Unforgettable Love

Chapter 3

"Vexor Keith Villiarde!" He clenched his fist when he heard Trixie's voice. Galit niya itong nilingon at pinukol ng masamang tingin.

"Trixie, I told you to stop following me! Don't act like a jealous possessive girlfriend because you're not! You're just my fvck buddy and nothing else!" Singhal niya rito. Buti nalang at nasa opisina niya siya kundi siguradong napahiya na ito sa mga tao.

Trixie Aledo is the daughter of a Governor. She is also his fvck buddy for almost two years. Sa lahat ng kanyang mga babae ay ito ang pinakapaborito niya dahil magaling itong paligayahin siya. Pero nitong mga nakarating araw ay pansin niya ang pagiging possessive nito. Lagi nitong bina-blackmail ang mga babaeng lumalapit sakanya at pinagbabalaan ng kung ano.

"But you're my first! I gave you my virginity!" Mas lalo siyang nabwiset sa sinabi nito.

"No you didn't! You're obviously not a virgin when the first time I fvcked you." Kita niya ang panlalaki ng mga mata nito.

"Hindi mo ako maloloko, there were no bloodstains and I couldn't feel your tightness anymore. Admit it, I'm not the only man to get in your pants right?"

Namula ang buong mukha nito. "You..." Kumuyom ang kamao nito.

"Get out of my office and get out of my life!"

"Fvck you Villiarde!"

"I already did, remember?" Tsaka siya ngumisi. He is known being a ruthless man. Wala siyang pakialam kung sino ang binabangga niya.

"Aalis ka? O ako pa ang kakaladkad sayo palabas?" Nakita niya ang pagkuyom ng kamao nito tsaka padabog na lumabas ng kanyang opisina. Pabagsak pa nitong sinara ang pinto.

Habang nagpipirma ng mga papeles ay biglang bumukas ang pintuan.

Agad niya itong sinamaan ng tingin sa pagaakalang si Trixie na naman iyon. Masyado kasing makulit ang babaeng iyon, kahit ilang beses pa niya itong ipagtabuyan ay hinding-hindi siya non tinitigilan.

"Did I tell you to get out of--" napatigil siya nang makita ang kanyang ina na nakapameywang at sinasamaan siya ng tingin.

Napalunok siya dahil sigurado siyang galit ito base sa itsura nito ngayon at masamang magalit ang kanyang ina. Namamaril.

Agad siyang tumikhim at ngumiti ng malawak. "Hi mom!" Bati niya rito tsaka tumayo at nilapitan ito. Akmang yayakapin niya ang kanyang ina nang bigla siya nitong tinuhuran.

"Fvck! Mom!"

"Minumura mo ako?!" Agad siyang umiling. Aaminin niya, takot siya sa nanay niya.

Lahat silang magkakapatid. From their father --Marius, Leo, Helios, Xenon, Blaze and him. Walang nagtangkang kalabanin ang ina nila.

Dahan-dahan siyang tumayo ng maayos at inayos ang kanyang sarili ngunit sapo-sapo niya ang kanyang harap. Naaalala niya tuloy ang kanyang pinsan na si Lyriz 'the d*ck kicker'.

"W-what's the problem mom?" Nauutal niyang tanong rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay. Napahiyaw siya nang kurutin nito ang kanyang tenga. "Aw! Mom!"

"Walang hiya kang bata ka! Sino iyong babaeng lumabas sa opisina mo na umiiyak ha?! Wag mong idadahilan na napuwing lang sila because obviously they're not!"

"Aw! Mom!"

"Sumagot ka!"

"I broke up with her! -Ow!"

"Sumasagot ka na ngayon ah?!"

Napasimangot siya sa sinabi nito.

"Sabi mo sumagot tapos ngayong sumagot ako, nagalit ka --aray!" Muli siyang napahiyaw nang mas hinila nito ang kanyang tenga. Agad nitong binitawan ang kanyang tenga nang nag-ring ang cellphone nito.

"Hello darling? O? Dumating na? Sige sige! Yes, we'll be there. Okay. Love you too! Bye!" Matapos nitong ibaba ang tawag ay agad siya nitong binalingan at sinamaan ng tingin.

"Uuwi ka sa mansyon ngayon kung ayaw mong barilin ko yang dalaga mo!" Mabilis siyang tumango. Fvck, kung nakikita lang siya ngayon ng kanyang mga empleyado ay tiyak na pinagtatawanan na siya ng mga ito.

