นั่นไม่ใช่จุมพิตแรกของนาง!
นั่น-ไม่-ใช่-จุมพิต-แรก-ของ-นาง!
ปลายนิ้ววางบนเส้นสายของกู่เจิง กรีดนิ้วบรรเลงเสียงเพลงแหววหวาน ทว่าหญิงสาวที่มีกู่เจิงอยู่เบื้องหน้ากลับมีสีหน้าขุ่นมัว อาภรณ์ของนางเป็นสีขาวดุจไข่มุกปักลายดอกไม้เล็กๆ งดงามราวกับหยิบดอกไม้มาประดับบนผ้า นกน้อยบินวนเวียนร่าเริงเช่นเดียวกับมวลหมู่ผีเสื้อที่โบยบินใกล้ลายปักดอกไม้บนอาภรณ์ของนาง
จุมพิตแรกของนางมอบให้บุรุษผู้นั้น ในวันที่นางอายุสิบหก
ปีที่นางอายุสิบห้า ผ่านพิธีปักปิ่นเรียบร้อยแล้ว นางขอเป็นเจ้าสาวของเทพมังกรดิน เขาไม่ได้ปฏิเสธนาง อย่างน้อยนางก็คิดเช่นนั้น แต่มีเหตุผลสารพัดที่สรุปได้ว่านางและเขาไม่อาจครองรักกันได้ ในปีที่นางอายุสิบหก นางเอ่ยนามของเทพมังกรดิน เขามาปรากฏกายเบื้องหน้า ใบหน้าของเขาคล้ายยิ้มและไม่ยิ้มเช่นทุกครา
‘ชื่อข้ามิใช่นามที่จะเอ่ยได้พร่ำเพรื่อ’
‘ข้าทราบแล้ว’
หญิงสาวหัวเราะคิกคัก แม้สีหน้า
