Attention # (เรียกร้องความสนใจหรือต้องการทำลาย?) #1
1432 Words
กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ
(คันนี้เป็นคันที่หกแล้วครับนายท่าน) เจสันส่งเสียงมาตามสายด้วยความหวาดกลัว
คนที่ได้รับรายงานตอนนี้ยืนนิ่งทันทีที่ได้รับสายจากวิลล่าของเขาในเมืองคิงแฮมที่อยู่ไม่ไกลจากลอนดอนมากนัก และนี่เป็นอีกครั้งที่พ่อบ้านโทรมาเกี่ยวเนื่องกับเรื่องก่อนหน้า
“เธอได้รับบาดเจ็บไหม!” เขาตะคอกถามเสียงดังหลังจากนิ่งฟังไม่กี่นาทีหลังจากนั้น
(บาดเจ็บเล็กน้อยครับนายท่าน) เจสันพ่อบ้านตอบ ก่อนจะรายงานต่อว่า (หมอเดวิดดูแลเธอแล้วและตอนนี้เธอหลับไปแล้วครับ ผมส่งรถลากไปแล้ว ผมกลัวว่านายหญิงอาจจะเปลี่ยนความสนใจของเธอมาเป็นมอเตอร์ไซค์แทนเมื่อเธอฟื้นขึ้นมา)
“ถ้าอย่างนั้นก็เอากุญแจให้เธอ ถ้าเธอต้องการ!” แอชเชอร์ตะคอกอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะกดตัดสายลงอย่างรำคาญ
“ให้ฉันเดา…” เอียนเพื่อนสนิทของเขาหัวเราะออกมา “มีอะไรธรรมดาๆ หรือปกติบ้างไหมสิ่งที่นายทิ้งไว้ที่บ้านในชนบท”
“เห็นได้ชัดว่าคนธรรมดาคนนั้นอยู่ห่างไกลจากสิ่งที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้” แอชเชอร์บ่นขณะที่เขาก้าวเท้าออกจากลิฟต์ส่วนตัวที่นำเขาขึ้นมาที่สำนักงานบนชั้น 80 ของ Campbell Enterprise อาคารที่สร้างขึ้นโดยคุณปู่ของเขาและที่นี่เป็นบริษัทผู้พัฒนาอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำของประเทศ
"วันของฉันยังไม่เริ่มต้น แต่เธอทำให้ฉันปวดหัวตั้งแต่เช้าแล้ว ทั้งที่เพิ่งผ่านปีใหม่มาไม่นาน” แอชเชอร์บ่นอย่างหัวเสีย
“ทำไมนายถึงไม่พักสักวันและไปพบเธอล่ะ” เอียนแนะนำในขณะที่เขายิ้มอย่างอบอุ่นให้กับหนึ่งในเลขาของแอชเชอร์
“มันอาจจะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีก็ได้ใครจะไปรู้ ห้าปีแล้วตั้งแต่นายเจอเธอครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่นะ? ตั้งแต่วันแต่งงานเท่าที่ฉันจำได้ นายก็ไม่เคยกลับไปพบเธออีกเลย เธออาจจะเบื่อที่นั่น ทำไมนายไม่ช่วยพาเธอออกมาจากตรงนั้นล่ะ”
"แล้วไง นรกเถอะ!” แอชเชอร์ตะคอกขณะที่เขาลงนั่งบนเก้าอี้ “ฉันไม่สนใจหรอกว่าเธอจะเป็นตายร้ายดียังไง ฉันไม่มีทางไปนั่งเป็นพี่เลี้ยงเด็กคนนั้นแน่”
เอียนกลอกตาให้กับความดื้อรั้นของเพื่อนสนิท
“เธอน่าจะยี่สิบสองหรือยี่สิบสามปี แล้วใช่ไหมหรือว่ายังไม่ถึง?” เอียนถามขณะนั่งบนเก้าอี้ตัวหนึ่งตรงข้ามกับโต๊ะทำงานแอชเชอร์ “เธอไม่ใช่เด็กแล้วฉันแน่ใจว่าเธอดูแลตัวเองได้ ให้เธอมาทำงานที่นี่ เธออาจจะมีประโยชน์ในบางสิ่งฉันแน่ใจ อย่าลืมว่านายเป็นคนจ่ายค่าเรียนให้เธอ”
