ญาดามินทร์มองตามร่างของผู้ชายรูปร่างท้วมที่ขึ้นรถหรูและขับออกไปด้วยความประหลาดใจ เพราะหล่อนไม่เคยเห็นผู้ชายคนนี้มาก่อน ไม่มีทางเป็นเพื่อนของหัสบรรณไปได้
“ผู้ชายคนนั้นใครเหรอคะพี่หัส”
ด้วยความสงสัยจึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามหัสบรรณเมื่อเขาเดินมาหยุดตรงหน้า
หัสบรรณระบายยิ้ม แต่มันช่างเป็นรอยยิ้มแห้งแล้งสิ้นดี
“เสี่ยยศน่ะ เขาสนใจจะซื้อไร่ที่พี่แบ่งขาย”
“พี่หัส...?!”
หญิงสาวอุทานด้วยความตกใจ
“ไม่ได้นะคะพี่หัส อย่าแบ่งไร่ขายเลย คุณลุงรู้เข้าจะเสียใจ”
“แต่พี่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนะญาดา พี่หมดทางเลือกแล้วจริงๆ พี่จำเป็นต้องเฉือนเนื้อบางส่วนของตัวเองเพื่อรักษาร่างกายทั้งหมดเอาไว้”
ญาดามินทร์เต็มไปด้วยความเสียใจ ใจหายนักที่สถานการณ์ไร่แสนสุขเลวร้ายขึ้นทุกวัน แล้วนี่หล่อนจะทำยังไงดี จะช่วยหัสบรรณได้ยังไงกัน
‘ฉันต้องการนางบำเรอชั่วคราว’
คำพูดเหยียดหยามศักดิ์ศรีของเจอรัลด์ดังแทรกอยู่ในสมอง หล
