"ถ้าทำอีกพ่อจะกระแทกให้ลุกไม่ขึ้นเลย" สิ้นเสียงของหมอชวิณ โพรงรักของแก้มก็โดนแก่นกายใหญ่กระแทกทีเดียวสุดลำจนปลายนุ่มไปกระทุ้งโดนผนังมดลูกของเธออย่างจัง
"อ๊า!" แก้มใสอ้าปากค้างแล้วเปลี่ยนเป็นหอบหายใจถี่ ๆ ให้ร่างกายได้ปรับตัวให้ชินกับความใหญ่โตของคนข้างบน มือเล็กดึงทึ้งผ้าปูที่นอนยามเขาสาดสะโพกเข้าใส่ร่องนุ่มซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"โคตรแน่น ซี๊ด!" หมอหนุ่มสบถเสียงพร่า สองมือจับเข่าเล็กแบะออกจากกันจนสุดเพื่อบรรเทาความบีบรัดในช่องทางรักแต่ก็ไม่ช่วยอะไรได้มากเมื่อลำท่อนของเขาใหญ่โตจนคับในโพรงเนื้อไปหมด ยามเขาดึงแก่นกายก็ดูดหนึบเอาไว้ราวกับกลัวว่ามันจะจากไปจนเขาต้องกระแทกกลับเข้าที่เดิม มือแกร่งลูบไล้ไปมาต้นขาเนียนที่เขานั้นหลงใหลนักหนา ขณะที่สะโพกแกร่งยังคอยตอกอัดใส่ร่องแฉะหนักหน่วงเนิบนาบ
"อ๊ะ! จะ..จุก อึก!" แก้มใสเอ่ยเสียงสั่น เลื่อนมือมายังหน้าท้องแน่นของคนตัวโตพยายามดันเอาไว้ไม่ให้เขาถาโถมเข้า