เอียนยังคงพยายามหว่านล้อมให้แอชเชอร์เห็นด้วยกับความคิดของเขา ทั้งสองเงยหน้าขึ้นมองเมื่อเห็นแคลร์ เลขาของเขาซึ่งเคยเป็นเลขาของแด๊ดเขามาก่อน หลังจากที่แด๊ดแต่งตั้งให้เขาเป็นประธานบริษัทคนใหม่ แคลร์ก็ตามมาเป็นเลขาของเขาด้วย เธอกำลังถือกาแฟของพวกเขาเข้ามา
“ท่านคะมิสซิสแคมป์เบล์โทรมาเมื่อสามสิบนาทีที่แล้วค่ะ” แคลร์แจ้งอย่างเป็นทางการ “บอกว่าต้องการให้ท่านไปพบเธอเพื่อทานอาหารกลางวันที่ The Kitchen ค่ะ”
แอชเชอร์พยักหน้าขณะที่เขารับแฟ้มงานที่เธอส่งมาให้เขา
“อีกหนึ่งชั่วโมงท่านมีประชุมกับบริษัท The Cloud” เธอรายงานต่อว่า "นี่คือเช็คสำหรับการขยายตัวของ Skyline Complex ที่ต้องการให้ท่านตรวจและเซ็นอนุมัติค่ะ ฉันจะได้ส่งต่อไปยังฝ่ายจัดซื้อต่อไปค่ะ”
“พวกเขาสั่งของแล้วใช่ไหมครับแคลร์”
“ค่ะท่าน” แคลร์ตอบ “โรเบิร์ตส่งสินค้าคงคลังมาแล้ว และพวกเราได้ตรวจสอบความเรียบร้อยแล้วเพื่อความถูกต้องค่ะ มีงานอะไรที่บอสต้องการให้ฉันทำอีกไหมคะ”
แอชเชอร์เงียบไปสักพัก ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
“โทรหาตัวแทนจำหน่าย พากานี ฮิวไอร่า และบอกให้พวกเขาส่งรถสปอร์ตรุ่นใหม่ล่าสุดไปยังวิลล่าของผมที่คิงแฮมด้วย” เขาเอ่ยอย่างใจเย็นหลังจากสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เขาเลิกคิ้วมองเอียนที่อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ “ผมต้องการวันนี้ พวกเขาสามารถส่งบิลมาที่นี่และคุณช่วยเตรียมเช็คไว้ให้พวกเขาด้วย ผมจะเซ็นก่อนออกไปทานข้าวกับมัม”
“นายบ้าไปแล้วเหรอแอช!” เอียนถามอย่างไม่เข้าใจ “ถ้าเธอทำมันพังอีกล่ะ”
“ก็ปล่อยให้เธอทำ!” แอชเชอร์บ่น “ผู้หญิงคนนั้นทำแบบนี้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากฉัน ตามที่เจสันโทรหาฉันเมื่อหลายเดือนก่อน ตอนนี้! พวกเรามาหารือเกี่ยวกับวาระการประชุมของเราสำหรับการประชุมที่กำลังจะเกิดขึ้นดีกว่า นายคิดว่า The Cloud จะต่อรองราคามากแค่ไหน?" ทั้งสองนั่งปรึกษากันจนถึงเวลาเข้าประชุม
หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมงแอชเชอร์ก็มีท่าทางที่พอใจในข้อตกลงที่ทำร่วมกับหัวหน้าวิศวกรของ The Cloud โค้งคำนับเขาอย่างเป็นทางการก่อนจากไปพร้อมกับเอียน ซึ่งจะกลับไปที่บริษัทของตัวเองเหมือนกัน เขาตรวจสอบนาฬิกาข้อมือของเขาและพบว่าเขามีเวลาไม่มาก ก่อนออกไปรับประทานอาหารกลางวันกับมัม
