“ถ้าฉันเป็นเมียนาย ผู้หญิงทุกคนที่นอนกับนายก็คงเป็นเมียของนายหมดสินะ” หญิงสาวเอามือกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น พลางตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงโกรธขึ้งใส่หน้าออสติน เมื่อใบพลูสุดที่จะกลั้นอารมณ์ไม่ให้รู้สึกเจ็บปวดที่เกิดขึ้นภายในใจเอาไว้ได้
“เรื่องนั้นมันไม่สำคัญ ตอนนี้ผู้ใหญ่รอนานแล้ว ลุกขึ้นแล้วตามฉันมา” ออสตินผละมือออกจากไหล่มนของเธอ ก่อนที่ชายหนุ่มจะลุกขึ้นยืนหันหลังให้กับเธอ เพราะเขาเริ่มที่จะไม่ไหวเวลาที่เห็นน้ำตาของใบพลู ชายหนุ่มเองก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหว เขาอยากทำให้เธอเจ็บแต่ทำไมตัวเองกลับเจ็บกว่าเธอหลายเท่าตัว
“ได้! หมั้นวันนี้และตอนนี้เลยเป็นไง นายพอใจหรือยัง” ใบพลูรีบปาดน้ำตาออกจากแก้มก่อนที่เธอจะเดินไปนั่งที่โต๊ะแป้ง หญิงสาวค่อยๆ หยิบแป้งตลับขึ้นมาแต่งหน้าราวกับว่าเธอนั้น กำลังรู้สึกยินดีกับการหมั้นในครั้งนี้
“ฉันพร้อมทุกวินาที หมั้นตอนนี้หรือตอนไหนก็มีค่าเท่ากัน เธอก็น่าจะรู้ดี การหมั้นค
