หลังจากที่หมอชวิณเข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว แก้มใสก็ขึ้นหากาย น้องชายของตัวเองและอยู่คุยกับน้องจนกระทั่งหมดเวลาเยี่ยม "คุณแก้มใสคะ พี่ว่าควรจะให้น้องกายพักผ่อนได้แล้วนะคะ" พี่นวลเดินเข้ามาเตือนหญิงสาว "อ้อ ค่ะ" แก้มใสหันไปมองนาฬิกาที่แขวนติดผนังก็พบว่าเป็นเวลา 20.00 น. แล้ว สมควรให้น้องชายได้พักเสียที "กาย พี่กลับก่อนนะ เดี๋ยวพี่มาหาใหม่ เชื่อฟังน้านวลนะจะได้หายไว ๆ " แก้มใสหันกลับน้องชาย เธอบอกกับเขาขณะที่ใช้มือเล็กลูบศีรษะเล็กเบามือ "ฮะ" กายรับคำอย่างคนว่าง่าย กายเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายไม่เคยงอแง ตั้งแต่ที่พ่อกับแม่เสียชีวิตไป พี่สาวเขาก็ทำงานหนักมาตลอด เขาเห็นใจพี่สาวแต่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ พยายามทำตัวเชื่อฟังจะได้ไม่เป็นภาระไปมากกว่านี้ หลังจากที่ออกมาจากห้องฟักฟื้นของน้องชาย แก้มใสก็คิดถึงหมอชวิณทันที เขาจะผ่าตัดเสร็จหรือยัง คิดได้ดังนั้นหญิงสาวจึงรีบควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าเพื่อท