“ไปกับผมไหม ผมอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้ ผมชอบคุณนะคุณมุก” โตโต้เพ้อออกมามือไม้ก็พยายามปัดป่ายไปตามตัวของเธอแต่มุกเองก็พยายามขืนตัวไว้
“ไปไหนคะคุณโต้” เธอพูดเสียงใสตามปกติแม้จะเมาแต่ก็พอจะรู้ว่าชายคนนี้ต้องการอะไรจากเธอ
“ไปที่โรงแรมของผม ผมกลับเองไม่ได้” เขาครางออกมาตาปรือมุกเองนิ่งคิดอยู่แต่ก็ยอมขับรถให้โตโต้กลับไปที่โรงแรมตามที่บอก
“ผมชอบคุณจังคุณมุก คุณสวยมาก สวยมากๆ คืนนี้อยู่เป็นเพื่อนผมนะ” พอถึงห้องโตโต้ก็กอดตัวของมุกไว้แล้วพยายามจะลากตัวเธอเข้าห้องไป มุกเองขัดขืนอยู่ในตอนแรกแต่พอก้าวเข้าไปในห้องโตโต้เอามือลูบไปตามผนังห้องเพื่อที่จะเปิดไฟ พอแสงไฟสว่างขึ้นก็เห็นร่างของใครอีกคนนอนอยู่บนเตียง
“อ๊ะแล้วนั่นใครคะคุณโต้” มุกร้องออกมา
“อย่าไปสนใจมันครับ ตัวเสนียด” สายตาของโตโต้ฉายแววเกลียดชังออกมาอย่างเด่นชัดแสงไฟทำให้ภูมิบุญรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา
“ลุก ไปนอนข้างนอกกูจะนอนเตียง” เขาตวาดออก
