสะท้านสยิวเมื่อยอดอกโดนขบกัดทั้งๆ ที่ยังมีบราเซียร์สวมอยู่ เขาถลกมันอย่างเร่งรีบคล้ายขัดใจ ก่อนที่เต้าทรวงจะหลุดพ้นจากพันธนาการห่อหุ้ม
ภวัตอุทานเสียงดัง ดวงตาคมเข้มดูวาววับฉายแววความปรารถนาที่รุนแรง อรนภัสจับศีรษะของชายหนุ่มเมื่อเขาก้มลงมาดูดผลทับทิมทั้งสองข้างอย่างกระหาย เสียงจ๊วบจ๊าบลามเลียตะกละตะกลาม ปลดปล่อยสัญชาตญาณของเพศชายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยแรงพิศวาส
อรนภัสครางอืออาส่ายใบหน้าไปมาด้วยความกระสันซ่าน มือหนาอีกข้างถลกกระโปรงสีหวานยาวกรอมเท้าขึ้นเหนือเอวคอด ลูบแผ่นท้องเรียบเนียนแล้วสอดแทรกซุกเข้าหาเนินเนื้ออวบอูมผ่านชั้นในตัวจิ๋วบางเบา สัมผัสกับปอยเส้นไหมละมุนที่ปกคลุมสวนพฤกษาสวาทเอาไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
นิ้วโป้งกดคลึงที่ปุ่มกระสันเสียวบดบี้ขยี้ตามแรงอารมณ์ปรารถนา อรนภัสครางกระเส่าแทบไม่เป็นภาษา หยัดสะโพกตอบรับอย่างเดียงสา ก้านนิ้วกลางไถลเข้าสู่ซอกทางรักที่ฉ่ำชื้นไปด้วยน้ำหวาน
“อร”
ภวัตครางอย่างเจ็บปวดเมื่อเธอฉ่ำเยิ้มต้อนรับเขาถึงขนาดนี้ “พี่ต้องการอรเหลือเกิน” เสียงแหบห้าวกระซิบชิดยอดอก ขยับนิ้วรุกในซอกทางรักเข้าออกจนเกิดเสียง
“อ๊ะ พี่วัตขา...”
อรนภัสสะดุ้งเมื่อก้านนิ้วไถลเข้าลึกสู่ใจกลางความเป็นหญิง
“เจ็บเหรอ แยกขากว้างๆ หน่อยคนดี”
ภวัตกระซิบเสียงหอบ คลอเคลียกับปทุมถันอวบอิ่มหวานละมุนไม่ห่างหาย
“อ๊า...”
ภวัตเผลอกัดยอดอกสาวเมื่อซอกทางรักบีบรัดนิ้วแกร่งของเขา ความอุ่นซ่านอาบชโลมนิ้วของเขาเอาไว้ขณะขยับถี่รัวขึ้น อรนภัสครางสลับกับการหอบที่รุนแรงสะท้อนไปทั่วห้อง มือบางวางบนไหล่หนาจิกเกร็งหวีดร้องสะท้านไปทั่วบริเวณ
“พี่วัต”
อรนภัสเรียกชายหนุ่มเสียงอ่อนโหย ภวัตแทบคลั่งกับความคับแน่นในเป้ากางเกงของตัวเอง มือหนากระชากชั้นในตัวจิ๋วออกอย่างไม่ปรานี ความป่าเถื่อนของเขาไม่ได้ทำให้เธอกลัว แต่กำลังตื่นเต้นวาบหวาม ร่างสาวผวาเยือกเมื่อใบหน้าหล่อเหลาละจากยอดอกแดงระเรื่อซุกซบลงสู่เกสรพฤกษาสวาทที่หวานล้ำ
หญิงสาวถูกจับให้แยกเรียวขาออกจากกันจนกว้าง ลิ้นหนาจ้วงลึกเข้าสู่ใจกลางความหวาน ปาดไล้ไปตามรอยแยกของความสาวสดที่ไร้การสัมผัสจากบุรุษใดมาก่อน อรนภัสรับรู้ถึงความปรารถนาที่ซ่อนลึกอยู่ในความเป็นสาว มันกระตุ้นรุกเร้ารุนแรงให้เธอตอบสนองโดยการหยัดสะโพกให้อย่างเต็มใจ มือบางกดศีรษะที่ปกคลุมด้วยผมดำสนิทยาวประบ่า เวลานี้โลกทั้งโลกมันหมุนรุนแรงจนสมองคว้างแทบควบคุมไม่ได้
เสียงหวานครวญครางเหมือนคนปวดร้าวแต่สุขสม สัมผัสถึงความสากร้อนที่รุกล้ำเข้ามาอย่างถือสิทธิ์ บดขยี้อย่างไร้ความปรานี กระชากอารมณ์พิศวาสให้กระซ่านเซ็น ดุจเปลวไฟร้อนระอุที่เผาผลาญ ความสุขสุดยอดแห่งเพลิงราคะปะทะเข้ากับร่างหญิงสาวเต็มกำลัง อรนภัสหวีดร้องอีกครั้ง เกร็งร่างจิกไปกับสิ่งรอบข้างด้วยความซ่านกระสัน ดวงตาปรือปรอยเหนื่อยอ่อน ริมฝีปากเผยอค้างหอบโยนดั่งนักกรีฑาที่วิ่งเข้าเส้นชัยได้สำเร็จ
“โอ้ว...”
