ในค่ำคืนอันสุดแสนโรแมนติก คืนนี้...
ท้องฟ้ายังกระจ่าง สุกสกาวจากแสงเดือนเต็มดวง
พราวเดือน ในชุดนอนค่อนข้างราบเรียบ แต่บางเฉียบเสียจนสามารถมองเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งได้ไม่ยาก
เธอเดินเข้ามาหาเสี่ยเวทินถึงห้อง เขายังนั่งทำงาน
หน้าตาอิดโรย ทว่าดวงตายังมีประกายเด็ดเดี่ยวอย่างนักสู้ ความจริง ไฟไหม้ที่ผ่านมา เงินก้อนนั้นเหมือนสามารถพลิกชะตาชีวิตให้กลับคืนได้อีกครั้งนั่นแหละ เพียงแต่ต้องเหนื่อยกว่าเดิมหลายเท่าตัว บวกกับมรสุมหนี้สินก้อนอื่น ๆ ที่ยังคงถาโถมเข้ามาไม่หยุด
ดอกเบี้ยไม่เคยหยุดงอกงามง่าย ๆ
“คุณพ่อจะสนใจเรื่องงานอีกนานไหมคะ”
หญิงสาวถาม
เสี่ยเวทินวางทุกอย่างในมือ ลุกขึ้นก้าวเข้ามาหาเธอ
“พ่อขอโทษนะลูก ลืมคิดไปเหมือนกันว่ามีของสวยงามรอให้พ่อเชยชมอยู่”
“ยังไหวปะคะ” หญิงสาวถามเสียงยั่วยวน
“อย่าดูถูกเชียวนา”
หญิงสาวหัวเราะ ระหว่างที่ถูกเสี่ยเวทินโอบเข้าไปอยู่ในอ้อมแขน เธอแนบใบหน้าเข
