Lovely shot 23
“กานต์...”
“ก็ถ้าทำตัวงี่เง่าแบบนี้ ไล่ออกเลยสิ ไม่ต้องมายุ่งสิ หายไปเหมือนเมื่อก่อนสิ! ทิ้งฉันไปให้หมดเลยสิ!!” ทิ้งฉันให้เผชิญความเจ็บปวดคนเดียวเหมือนเดิมสิ เขาจะกลับเข้ามาทำให้ฉันรู้สึกอีกทำไมกัน กลับเข้ามาในชีวิตฉันทำไม ทำไมไม่ลืมฉันไปเลยล่ะ
“ก็เพราะรักไงวะถึงต้องกลับมา!!”
“หึ รักเหรอ ไปหลอกเด็กเถอะนะคะ ฉันไม่โง่ให้คุณหลอกหรือเป็นตัวตลกให้คุณหรอกนะ”
“เออ! พูดก็แล้ว บอกก็แล้ว ไม่ฟังก็ตามใจเลยแล้วกัน เหนื่อยเหมือนกันที่ต้องมาตามเด็กเอาแต่ใจแบบนี้” เขาบอกเสียงกระแทกกระทั้น ก่อนจะออกรถอีกครั้ง ครั้งนี้ในรถเงียบไม่มีเสียงเพลง ไม่มีเสียงพูดคุย ตลอดสองชั่วโมงในการเดินทางมันน่าอึดอัดมากจริง ๆ สำหรับฉัน
พอนั่งเงียบ ๆ ได้สักพักฉันก็เผลอหลับไปทั้งที่ยังร้องไห้อยู่ ไม่รู้ว่าถึงตอนไหน แต่พอรู้สึกตัวตื่นฉันก็เห็นเพียงใบหน้าของคนที่เพิ่งจะทะเลาะกันเมื่อสองชั่วโมงก่อนโน้มเข้ามาใ
