ทายาทคาร์ลอส

7 คิดบัญชี

“สวัสดีครับคุณคาร์ลอส” เสียงของชายวัยกลางคนเอ่ยสวัสดีเจ้าของบ้านที่เขานั้นกำลังก้าวเท้าเข้ามา

“คือ….คุณคาร์จะเปลี่ยนเป็นลูกสาวคนเล็กจริงๆหรอครับ แต่อย่างที่ผมบอกเธอยังเด็กเกินไปนะครับ” เสียงของวันธชัยผู้เป็นพ่อของร่างบางกล่าวขึ้นเนื่องจากเขาอยากให้ลูกสาวคนเล็กของเขานั้นเรียนจบก่อนและมีอนาคตที่ดีและควรจะได้อยู่กับคนที่ตัวเองรักไม่ใช่เอาตัวเข้าเเลกหนี้สินที่เขาก่อ

“แต่ร่างกายของเธอไม่เด็กแล้ว เพราะฉะนั้นฉันจะไม่พูดซ้ำ” เขายังยืนยันที่จะเลือกเนญ่าไม่ว่าจะหาข้ออ้างใดๆมาอ้างเขาก็ไม่สน

“ไม่เป็นไรคะพ่อ เนญ่าเต็มใจคะเนญ่ารู้เรื่องทั้งหมดแล้วนะคะทั้งเรื่องบ้านเรื่องหนี้สิน พ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะคะหนูเต็มใจช่วยพ่อคะ” แววตาของผู้เป็นพ่อแสดงออกถึงความรู้สึกผิดที่ลูกสาวตัวเล็กๆ ของเขาต้องมาชดใช้หนี้ที่เธอไม่ได้ก่อเลย ถ้าเลือกได้เขาไม่อยากให้เป็นเธอเลยสักนิด

“แต่หนูยังเรียนไม่จบเลยนะเนญ่า พ่อไม่อยากให้หนูต้องมาลำบากทำอะไรแบบนี้” วันธชัยเดินเข้าไปจับมือลูกสาวของเขาอย่างหวงแหนก่อนจะหันไปมองยังมาเฟียที่นั่งจิบไวน์อยู่อย่างใจเย็น

“คุณคาร์ลอสลองคิดใหม่อีกทีไม่ได้หรอครับ เธอยังเด็กอยู่จริงๆ เธอทำเรื่องอย่างว่าไม่ถูกใจคุณหรอกครับถ้าเป็นคนโตผมยังพอยืนยันได้”พ่อเลือกที่จะขอร้องให้เขาลองคิดทบทวนใหม่เผื่อเขาอาจจะเปลี่ยนใจจากลูกสาวคนเล็กมาสนใจลูกสาวคนโตแทน

“แต่คนโตของคุณไม่เหมาะที่จะมีทายาทให้ผมหรอกนะคุณวันธชัย ผมไม่ชอบคนไม่รู้จักอาย เอาไม่เลือกสถานที่” จากที่ฟังมาเขาคงจะหวงลูกสาวคนเล็กมากเลยสินะถึงจะยัดเยียดแต่ลูกสาวคนโตให้ผม หึ ผู้หญิงแบบนั้นนะหรอที่จะมาเป็นแม่ของลูกผม ผมยอมช่วยตัวเองสะยังดีกว่า

“มะ….หมายความว่ายังไงครับ??”

“ถามลูกสาวคนเล็กของคุณดูสิว่าพี่สาวของเธอทำอะไรกับเธอไว้บ้าง”

“เนญ่ามันเกิดอะไรขึ้นลูกทำไมคุณคาร์ลอสถึงพูดแบบนั้น”คนเป็นพ่อสงสัยจึงหันมาถามลูกสาวของตัวเองว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

“คือ...พ่อคะพี่เนเน่แย่งแฟนเนญ่าคะ พี่เขาแอบไปมีอะไรกันกับพี่ฟีนิกซ์วันที่เรานัดกันไปเที่ยวที่ทะเลคะ แล้ววันนั้นคุณคาร์ลอสคงจะไปหาพี่เนเน่มั้งคะแต่เขาบังเอิญไปเจอพี่เนเน่กับพี่ฟีนิกซ์กำลัง….”เนญ่าเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดพร้อมก้มหน้าไม่กล้าสบตาใคร

ฉันไม่อยากจะพูดเรื่องของสองคนนี้เลยจริงๆ ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นภาพพวกนั้นมันก็ยิ่งฉายเข้ามาในหัวอยู่ซ้ำๆยิ่งเห็นภาพพวกนั้นมันยิ่งรู้สึกเจ็บอยู่ลึกๆในใจ