“เช็กเรื่องรถพร้อมแล้วใช่ไหมแคลร์” เขาถาม
“ฉันวางไว้บนโต๊ะทำงานของท่านแล้วค่ะ” แคลร์ตอบ “ทางดีลเลอร์ก็โทรมาแจ้งว่ารถได้เตรียมการจัดส่งเรียบร้อยแล้วค่ะ”
แอชเชอร์พยักหน้าก่อนเข้าไปในห้องทำงานของเขา เขาเดินไปที่โต๊ะทำงาน ดวงตาเย็นชาดำมืดเมื่อเห็นเช็คและจำนวนเงินที่ระบุสามล้านสี่แสนปอนด์
แอชเชอร์ แคมป์เบลล์ อายุยี่สิบแปดปี เขาเข้ารับตำแหน่งซีอีโอบริหารธุรกิจของครอบครัวเมื่อห้าปีที่แล้ว ในเวลาไม่ถึงสามปี เขาประสบความสำเร็จในการนำพาบริษัทเข้าสู่ตลาดโลกสำเร็จ เขาเป็นนักธุรกิจที่ฉลาด เป็นคนกล้าได้กล้าเสีย ตอนนี้เขาได้รับงานใหญ่มากมายทั้งในประเทศและต่างประเทศด้วย จนทำให้คู่แข่งหลายรายต่างอิจฉา
เขาเป็นคนเฉียบขาด เฉียบแหลม ยุติธรรม และเป็นนักเจรจาที่ดีตอนนี้บริษัทมีมูลค่าสุทธิหลายแสนล้านปอนด์ ในวัยนี้แอชเชอร์เป็นที่รู้จักในฐานะนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ มากไปด้วยความสามารถ หนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลของวงการธุรกิจผู้ที่มีคุณค่า มีผู้หญิงหลายคนพยายามเข้าหาเขาเพราะหน้าตาและความร่ำรวยของเขา
แต่ตอนนี้เขามีรีเบคก้าเป็นผู้หญิงที่กำลังเดตด้วย เขาคบหากับเธอมาเกือบสองปีแล้ว นี่เป็นการคบหาผู้หญิงที่ยาวนานที่สุดสำหรับเขา
“ผมจะออกไปทานข้าวแล้วแคลร์” เขาพูดครู่ต่อมาขณะยื่นเช็คพร้อมลายเซ็นให้เธอและส่งข้อความถึงมัมของเขาว่าเขากำลังไป
“อีกสามชั่วโมงผมจะกลับมา บอกวิศวกรกลุ่มที่ผมต้องการให้เตรียมรายการค่าใช้จ่ายทั้งหมดของการเสนอราคาที่เราให้กับ The Cloud”
พูดเสร็จแอชเชอร์ก็เดินเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัวและไปยังบริเวณที่จอดรถผู้บริหารที่ชั้น 20 เขาเดินไปทาง Audi R8 Coupe สีน้ำเงินของเขาที่เพิ่งซื้อมา แม้ว่าสถานะของเขาจะมีคนขับรถให้ อีกทั้งเขามีรถมากมายหลายแบบสะสม ทว่าก็แล้วแต่โอกาสด้วยเพราะบางงานเขาก็ต้องการขับรถเองตามแต่อารมณ์ของเขามากกว่า ซึ่งส่วนใหญ่เขาโปรดปรานการขับรถด้วยตนเอง
มัมของเขาขอร้องให้เขาใช้คนขับรถประจำเพื่อความปลอดภัย และเพื่อความสะดวกสบาย แต่เขาก็ไม่เคยทำตาม แอชเชอร์มีบอดี้การ์ดคนสนิทติดสามคน แต่พวกเขาไม่ชอบปรากฏตัวออกมาให้คนอื่นเห็น
ทุกครั้งที่เขาอยู่หลังพวงมาลัย เขาจำได้ว่ามีไม่กี่ครั้งที่เขาประสบอุบัติเหตุเพราะบางครั้งเขาก็เคยแข่งรถใต้ดินในสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
- Writer
