Çağla oturduğu masada kendini o kadar yabancı hissediyordu ki dönen sohbeti bile yakalayamıyordu. Bu akşamı sorunsuz halledebilirse rahat bir nefes alacaktı.
-Çok sessizsin.
Ediz konuşmaya dahil olmayan Çağla’nın masum bakışlarını gördüğünde bir kere daha duru bir güzelliği hayran gözlerle izliyordu. İlk bakışta kimsenin anlamayacağı bir çekiciliği vardı. Bir de kalbini kazanabilse tam olacaktı.
Çağla ne kadar rahat olmaya çalışsa da Ediz’in bakışlarının altında rahatsız oluyordu. Bu kadar belli ederken yanında oturması bile umut vermekti.
-Biraz yorgunum.
Ediz mesafeli konuşma sonrası önüne bakmasına canı sıkılsa da hemen pes edecek biri değildi. Tabağına doğru dürüst bir şey almadığını gördüğü için yemekten koydu. İlgisini göstererek devan edecekti.
Yılmaz ve Burçin ikiliyi izli