ผู้เป็นพ่อที่ได้ยินลูกสาวของตัวเองเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง เขาก็ถึงกับอึ้งไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่น้องที่เลี้ยงมาด้วยกันแท้ๆ จะกล้าทำเรื่องอย่างว่าลับหลังกันได้ลง วันธชัยทอดสายตามองลูกสาวคนเล็กด้วยความเป็นห่วงเพราะสีหน้าของเธอตั้งแต่เล่าเหตุการณ์นั้นมันก็ดูเศร้าหมองไม่สดใสเอาสะเลย

“คุณไม่ต้องคิดมากเรื่องที่เธอยังเด็กหรอกนะฉันจะเลี้ยงเธอจนโตเอง ส่วนเรื่องเรียนฉันสัญญาว่าจะส่งเธอเรียนจนจบมหาวิทยาลัยเอง” มาเฟียหนุ่มตอบอย่างใจเย็น ก่อนจะยื่นมือหนาไปคว้าแก้วไวน์ราคาแพงมาดื่ม

“ครับถ้าผมหาเงินครบ 12 ล้านเมื่อไหร่ผมจะมาเอาลูกสาวผมคืนไม่ว่าจะเหตุผลใดก็ตาม”

“เรื่องนั้นฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้วคุณก็รู้ดีว่าจุดประสงค์ของฉันคืออะไร ฉันต้องการทายาท ‘ไม่ได้ต้องการผู้หญิง’ ” เขาพูดเน้นคำเสียงดังฟังชัดเพื่อให้พ่อลูกรู้ว่าเขาต้องการแค่เพียงทายาทเท่านั้น

“ครับผมทราบจุดประสงค์ของคุณดี”

“คุณไม่ต้องห่วงนะคะเรียนจบเมื่อไหร่หนูจะมีทายาทให้คุณทันที และเมื่อหนูมีทายาทให้คุณแล้วคุณสัญญาได้หรือเปล่าคะว่าทุกอย่างมันจะจบลง”ร่างบางรีบเอ่ยคำมั่นสัญญาขึ้นทันทีเพราะเธอต้องการมั่นใจว่าถ้าเธอมีทายาทให้เขาแล้วทุกอย่างจะจบลงแบบไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกทั้งเรื่องหนี้สินและเรื่องการ'ผูกมัด'

“ฉันไม่ใช่คนไม่รักษาคำพูด ฉันเป็นลูกผู้ชายพอ”ผมเป็นลูกผู้ชายพอคำไหนคำนั้นอยู่แล้วซึ่งสัญญาที่เธออยากได้นั้นผมทำให้ได้อยู่แล้วเพียงแค่มีทายาทให้ผมทุกอย่างคือจบต่างคนต่างอยู่จะไม่มีคำว่าครอบครัว

“ตกลงตามนั้นหนูจะมีทายาทให้คุณแลกกับอิสระของครอบครัวหนู หวังว่าคุณจะทำตามที่พูดไว้นะคะ”ร่างบางเอ่ยด้วยแววตาที่ดูมั่นใจคาร์ลอสที่เห็นก็ถึงกับยิ้มออกมา

“ดีดูมีความมั่นใจดีหนิ งั้นเธอต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านฉันวันนี้”

“นี่คุณ จะบ้ารึไงห๊ะ!!! หนูไม่ได้บอกสักหน่อยว่าหนูจะมาอยู่กับคุณนะ” เขาบ้าไปแล้วรึไงอยู่ๆ จะให้ฉันมาอยู่ที่บ้านของเขาวันนี้เลยเนี่ยนะฉันยังไม่เตรียมตัวเตรียมใจด้วยซ้ำ

“คุณวันธชัยผมยกหนี้ให้คุณไปครึ่งหนึ่งแล้ว คุณคงไม่ว่าอะไรหรอกใช่ไหมถ้าผมจะขอลูกสาวของคุณอยู่ที่นี้คืนนี้เลย” เสียงหนาทุ้มเอ่ยพร้อมยกยิ้มมุมปากอย่างที่เขาชอบทำเวลาที่เขาอยู่ในเชิงชั้นที่เหนือกว่า และเขาก็พอเดาคำตอบจากวันธชัยได้ว่าเขาต้องยอมอยู่แล้วเพราะเกมส์นี้เขาถือไพ่เหนือกว่า

“ครับ ยังไงผมก็ขัดใจคุณไม่ได้อยู่แล้วคุณไม่ต้องถามผมให้เสียเวลาหรอกครับ” วันธชัยตอบอย่างยอมความจำนนท์เขาไม่มีทางเลือกอีกอีกเลยนอกจากยอมมาเฟียหนุ่มคนนี้

