บทที่ 8.1
ลงทุนวันนีัรับผลกำไรวันหน้า
“ในเมื่อพี่เฉิงก็ตายจากไปแล้ว อย่างนั้นไม่สู้พวกเราแยกบ้านกันเถอะค่ะ”
สิ้นคำของเฉินซิ่วลี่รอบตัวก็พลันเงียบงัน เธอเป็นสตรีหม้ายสามีตายอีกทั้งยังมีลูกแฝดวัยเพียง 5 ขวบ คิดแยกบ้านออกไปก็เท่ากับหาทางตันให้ตนเอง ช่างเป็นสตรีไร้ความคิดจริงๆ
"อาลี่เธอใจเย็นๆ ก่อน"
ผู้ใหญ่บ้านถังพยายามไกล่เกลี่ยเรื่องราวตรงหน้าด้วยความเป็นกลาง บ้านไหนบ้างไม่มีเรื่องสะใภ้และแม่สามีผิดใจ หากแต่จะมีสักกี่หลังกันที่พวกเขาจบด้วยการแยกบ้านกันจริงๆ แน่นอนว่าประโยคนี้ล้วนพูดเพื่อให้อีกฝ่ายยอมถอยให้ตนเองทั้งสิ้น
ทว่าสำหรับเฉินซิ่วลี่นั้น การแยกบ้าน จากคนตรงหน้าคือสิ่งแรกที่เธอต้องการจัดการเป็นอันดับแรก เพราะหากไม่จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยภายหน้าคิดกระทำการใดก็ล้วนตกเป็นกิจการของตระกูลหลี่ที่ต้องแบ่งปันผลประโยชน์กับหม่าอิงหงและลูกๆ ของเธอด้วย
"ผู้ใหญ่ถังคะ ถึงคุณจะไม่สงสารฉันก
