เถื่อน.คลั่ง.รัก
[Mad Engineer]
EPISODE2 ท่าที่ชอบ
“ถ้าบัวบอกว่าไร้สาระพี่จะว่าอะไรไหม ถ้าพี่โดนเทร้อยครั้ง เท่ากับพี่จะมาสักร้อยครั้งเหรอคะ” เธอย้อนถาม ทำให้ซุงไหวไหล่ใส่
“ถ้าเธอสักให้ พี่ก็จะมา” เขาว่า สายตาคู่คมที่กวาดมองไปทั่วใบหน้าสวยและอ่อนใสไร้เครื่องสำอางของเธอ ทำให้ผิวแก้มของใบบัวร้อนฉ่าจนซับสีระเรื่อให้เห็น ซึ่งในสายตาเขามันดูน่ารักมาก
“ทำหน้าเขินแบบนั้น ใจสั่นเลยนะเนี่ย” รุ่นพี่หนุ่มเอ่ยหยอด
“โดนเทเพราะขี้หลีด้วยรึเปล่าคะ” เธอว่าใส่ ทำให้ซุงยกยิ้ม
“พี่ซุงคนจริง คิดยังไงพูดแบบนั้น”
“อ้อ! หลียังไงหลีอย่างนั้น” ใบบัวว่าใส่
“ไม่ใช่ดิ! ปกติพี่ไม่จีบใครนะ เธอคนแรกเลยที่พี่จีบ พี่พูดจริงถามลิงข้างบ้านได้” เขาว่าแล้วยักคิ้วให้อย่างทะเล้น
“เป็นเกียรติมากค่ะ แต่ไม่ต้องก็ได้” ใบบัวเองก็ต่อปากต่อคำไม่น้อย ท่าทางที่ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจกัน ทำให้ซุงยิ่งอยากเอาชนะ
“น่ารักขนาดนี้ ขอพี่ซุงจีบเหอะ” เขาว่าแล้วทำตาปริบ ๆ ใส่
“ตกลงจะเอาลายไหนคะ” เพราะไม่อยากต่อปากต่อคำ ใบบัวจึงถามถึงเรื่องลายสัก นั่นทำให้ซุงวางสมุดแบบลง
“ไม่รู้จะเอาลายไหน สักเลขหกเก้า (69) แล้วกัน” ซุงว่า
“เลขมงคลของพี่เหรอคะ” ใบบัวย้อนถามอย่างสงสัย เพราะมีลูกค้าไม่น้อยที่สักพวกเลขมงคล หรือเลขวันเกิดบนร่างกาย
“ท่าที่ชอบอะ” ซุงว่าแล้วยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำเอาพวกฉลามที่ได้ยินไอ้ตัวดีพูดถึงกับพากันกระแอมไอปรามเพื่อน
“ท่าอะไรคะ?” ใบบัวขมวดคิ้วมุ่น ตามประสาคนถูกพี่ชายเลี้ยงมาแบบไม่ให้ความจัญไรมาถึงตัว เธอจึงไม่รู้ว่าซุงกำลังพูดถึงท่าอะไร
“ก็ท่า...ถ้าอยากรู้พี่จะบอกให้ แต่เอาเบอร์เธอมาก่อน” ซุงได้ทีขอเบอร์โทรสาวน้อย นั่นทำให้ใบบัวถอนหายใจใส่ แล้วดึงมือเขามาสักให้จบ ๆ เสียดีกว่า คนเมา...ยิ่งพูดก็ยิ่งเลอะเทอะ
“นิ้วชี้นะคะ” เธอถามย้ำ ก่อนจะจรดเข็มสักลงไปตรงตำแหน่งที่คิดว่าเหมาะสมแล้ว นั่นทำให้ซุงยื้อมือไว้
“สักเลยเหรอ ไม่ลอกลายเลย” เขาถาม เพราะไม่รู้ว่าสาวน้อยสักเป็นจริง ๆ ไหม หรือแค่จะสักเพื่อไล่เขากลับ
“แค่ตัวเลขเองค่ะ บัวสักได้” เธอว่า แล้วยื้อมือเขากลับมา
“ถ้ามันไม่สวย น้ำลายก็ถูไม่ออกนะ” ซุงแย้ง
“สวยค่ะ เชื่อบัว” สาวน้อยเอ่ยย้ำ
“ถ้าไม่สวย พี่สักเธอคืนนะ” ว่าแล้วซุงก็วกเข้าเรื่องที่เขาจงใจชวนเป็นประเด็น นั่นทำให้เกียร์ขว้างหนังสือรถแต่งใส่ไอ้ตัวดีทันที
ปึก!
“เดี๋ยวมึงได้โดนเข็มสักวินมอไซค์หน้าปากซอย” เกียร์ส่งเสียงดุ
“ตกลงจะให้สักไหมคะ” ใบบัวถามย้ำ เธอเหนื่อยจะเถียงแล้ว
“สักดิ กระแทกพี่แรง ๆ ได้เลย” ซุงว่า ทำให้เธอถลึงตาใส่ เพราะเริ่มรู้แล้วว่าเขาเป็นคนชอบพูดกำกวมชวนน่าทุบให้หลังแอ่น แต่แทนที่เขาจะสลด รุ่นพี่หนุ่มกลับขยับยิ้มให้เสียอย่างนั้น
“นิ่ง ๆ นะคะ” เธอบอกเขา แล้วเริ่มจรดเข็มอย่างจริงจัง ซึ่งลายเล็ก ๆ แค่นี้ใบบัวค่อนข้างช่ำชองมาก ใช้เวลาเพียงไม่ถึงยี่สิบนาที ลายสักที่ซุงต้องการก็ปรากฏอยู่บนเรียวนิ้วชี้ของเขา แถมเส้นเงาสวยคมเชียว
“สวยแฮะ คนก็สวย ลายสักยังสวยอีก ขอเบอร์ไว้จองคิวหน่อยสิ” ชายหนุ่มยังไม่ยอมแพ้เรื่องเบอร์ รีบล้วงโทรศัพท์มือถือมายื่นให้
“เบอร์ร้านมีค่ะ ปกติเฮียเกียร์เป็นคนจัดคิวอยู่แล้ว”
“โห! ก็รู้ว่าจีบอยู่ ไม่ให้พี่หน่อยเหรอ” เขาทำเสียงอ้อน