เข้าสู่ไตรมาสที่สองของดาริน เมื่อฟรานเชสโกนับวันอย่างแม่นยำจากผลอัลตร้าซาวด์ของคุณหมอ ชายหนุ่มจึงไม่รีรอเดินไปห้องแม่เพราะในเช้าวันนี้เขายังไม่เห็นมีใครออกมาเลย แถมวันนี้ยังเป็นวันหยุดเขาเสียด้วยไม่ต้องออกไปไหน หยุดทั้งทีเขาจะได้มีเวลาอาใจใส่ลูก..
เขาเดินไปเคาะประตูห้องแม่แล้วยืนรอฟัง ไม่นานประตูด้านในก็ถูกเปิดออก
"อ้าวฟราน" พอคนเป็นแม่เอ่ยอย่างนั้นทำให้คนที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าสะพายข้างให้เงยหน้าขึ้นมอง
ฟรานเชสโกสำรวจการแต่งตัวของแม่ตัวเองเหมือนจะออกไปไหนสักที่ และดารินเองก็เหมือนกันอยู่ในชุดสุภาพเรียบร้อย
เป็นชุดกระโปรงยาวคลุมเข่ากับเสื้อแขนสามส่วนสีขาว สะพายกระเป๋าตรงบ่า ท้องนูนออกมาด้านหน้าเริ่มชัดมากขึ้นพอให้รู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้ท้องไม่ใช่แค่อ้วนลงพุง ฟรานเชสโกมองไม่วางตาเมื่อเขาได้มองการเจริญเติบโตของคนที่อยู่ในท้องเปลี่ยนไปในทุกวัน
"จะไปไหนกัน" เขาถามเสียงเรียบ ส่วนใครจะตอบต
