บทที่ 8.4
ลงทุนวันนี้รับผลกำไรวันหน้า
เฉินซิ่วลี่กลับมาถึงสถานพยาบาลหมู่บ้านก็เห็นกู้เหยียนกำลังยุ่งอยู่กับการตรวจคนไข้ ทว่าให้เขายุ่งแค่ไหนก็ไม่ละทิ้งลูกชายฝาแฝดของเธอ ดวงตาเรียวมองผ้าห่มผืนหนาที่ปูบนพื้นเย็นๆ รองให้หลี่หมิงและหลี่ชุนนั่งคัดตัวอักษรอย่างใส่ใจ ในใจของเฉินซิ่วลี่ก็รู้สึกซาบซึ้งน้ำใจนี้ของกู้เหยียนจริงๆ
ทว่าความใส่ใจที่เธอชื่นชมนี้ของกู้เหยียนกลับทำให้คนอื่นเข้าใจสถานะของเธอและกู้เหยียนผิดโดยที่เฉินซิ่วลี่ไม่รู้ตัว
“ไม่เจอแค่สามเดือนคุณหมอมีลูกชายโตขนาดนี้แล้วหรือคะ”
เสียงของคนไข้รายหนึ่งเอ่ยกระซิบถาม กู้เหยียนไม่เพียงแต่ไม่ปฏิเสธแต่ยังยิ้มรับจนผู้คนหลงคิดว่าเด็กชายด้านหลังเป็นลูกของเขาจริงๆ
“อาหมิง อาชุน”
เมื่อได้ยินเสียงเรียก เด็กชายทั้งสองก็ขานรับและรีบเก็บข้าวของไว้อย่างเป็นระเบียบก่อนจะลุกขึ้นเอ่ยลากู้เหยียนอย่างสุภาพ
“แม่กลับมาแล้ว พวกเราขอตัวก่อนนะครับ”
หลี่ช
