ว่ากันว่าการรอคอยมักทำให้เราท้อ แต่สำหรับฉันที่รู้ว่าการรอมีความหวัง อีกทั้งสถานะของฉันกับเฮียไฟตอนนี้ก็ไม่ต่างจากคนคบกัน ฉันจึงไม่รู้สึกท้อ
ความจริงพยายามบอกตัวเองว่าอย่าท้อมากกว่า
ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนนับตั้งแต่เฮียบอกว่ารักฉันในวันนั้น เฮียไฟเขาก็ไปส่ง มารับ ไปกินข้าวแล้วก็ค้างที่หอกับฉันทุกวัน เป็นช่วงเวลาที่เราไม่ค่อยห่างกัน ฉันชอบความสัมพันธ์ตอนนี้นะ แม้จะไม่รู้ว่าต้องรอไปจนถึงเมื่อไหร่ แต่ก็ชอบที่มีเขาอยู่ในชีวิตแบบนี้
เลิกงานวันนี้เฮียไฟมารับฉันไปเยี่ยมกิ๊บที่นอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ระยะหลังกิ๊บกับฉันไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่นัก ทักไปถามก็บอกว่าไม่ว่าง ฉันไม่อยากเซ้าซี้เพื่อนจึงทำได้แค่ให้กำลังใจ ไม่คิดเลยว่ากิ๊บจะตัดสินใจเอาเด็กออกด้วยการแกล้งตกบันได ฉันเดาว่ากิ๊บอาจจะตั้งใจไปพร้อมกับลูก ทว่าวันนั้นพ่อของกิ๊บเข้ามาเห็นเหตุการณ์ก่อน จึงช่วยไว้ทัน
“ดาวไม่คิดว่ากิ๊บจะกล้าทำเร
