กวินมองตามหลังเดย์อย่างเอาเรื่อง ก่อนที่เขาจะนั่งลงข้างๆ ลูกสาว พลางส่งยิ้มบางๆ ให้กับเธอ
“พ่อมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย ทำไมทำหน้าแบบนั้น มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า หืม” กวินเอ่ยถามใบพลูออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พลางเอามือลูบลงที่ศีรษะของลูกสาวด้วยท่าทีที่อ่อนโยน ก่อนที่เธอจะโน้มตัวเข้ามาใกล้ เพื่อซบใบหน้าเข้ากับอกแกร่งของบิดาที่แสนอบอุ่น
“คุณพ่อขา ใบพลูขอกอดคุณพ่ออยู่แบบนี้สักพักได้ไหมคะ” หญิงสาวพยายามประคองเสียงให้ไม่สั่นเครือ เมื่อความรู้สึกเจ็บปวดกำลังถาโถมเข้ามาใส่ให้หัวใจดวงน้อยๆ ได้หวั่นไหวไปกับความรู้สึกที่แสนจะชอกช้ำ หลังจากที่ได้รับฟังถ้อยคำเหล่านั้นจากเดย์
เมื่อเขามีมิ้นต์อยู่แล้วทั้งคน ทำไมออสตินจะต้องเข้ามาสานสัมพันธ์กับเธอ หรือสิ่งนี้มันคือแผนการที่เขาต้องการให้เธอเจ็บปวดเจียนตาย เพียงเพราะว่าเป็นเจ้าชีวิต
ออสตินคิดจะทำอะไรกับเธอก็ได้อย่างนั้นเหรอ แม้แต่ย่ำยีกายและใจให้เธ