"After one hour nandoon ka na dapat." Agad nanlaki ang kanyang mga mata. He has a business meeting later!

"But--"

"No buts, byebye!" Wika nito tsaka lumabas ng kanyang opisina. Kakausapin niya nalang ang kanyang ama mamaya na kausapin ang kanilang ina.

---

"Miss? Miss? Gising na. Nasa Maynila na ho tayo." Napaungol siya nang may maramdamang tumapik-tapik sa kanyang pisngi. Dahan-dahan niyang idinilat ang kanyang mga mata at makita ang isang lalaki na nasa harap niya. Ito iyong konduktor ng bus.

Luminga-linga siya sa paligid upang makitang nagsisibabaan na pala ang ibang pasahero.

Mabilis naman niyang kinuha ang kanyang bag at inayos ang kanyang sarili. "P-pasensya na, n-nakatulog ako." Hinging-paumanhin niya sa binata na sa tingin niya'y nasa edad na disisiyete palang. Nginitian naman siya nito.

"Okay lang iyon miss." Tinanguan niya ang binata tsaka binuhat ang kanyang dalawang bagahe na may kabigatan. Tinulungan pa siya nito na ibuhat ang mga iyon hanggang sa makababa siya ng bus.

"Salamat ah?"

"Walang anuman iyon miss beautiful!" Sabi nito tsaka nag bow sa kanya. Napabungisngis siya sa inakto nito. Nagpakawala siya ng buntong-hininga tsaka niya nilibot ang kanyang paningin sa lugar. Napaubo pa siya dahil sa usok na galing sa ibang bus. Mabilis niyang nilisan ang lugar na iyon at nang makakita ng bench ay mabilis siyang umupo roon.

Hinihingal na pinunasan niya ang butil ng pawis sa kanyang noo. Muli niyang nilibot ang kanyang paningin sa lugar at napangiwi nang makita ang kabi-kabilang polusyon sa lugar. Kung ikukumpara ay mas malinis ang hangin sa probinsya kesa rito.

"Ate, bili po kayo ng mineral water." Napalingon siya sa batang babae na sa tingin niya'y nasa edad na sampu pa lamang. Bigla niya tuloy naalala ang kanyang kapatid na si Keija.

"Magkano ba iyan?"

"Sampung piso po." Mabilis niyang dinukot sa kanyang bulsa ang barya-baryang pera. Binilang niya iyon tsaka ibinigay sa bata. Nang binigay nito sakanya ang bote ng mineral water ay hindi niya napigilan na haplusin ang mukha nitong medyo may karumihan.

"Ate?" Tinignan niya ito tsaka nginitian. "Saglit lang ah?" Tumango naman ito. Agad niyang kinuha ang kanyang panyo mula sa bulsa ng kanyang palda at bahagya iyong binasa ng mineral water. Agad niyang hinawakan ang mukha ng bata at pinunasan ang mga dumi sa pisngi nito.

"Salamat po ate, hindi na po kasi yan nagagawa ng mama ko sakin iyan. May malubhang sakit po kasi siya." Ani nito tsaka ngumiti ng mapakla.

Hinaplos-haplos niya ang buhok nitong medyo makalat. May kapayatan na ang bata kaya 'di niya mapigilang maawa. Agad niyang kinuha ang kanyang natatanging isang daan mula sa kanyang bulsa at agad iyong binigay sa bata.

"P-para saan po ito?" Ngumiti siya.

"Umuwi ka na muna at gamitin niyang pera pambili ng pagkain niyo. Alagaan mo mama mo ah?" Sabi niya rito. Nakita niya naman ang pag-ulap ng mga mata nito sa luha. Saglit siyang natigilan nang bigla siyang yakapin nito.

"S-salamat ho! Salamat ate!"

"Walang anuman, sige. Mag-ingat ka sa daan pauwi." Tumango ito at mabilis na tumakbo palayo. Hindi siya nagsisisi na ibinigay niya sa batang iyon ang pera niya.

Kinuha niya naman sa bulsa ng kanyang bagahe ang papel na naglalaman ng address ng bahay ng kanyang pagt-trabahuan.

Villiarde Village.

"Villiarde Village?" Hindi niya alam kung bakit parang pamilyar ang pangalan ng village na iyon.

Deja Vu?

Ipinilig niya ang kanyang ulo.

"Imposible." Bulong niya sa sarili tsaka umiling-iling. Muli siyang huminga ng malalim at pinulot ang kanyang mga bagahe.

---

NOCTURNALBEAST