When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนนี้เอเดนก็บินมาถึงอิตาลีแล้วส่วนเนญ่านั้นยังคงหลับเพราะฤทธิ์ยาอยู่ เมื่อเครื่องลงจอดเอเดนก็อุ้มเนญ่าเข้ามาในบ้านและวางเธอลงที่โซฟาหรู ก่อนที่คนเป็นอาจะเดินลงมาจากห้องของตัวเอง “เรียบร้อยครับอา” เอเดนตอบพร้อมกับดึงเสื้อแจ็คเก็ตราคาแพงของตัวเองที่ปรกคุมร่างอรชรของเนญ่าอยู่ออกจนเผยให้เห็นร่างขาวเนียนที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวสั้นบางๆ เอเดนเองก็อดไม่ได้ที่จะมอง “แกจะมองอีกนานไหม!!” ผมแอบไม่พอใจยัยเด็กนี่อยู่ไม่น้อยก่อนจะออกบ้านทั้งทีไม่คิดจะหาชุดที่มันดีกว่านี้ใส่หน่อยรึไง ไว้งานนี้สำเร็จเมื่อไหร่ผมจัดการเธอแน่นอน “แหม้~คุณอาขาวสะท้อนแสงขนาดนี้ใครจะอดใจไม่มองไหวละครับ” เอเดนตอบคาร์ลอสแต่ทว่าสายตาเขานั้นยังคงจ้องมองเนญ่าที่นอนหลับพริ้มอยู่ ฟรึ่บ!!!!เสียงหนังสือเล่มหนากระทบกับอกของอีกคน “โอ้ยยยย!!คุณอาผมเจ็บนะครับ เควี่ยงมาได้” เอเดนตอบพร้อมใช้มือลูบอกของตัวเองเบาๆ เพื่อไล่ความเจ็บปวด “ตอนแร