“ดูแลตัวเองดีๆ นะเนญ่า พ่อขอโทษนะลูก” เขาบอกลูกสาวตัวเล็กของเขาด้วยความเป็นห่วงและรู้สึกผิดอย่างใหญ่หลวงตั้งแต่เล็กจนโตเขาไม่เคยคิดว่าจะได้ห่างกับลูกเลยจนกระทั่งวันนี้เขากลับต้องห่างกับเธอโดยไม่มีหนทางที่จะพาเธอกลับมาอยู่ด้วยเหมือนเคย จนกว่าเธอจะมีทายาทให้มาเฟียหนุ่มทุกอย่างถึงจะจบลง

“พ่อไม่ต้องขอโทษหนูไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะคะหนูเก่งจะตายพ่อก็รู้หนิคะไว้หนูจะกลับไปหาพ่อบ่อยๆ นะคะ” ร่างบางตอบพร้อมยิ้มบางก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดคนเป็นพ่อด้วยกอดที่ไม่เคยกอดมาก่อนซึ่งกอดครั้งนี้ทั้งสองกอดกันแทบไม่อยากจะปล่อยความรู้สึกเหมือนกับว่ากอดนี้คือกอดสุดท้ายของพวกเขา

“อย่ารังแกเธอแรงเกินไปนะครับคุณคาร์ลอสผมของร้อง”ผมผละก่อนจากลูกสาวของผมแล้วรีบขอร้องเขาอย่าทำรุนแรงกันเนญ่าทันทีเพราะผมพอรู้นิสัยเขาอยู่บ้างเขาเข้าข่ายคนที่มีอารมณ์ร้อนสุดๆเลยละ ทำไมถึงขอร้องหนะหรอก็ลูกสาวผมตัวนิดเดียวเขาจับนิดหน่อยก็คงช้ำไปหมดแล้ว

“ไว้ฉันจะเก็บคำขอของคุณไปพิจารณานะคุณวันธชัย” คาร์ลอสพูดพร้อมมองไปยังเนญ่าก่อนจะส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เธอ

ฉันละเกลียดรอยยิ้มแบบนี้จริงๆ เวลาที่เขายิ้มแบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัยขึ้นมาเลย เห้อ ชีวิตของฉันมันเหมือนกับกำลังลุ้นหวยอยู่ชัดๆ

“ไอทราน”

“ครับนาย”สิ้นสุดเสียงของคาร์ลอสเรียกไอทรานก็เดินเข้ามาทันที

“พาเนญ่าขึ้นไปรอฉันที่ห้องใหญ่ และเตรียมชุดไว้สำหรับคืนนี้ให้เธอ” ในเมื่อวันนี้เธอมาหาถึงบ้าน ผมก็จะจัดของขวัญชิ้นใหญ่ให้เธอไปและผมจะได้คิดบัญชีเธอกับเธอด้วย กล้าดียังไงมาขัดจังหวะผมในเวลาใกล้จะเสร็จแถมยังมาคว้าลูกชายผมไปกำไว้ตั้งนานวันนี้ผมจะเอาเธอให้เข็ดเลยคอยดู

“เชิญครับคุณเนญ่า” ไอทรานเอ่ยพร้อมก้มลงแล้วผายมือเชิงให้เกียรติเธอ

“เดี๋ยว” ในขณะที่ทั้งสองกำลังเดินขึ้นไปยังชั้นบนมาเฟียหนุ่มก็เรียก จึงทำให้ทั้งสองหยุดแล้วหันกลับไปมองยังมาเฟียหนุ่มที่ยืนถือแก้วไวน์พร้อมกับเดินเข้ามาเรื่อยๆ

“คะ???”

“ใส่ชุดที่ฉันเตรียมให้ ถ้าเธอไม่ใส่เธอจะไม่ได้อะไรเลยทั้งคืน”เสียงของมาเฟียหนุ่มที่โน้มใบหน้าหล่อลงไปกระซิบข้างหูของร่างบางจนเธอนั้นสะดุ้งโหยง

“คุณมันจอมเผด็จการ ชิ” พูดจบเธอก็หันหลังแล้วเดินขึ้นไปชั้นบนโดยมีไอทรานคอยนำทางให้ ส่วนคาร์ลอสที่ได้แกล้งเธอนั้นก็ยืนมองแผ่นหลังบางเดินขึ้นไปยังชั้นบนก่อนเขาจะคลี่ยิ้มออกมาอยากพอใจ