เขายืนแอบมองอยู่ด้านนอกก่อนจะเห็นเธอเดินไปมาราวกับทำความสะอาดบ้าน ซึ่งโฮลี่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้สักนิด เพียงแค่เธอเอ่ยปาก คงมีคนคอยจัดการให้จนเรียบร้อยแน่ๆ “โฮลี่” “ธัน!!!” “นี่เธอมาทำอะไรที่นี่” “………” “โฮลี่” “ก็มาอยู่ที่นี่..” ธันวาขมวดคิ้วก่อนจะมองเธอด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างตกใจและสงสัยในเวลาเดียวกัน “แล้วมาอยู่ทำไมที่นี่?” “ก็ตอนนี้ฉันไม่ได้ทำงาน ไม่ได้เป็นผู้บริหาร ถ้ายังใช้เงินฟุ่มเฟือยอยู่คอนโดแพงคงไม่มีตังค์กินข้าว” โฮลี่เอ่ย “แล้ว..” “นายหลบหน่อยได้มั้ย ฉันจะรีบทำให้เสร็จ” โฮลี่เดินปัดกวาดบ้านที่ฝุ่นค่อนข้างเยอะด้วยท่าทางเก่ๆกังๆ “ถ้าเธอทำแบบนั้นฝุ่นกระจายเต็มบ้านเมื่อไหร่ก็ไม่สะอาดหรอก” ธันวาวางกระเป๋าที่ตัวเองสะพายมาลง ก่อนจะแย่งไม้กวาดจากมือของโฮลี่ไปทำเอง เธออมยิ้มแต่นัยตาเศร้าพรางมองธันวาที่จู่ๆก็โผล่มาทั้งที่ที่นี่ไม่ได้อยู่ติดบ้านเขาสักนิด ผ่านไปจนข่วงเย็น บ้าน