"ฮึ้ม อิจฉาตาร้อน!"
อีแซนแบะปาก ไม่อยากมองความหวานที่แทนมีให้เธอไม่ขาดตอน ขนาดหน้าบวมเป่งยังมีแรงมาออดอ้อนเลยคิดดู เป็ดน้อยสมชื่อจริง ๆ
"แล้วนี่จะไปกันยังไง?" พี่ไม้ถาม
"เดี๋ยวแซนไปส่งเองพี่"
"ไม่ต้องเลยมึง เดี๋ยวบ่นตลอดทาง"
"กูบ่นไปงั้นแหละ ที่จริงกูเอ็นดู~"
"ที่กูบอกว่าไม่ต้อง เพราะเสี่ยซงส่งไฟลท์บินกลับกรุงเทพมาให้กูกับแทนแล้ว" ครอบครัวนี้เขาสายเปย์ทุกคนจริง ๆ ดีนะที่เสี่ยยังเห็นแทนในสายตา ถ้าส่งมาให้เธอนั่งเครื่องบินกลับคนเดียว คงมีเรื่องกันแน่
"อีดอก พ่อผัวอีกคนก็สายเปย์ ชาติที่แล้วมึงทำบุญด้วยหอไอเฟลหรือไงฮะ วาสนาสูงเหลือเกิน"
"เพ้อเจ้อ" เธอตัดบทแล้วเดินไปหยิบเงินค่าเช่าบ้านให้พี่ไม้ แต่พี่แกไม่ยอมรับตามเคย แถมยังค*****นหุ้นส่วนร้านให้อีก ไม่รู้จะเปรียบพี่แกเป็นพ่อพระยังไงแล้ว แสนดีจนใจเจ็บ น่าจับทำผัวอีกคน (มึงควรพอ!)
"กระซิก เพื่อนจะไปแล้ว" อีแซนเศร้า
"กูไปอยู่ก
