"แต่หนูไม่ได้งอนแล้วนะ อื้อ" สินคำพูด ปากน้อยของแก้มใสก็ปากบางประกบปิด ลิ้นหนารุกล้ำเข้าไปเกี่ยวตวัดหยอกล้อเล่นกับลิ้นน้อยขณะที่มือใหญ่ข้างหนึ่งตะปบไปที่อกใหญ่หยุ่นมือ บีบเคล้นก้อนเนื้อนั้นจนยู่ย่นไปตามแรงมือ
"อือ" เสียงครางทุ้มดังขึ้นในลำคอเมื่อหมอชวิณชิมรสความหวานในโพรงปากจนพอใจ แต่ก่อนที่จะผละออกมาไม่วายที่จะแวะดูดที่ปากล่างของหญิงสาวด้วยความมันเขี้ยวในหัวใจ พอ ๆ กับสะโพกแกร่งที่มันเขี้ยวในโพรงรักที่เอาบีบรัดลำท่อนใหญ่ไม่หยุด กระแทกชักท่อนเนื้อเข้าออกร่องเยิ้มไม่หยุดหย่อน
"อย่าทำรอยนะ อื้อ!" แก้มใสร้องห้ามเมื่อหมอหนุ่มเลื่อนริมฝีปากมาที่ซอกคอระหงที่ตอนนี้หอมกรุ่นไปด้วยฟีโรโมนความสาวที่เธอนั้นได้ปล่อยออกมาไม่รู้ตัว ความเจ็บแปลบที่ลำคอทำให้เธอต้องร้องออกมา ไม่มีเลยสักครั้งที่เวลาเขาทำรัก เขาจะไม่ทิ้งร่องรอยให้ตัวเธอ
"หึหึ เวลาใส่ชุดจะได้หาเสื้อที่มิดชิดใส่" หมอชวิณเงยหน้ามายิ้มร้ายกาจ
