20. สำหรับเด็กของผม

1491 Words

เมื่อแก้มใสอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว ร่างบางอยู่ในเสื้อผ้าชุดเดิมเพราะที่นี่ยังไม่มีเสื้อผ้าให้เธอได้เปลี่ยน เมื่อเธอออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าหมอชวิณอยู่ในชุดที่เตรียมจะไปทำงาน ร่างสูงสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวพับแขนขึ้นครึ่งท่อนแขนกางเกงสแล็กส์สีดำที่โดนรีดจนเรียบกริบ เขากำลังถือแก้วกาแฟมายังโต๊ะอาหารในตอนที่หญิงสาวเดินมาถึงโต๊ะพอดี "คุณดื่มกาแฟไหม?" หมอหนุ่มเอ่ยถามพลางวางแก้วลงบนโต๊ะ เบื้องหน้าของแต่ละคนมีจานอาหารเช้าอยู่ ภายในจานประกอบไปด้วยไข่ดาว ไส้กรอก เบคอน ซึ่งเป็นอาหารแบบชาวตะวันตก หญิงสาวเดาว่าเขาคงจะทำแบบนี้ทานประจำถึงได้มีอาหารประเภทนี้อยู่ในตู้เย็น "ไม่ดื่มค่ะ" แก้มใสตอบเสียงใส ก่อนจะหย่อนสะโพกลงนั่งยังเก้าอี้ตำแหน่งที่มีจานอาหารเช้าวางอยู่ "งั้นกินอาหารเช้านี่ก่อนผมทำไว้ให้ ในตู้ยังไม่มีอาหารสด เดี๋ยวตอนเย็นเราค่อยแวะซื้อกันนะ" หมอชวิณบอกขณะที่หย่อนสะโพกลงนั่งยังเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD