“ผมชอบอ้อมกอดของคุณ” เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นชิดหน้าผาก แม้ริมฝีปากไม่สัมผัสโดน...แต่ไอร้อนของลมหายใจทำเอาท้องไส้ฉันหดเกร็ง หวั่นไหวเกินกว่าจะโอบกอดเขาด้วยเพียงสองแขน... “มันอุ่น”
“...”
“เหมือนตอนที่แม่กอดผม”
“ขยันทำให้หวั่นไหว แล้วก็มาพูดว่าพี่เหมือนแม่ของหนูเนี่ยนะคะ...” ฉันสลัดท่าทีต่อต้านแบบปลอม ๆ ทิ้งไป นึกเอ็นดูและขบขันจนเผลอหลุดเสียงหัวเราะ
น้ำเสียง ท่าที จังหวะจะโคน คำพูดคำจา ทุกการแสดงออกของเขา เชื่อเถอะว่ากว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้หญิงต้องเผลอคลั่งไคล้โดยไม่รู้ตัวแน่
แต่ดูสิ...สุดท้ายกลับมาดับฝัน ด้วยการเอาฉันไปเปรียบเทียบกับแม่ของตัวเอง
เด็กน้อย ทำพี่เกือบใจแตกแล้วรู้ไหม?
“ก็มันจริง” เด็กดื้อยอมรับ “เร็ว อ่อยขนาดนี้แล้วไม่กอดไง?”
“ถ้ากอดแล้วก็รีบ ๆ นอนซะนะคะ รับปากพี่ด้วยว่าจะไม่ทำร้ายตัวเองอีก” ฉันช้อนตาขึ้นมองใบหน้าเขาผ่านความมืดสลัวอีกครั้ง
“ไม่รู้” สมกับเป็นเกมส์ เขาไ