ภวัตครวญครางร้าวในอก แก่นกายที่ตื่นเร่าขึ้นมาอยากซุกซบเข้ากระแทกในกลีบกายสาวที่ฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำหวาน กลิ่นความใคร่ของอารมณ์ราคะดูจะร้อนแรงอบอวลกระตุ้นอารมณ์ ภวัตก้มลงดูดรัดกลีบเนื้อแดงฉ่ำอย่างรัญจวน
“พี่วัตขา...”
อรนภัสพ้อเสียงสั่น ประคองใบหน้าของเขาเอาไว้ให้ขึ้นสบตา ภวัตบดขยี้จุมพิตซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลมหายใจหนักหน่วงจนทรวงอกสะท้อนรุนแรง เขากำลังจะตายคาอกเธอแล้วจริงๆ สำนึกส่วนดียังบอกว่าเขากำลังทำเกินกว่าที่ควรจะเป็น
“ช่วยพี่คนดี ช่วยพี่”
ภวัตดึงตัวเองกลับมาอย่างยากเย็น เขาจับมือบอบบางกอบกุมแก่นกายร้อนระอุที่ถูกผลักออกจากเป้ากางเกงอย่างรวดเร็ว อรนภัสตาโตแทบจะดึงมือหนี แต่ต้องหยุดไว้เมื่ออีกฝ่ายกระซิบเสียงแหบพร่าให้เธอเลือก
“ให้พี่เข้าในตัวอร หรือจะช่วยพี่ให้หายทรมานคนดี”
ภวัตกัดฟันกรอดพูดแล้วขยับมือหญิงสาวขึ้นลงไล้ไปตามความแข็งแกร่ง “เร็วคนดี พี่ไม่ไหวแล้ว” ภวัตคำรามเสียงดัง ความนิ่มของมือแม้จะสามารถทดแทนซอกทางรักของเธอได้ แต่มันก็ไม่ทั้งหมด
ภวัตละมือจากมือนิ่มเมื่ออีกฝ่ายเริ่มเป็นงาน เขาแทรกนิ้วเข้าหาซอกทางรักที่ยังฉ่ำชื้นด้วยหยาดน้ำหวาน อรนภัสครางสะอื้นรับสัมผัสเสียวซ่านอีกครั้ง ริมฝีปากหนาประกบจูบดุดันเร่งเร้าอารมณ์ให้ปลดปล่อยโดยเร็ว ขาแกร่งกระตุกวูบก่อนจะระเบิดธารร้อนระอุออกมาอย่างสุดกลั้น อรนภัสหวีดร้องเมื่อภวัตละริมฝีปากออกห่าง บีบรัดนิ้วแกร่งที่สอดเสียบซุกคาเอาไว้ในซอกกายสาว ชายหนุ่มยกนิ้วขึ้นมาดูดเบาๆ กลืนกินน้ำหวานอย่างหิวกระหาย อรนภัสสูดลมหายใจร้อนแรงมองการกระทำนั้นด้วยใบหน้าแดงจัด
ชายหนุ่มยังเฝ้าซุกไซ้ไปตามผิวผุดผ่องเนียนละเอียดเพื่อเชยชิมรสหวานอร่อย กระซิบข้างหูคนอ่อนแรงอย่างหยอกเย้า
“นอนยั่วพี่แบบนี้จะได้กลับบ้านไหม”
อรนภัสได้สติรีบรวบเสื้อผ้ามาห่อหุ้มร่างกายด้วยใบหน้าร้อนผ่าว ภวัตกระชากร่างสาวมาบดจูบอย่างมันเขี้ยว ทำให้หญิงสาวไม่สามารถประท้วงได้ ได้แต่ทุบอกเขาด้วยความอาย
“หวานเหลือเกิน ตอนแต่งงานพี่จะเคี้ยวอรไม่ให้เหลือซากเลย”
โอ้ว... ช่างเป็นประโยคที่ทำให้เธอมวนไปทั้งหน้าท้อง
ก่อนสติจะเริ่มกลับมาอีกครั้ง
“พี่วัตรังแกอร”
อรนภัสพ้อเสียงสั่น เมื่ออีกฝ่ายยังลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างสาวอย่างอ้อยอิ่งไม่ยอมล่าถอย
“อรอยากน่ารักทำไม พี่อยากรังแกอรตั้งแต่สามปีก่อน ถ้าไม่ติดว่ายังเรียนอยู่พี่ให้พ่อไปขอนานแล้ว แต่กลัวเด็กก้นลายใจแตกให้พี่ฟัดท้องโย้ เรียนไม่จบต้องออกมาเลี้ยงลูกกับบ้านแทนที่จะได้ใบปริญญา”
“พี่วัตน่ะ”
อรนภัสทุบให้ พูดตรงไปตรงมาก็ดี แต่บางเรื่องไม่อ้อมบ้างเลย
ภวัตกุมมือบางมาจูบ ดูดนิ้วเล็กอย่างกระหายไม่คลาย สายตาเหลือบมองใบหน้านวลแดงก่ำที่ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด เขาเลียฝ่ามือบางไปมา ใช้ผ้าเช็ดหน้าที่พกติดตัวเช็ดทำความสะอาดให้หญิงสาวและตัวเอง ค่อยๆ ดึงบราเซียร์สีหวานลงมาปิดเต้าอวบอิ่ม ดึงเสื้อลงมาคลุมร่างสาวเอาไว้ ก่อนจะดึงกระโปรงเป็นลำดับสุดท้ายให้เข้าที่ เหลือแต่ซับในเนื้อบางที่ถูกฉีกขาด
- Writer
