Lost

1592 Words

Gustuhin ko man na alukin si Rowan na mag-dinner ay napangunahan tuloy ako ng hiya dahil sa mga naging pag-uusap namin kanina. Just what the hell is he trying to do? Napatigil ako sa pagnguya at napatitig sa kamay kong hinalikan n’ya kanina. I couldn’t even swallow properly whenever I recall that scene in my mind. Pati yata ang kilabot na naramdaman ko kanina ay hindi pa rin mawala-wala sa isip ko. And I can’t help but to compare it to the feeling when I am having physical contact with girls. Halos pareho lang ang kilabot na naramdaman ko but Rowan’s touch was way more… intense? I don’t know. Bukod sa kilabot ay parang may kasama pang nerbyos ang ginawa n’ya sa akin. And whenever I am trying to recall the way he kissed my hand, nag-iinit ng todo ang buong mukha ko. Maybe because he was

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD