พิศวาสรักเด็กหมอ NC20+

1. โรคร้าย

"กาย! กาย! ตื่นสิ"

เสียงเล็กปนอาการตื่นตระหนกของหญิงสาวร้องเรียกชื่อเด็กผู้ชายอายุราว 10 ปีที่นอนนิ่งอยู่ในอ้อมแขนเธอ ดังไปทั่วห้องเช่าขนาดเล็ก ทำเอาผู้เช่าที่อยู่ห้องติดกันพากันเปิดประตูออกมาสังเกตการณ์

"หนูแก้มใส น้องเป็นอะไรเหรอ?" ป้าวัยกลางคนที่อยู่ห้องเช่าติดกับหญิงสาวเปิดประตูเข้ามาถามไถ่อย่างเป็นห่วง เธอรู้สึกสงสารสองพี่น้องคู่นี้มากที่ต้องใช้ชีวิตกันอย่างลำพัง

หลังจากที่พ่อแม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสามปีที่ก่อน แก้มใสต้องกลายเป็นหัวหน้าครอบครัว ทำงานพิเศษหลังจากที่ว่างจากการเรียนเพื่อมาจุนเจือครอบครัวดูแลน้องชายคนเดียวของเธอ ในขณะที่ตอนนั้นหญิงสาวอายุเพียง 19 ปีเท่านั้น

"หนูไม่รู้ค่ะ ฮือ ๆ " แก้มใสสะอื้นไห้เขย่าตัวน้องชายที่นอนนิ่งอยู่ในอ้อมกอด หญิงสาวตกใจจนทำอะไรไม่ถูก

"ป้าว่าเรียกรถพยาบาลก่อนดีกว่านะ"

"ค่ะ" แก้มใสรีบเช็ดน้ำตา มือเล็กเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์เครื่องเก่าของเธอขึ้นมากดเบอร์ฉุกเฉิน จากนั้นจึงแจ้งอาการน้องชายและที่อยู่ ผ่านไปไม่นานรถพยาบาลก็มาถึงที่พักของเธอ

ณ โรงพยาบาล

"ผลการตรวจออกมาแล้วนะครับ คนไข้เป็นโรคหัวใจ แต่ที่โรงพยาบาลนี้ไม่เชี่ยวชาญโรคนี้ ผมจะทำใบส่งตัวไปให้อีกโรงพยาบาลที่เขาเชี่ยวชาญโรคนี้เป็นการเฉพาะนะครับ"หมอวัยห้าสิบปลาย ๆ ยื่นผลการตรวจให้กับแก้มใสที่นั่งนิ่งไม่ไหวติง น้ำตาสีใสเอ่อคลอเบ้าตาทั้งสองข้าง น้องชายเธอเป็นโรคร้าย ลำพังแต่หาเงินเลี้ยงชีพเธอก็แทบจะไม่มีเวลาพักผ่อนแล้ว

"ละ...แล้วน้องหนูเป็นถึงขั้นไหนแล้วคะ?" แก้มใสถามคุณหมอขณะที่ใช้หลังมือเล็กเช็ดน้ำตาลวก ๆ อย่างไม่ใส่ใจความสวยของตัวเอง

"อันนี้ต้องให้โรงพยาบาลทางโน้นตรวจอย่างละเอียดอีกทีนะครับ โรงพยาบาลเราเป็นโรงพยาบาลเล็ก เครื่องมือไม่เพียงพอนะครับ" คุณหมอตอบกลับมาอย่างใจเย็น

"อ้อ ค่ะ" แก้มใสพยักหน้ารับรู้ สายตายังจ้องที่ใบตรวจตรงหน้า ถึงเธอจะไม่เข้าใจภาษาทางการที่อยู่ในนั้นก็เถอะ แต่เมื่อเห็นชื่อน้องชายปรากฎอยู่ในนั้นก็พลอยให้หัวใจเธอหล่นวูบลง

"แต่ปัญหาคือ โรงพยาบาลที่หมอจะส่งตัวไป เป็นโรงพยาบาลเอกชน ไม่ทราบว่าทางญาติจะมีปัญหาไหมครับ?" คุณหมอกล่าวต่อและเสียงอ่อนในตอนท้าย เขาไม่ได้อยากดูถูกคนไข้แต่ไม่ใช่ว่าเรื่องเงินนี้จะมีพร้อมทุกคน

"ไม่มีปัญหาค่ะ ส่งตัวได้เลยค่ะคุณหมอ" แก้มใสตอบคุณหมอพลางยิ้มหวานให้ กายเป็นคนในครอบครัวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว เธอต้องหาทางรักษาน้องชายของเธอให้ได้

"งั้นหมอจะเขียนใบส่งตัวให้นะครับ นี่ครับ ข้อมูลโรงพยาบาลCที่หมอจะส่งคนไข้ไป" คุณหมอเอ่ยแล้วหยิบแผ่นพับใบประชาสัมพันธ์โรงพยาบาลดังกล่าวส่งให้เธอ

"ดูหรูจังเลยนะคะ" แก้มใส่พูดเสียงเบาขณะที่เปิดดูรูปโดยรวมของโรงพยาบาล เธอถอนหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเก็บแผ่นพับลงในกระเป๋าสะพาย ถึงค่ารักษาจะแพงขนาดไหนเธอก็ต้องหาเงินมารักษาน้องชายของเธอให้ได้

"แล้วหมอจะส่งตัวน้องหนูไปเมื่อไหร่คะ?" แก้มใสถามคุณหมอต่อ เมื่อเธอตัดใจเรื่องค่ารักษาได้แล้ว

"บ่ายนี้ก็ส่งได้แล้วครับ ยิ่งคนไข้ได้รับการรักษาเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีครับ"

"ค่ะ"แก้มใสตอบรับคำตอบของคุณหมอ จากนั้นเธอก็ลาคุณหมอเพื่อกลับไปเตรียมตัวแล้วกลับมาให้ทันการส่งตัวน้องชายในตอนบ่ายตามคำบอกของคุณหมอ

***********************