ตอนที่ 11

1812 Words

ยักษ์นั่งรอที่ร้านกาแฟตามที่ติวเตอร์บอกมาว่านัดกับน้องมิลล์ที่นี่ เขาปิดปากด้วยเงินแล้วต้องการจะใช้เวลากับแฟนบ้างเพราะตั้งแต่ไอ้เวรไมโลมันรู้เรื่องก็ขัดขวางตลอดเลย “เมื่อไรจะมาสักทีวะ?” นี่ก็จะถึงเวลานัดแล้วนะยังไม่เห็นแม้แต่เงาเธอเลย แต่ไม่ถึงนาทีที่บ่นด้วยซ้ำน้องมิลล์ก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าฝืนยิ้มมากๆพร้อมกับมองไปรอบๆเพื่อหาติวเตอร์คนนั้นเขาเลยลุกขึ้นเดินไปหาแทน “น้องมิลล์ครับ” “พี่ยักษ์มาได้ไงบังเอิญจัง!” “ไม่ได้บังเอิญหรอกมานี่สิพี่สั่งช็อกโกแลตปั่นกับคอฟฟี่พายที่หนูชอบมาให้แล้ว” ถึงจะเคยกินด้วยกันไม่กี่ครั้งเพราะช่วงหลังงานเขายุ่งมากกว่าเดิม แต่เขาก็จำได้หมดแหละว่าเธอชอบกินอะไรบ้างและไม่ชอบอะไรบ้าง “แล้วมาไงอะยังไม่ตอบฉันเลยนะ” เธอก็เดินตามเขาไปนั่นแหละแต่ก็ยังสงสัยอยู่ไงเลยถาม “กินก่อนสิจะได้อารมณ์ดีขึ้น” การได้เห็นคนที่รักยิ้มแบบไม่ฝืนมันทำให้รู้สึกดีมากนะ เขาแอบสังเกตเห็นนะว่าช่วงนี้เธอเรียนหนักมากขึ้น แถมยังอ่านหนังสือดึกๆดื่นๆจนน่าเป็นห่วงด้วย แต่เรื่องนี้ไอ้ตัวต้นเหตุมันไม่เคยรับรู้ไง “อ้าปากสิจะป้อน” ไหนๆเขาเอาใจขนาดนี้เธอก็อยากจะเอาใจเขากลับบ้าง เขาอ้าปากตามที่เธอปากรับคอฟฟี่พายแสนอร่อยกินพร้อมกับมองใบหน้าสวยใสที่ตราตรึงใจตั้งแต่วันแรกที่เจอกันจนตอนนี้ ผ่านไปสี่เดือนแล้วแววตาที่มองกันดูดีขึ้นกว่าเดิมและไว้ใจมากขึ้น แต่น่าเสียดายที่ดูเหมือนจะยังไม่ได้รักเขา Milo : มิลล์เรียนเป็นยังไงบ้าง พี่ได้ครูคนใหม่มาสอนว่ายน้ำเสาร์นี้นะ เดี๋ยวส่งโลให้ว่าไปเรียนที่ไหน Milo : ตั้งใจเรียนเรื่องแฟนไว้ทีหลัง สู้ๆคนเก่งของพี่ “เฮ้อ…” แค่อ่านข้อความจากพี่ชายก็รู้สึกเหนื่อยจนอยากจะกลับไปนอนเฉยๆแล้วทิ้งทุกอย่างไปให้พ้น “ใคร?” นี่น้องมิลล์จะรู้บ้างไหมว่าต่อให้ทำหน้ามุ้ยคิ้วขมวดหรือถอนหายใจแล้วเบะปากก็น่ารักสำหรับเขาเสมอ “พี่ไมโล” เขาน่าจะรู้อยู่แล้วนะทำไมถึงยังถามอีก “ปิดเครื่องเถอะ คืนนี้พี่จะพาไปเที่ยว” เขาไม่สนว่าไอ้เพื่อนเวรมันจะคิดยังไงเพราะสำหรับเขานะความสุขน้องมิลล์สำคัญที่สุดอยู่แล้ว เขาเคยบอกเธอแล้วนะว่าไม่สนเรื่องเรียนเลย เขาไม่สนใจอะไรนอกจากความสุขเท่านั้น “แต่ว่า…” ถึงจะไม่อยากมีปัญหาแต่ก็กดปิดเครื่องตัดการติดต่อทุกอย่างไปแล้ว “คืนนี้ต้องสนุกแน่เลย พี่จะพาขับรถเล่น พาไปกิน พาไปเที่ยวจนกว่าจะลืมตาไม่ขึ้น โอเคปะ?” เขาจะทำให้เธอหายเครียดจนได้แหละ เขารู้ว่าช่วงนี้น้องมิลล์เครียดมากขนาดไหนถ้าได้ปลดปล่อยสักครั้งคงจะดีมาก “ดีลค่ะ แต่ว่าฉันมีเงินไม่เยอะนะ” อีกหนึ่งข้อที่ไม่ควรลืมคือเธอเป็นนักศึกษายังไม่ได้ทำงานพอจะมีเงินเที่ยวเล่นเหมือนพี่ยักษ์ แล้วเงินเดือนที่ให้ก็ต้องบริหารให้ดี “ไอ้ไมให้เงินเดือนเท่าไร?” นอกจากจะไม่ซื้อรถให้แล้วยังจำกัดเงินเดือนอีกเหรอ เขาจำได้นะว่าตอนมันเรียนมีทั้งรถแล้วก็เงินเต็มที่ชนิดเที่ยวทุกคืนยังเหลือใช้ “ห้าหมื่น” มันเยอะนะถ้าเทียบกับปัจจุบันที่เธอใช้ “ห้าหมื่น! นี่มันเศษเงินชัดๆ” ทำไมสองมาตรฐานยังงี้วะ “ก็ฉันไม่ได้ไปเที่ยวไหนอยู่แล้วไง เรื่องกินก็ไม่ได้เปลื่องมากด้วย พี่ไมคงอยากให้ฉันบริหารเงินเป็นก่อนมั้ง” เรื่องนี้เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันแต่ก็ขี้เกียจจะถามอะไรมากมาย “มันน้อยไปสำหรับพี่นะ” “เหรอ?” “คืนนี้พี่เลี้ยงเอง” ถึงไม่ถามเรื่องเงินเขาก็เลี้ยงอยู่แล้ว เธออยู่กับเขาไม่จำเป็นต้องออกเงินสักบาทเดียว นี่ถ้าไม่เกรงใจคงจะโอนเงินมาให้ หรือไม่ก็ให้บัตรเครดิตไปใช้แทน “ฉันกินเยอะนะ” เธอเตือนเขาเบาๆ “เลี้ยงไหวน่า” ตัวแค่นี้จะกินขนาดไหนเชียว “ดื้อด้วยนะ” เธอไม่ใช่คยเรียบร้อยเขารู่อยู่แล้ว “ดูแลไหว” ดื้อแค่นี้เองไม่เท่าเขาหรอกน่า “งั้นไปกันเถอะอยากไปเที่ยวแล้ว” เธออยากไปตามแลนด์มาร์คต่างๆที่เพื่อนรีวิวเอาไว้ซึ่งมันเป็นผับบาร์ ตลาดกลางคืน ร้านอาหาร สถานที่ขับรถเล่นตอนกลางคืน หรือแม้แต่โรงแรมรีสอร์ทบรรยากาศดีที่ชาญเมือง เธออยากจะไปทุกที่เลย พี่ยักษ์ยิ้มกว้างแล้วยีผมเธอเบาๆเหมือนหมั่นเขี้ยวงั้นแหละ เธอเลยกินขนมไปด้วยแล้วก็ป้อนเขาด้วยสลับกันไป “ยิ้มจนแก้มจะแตกแล้วมั้ง” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าดีใจมากขนาดไหน เขาดื่มชาเขียวปั่นพร้อมกับมองน้องมิลล์ที่ดูมีความสุขมาก เธอกินคอฟฟี่พายเคี้ยวจนแก้มตุ้ยเลย มีคนบอกไหมว่าเธอใช้คำว่าน่ารักได้โคตรเปลือง หลังจากท้องอิ่มก็ถึงเวลาย่อยแล้ว พี่ยักษ์จับมือเธอมาตลอดทางซึ่งคนเยอะมาก บางครั้งเขาเดินโอบไหล่แล้วพูดคุยไม่หยุดก่อนจะมาหยุดที่ร้านอะไรสักอย่าง “กินกุ้งถังกันเถอะ” ร้านนี้คนเยอะตลอดทุกวัน แต่ร้านนี้อร่อยเขาเลยอยากให้เธอได้กินอะไรดีๆ “ดูคนดิรอนานแน่เลย” เรียกได้ว่าแน่นร้านเลยละ “ก็ซื้ออย่างอื่นมากินรอด้วยไง มาเร็วนี่ร้านโปรดพี่เลยนะ” เขามาบ่อยแต่มากับเพื่อนไม่ใช่แฟนแบบนี้หรอก ชีวิตของเขาที่ผ่านมามันค่อนข้างจะตามใจตัวเองมาก บางเรื่องที่เหี้ยก็ทำแบบไม่ต้องคิดจนกระทั่งมาเจอกับน้องมิลล์ เธอทำให้เขาอยากจะเป็นคนดีขึ้นต่อให้ยังไม่รักกันเลยก็ตาม เธอแอบถ่ายรูปพี่ยักษ์ในตอนเขาเผลอแล้วแทนที่จะมีรูปหลุดให้ขำบ้างแต่ไม่มีแย่เลย คนอะไรหล่อตลอดเวลา เธอเห็นด้วยนะว่าเขาแอบมองแล้วยิ้มมุมปากด้วย “อีกแป๊ปเดียวก็ได้กินแล้ว” เธอไม่น่าจะหิวหรอก แต่น่าจะชอบบรรยากาศมากกว่าเลยตื่นเต้นขนาดนี้ “ทำไมพี่ใจดีกับฉันจัง?” ตอนเจอกันแรกๆเขาเหมือนดุนะแล้วเธอไม่ชอบเลย เธอพยายามจะหลบหน้าไม่พูดคุยด้วยเพราะภาพลักษณ์ที่ดูเป็นคนเลวอะไรประมาณนั้น “ง่ายๆเลยนะ เพราะว่าน้องมิลล์เป็นแฟนของพี่ไง” ก็รักไง คำตอบเดียวสั้นๆที่คนอย่างเขามอบให้เธอคนเดียว “คิดอะไรกับพี่บ้างไหม?” แค่สักนิดเดียวก็ได้หรือถ้ายังไม่คิดอะไรก็ไม่เป็นไร แค่เรายังมีกันแบบนี้ก็เพียงพอแล้ว เธอตอบไม่ถูกกับคำถามเขาเลยเพราะไม่รู้ว่าตอนนี้รู้สึกอะไรอยู่ เธอแค่สบายใจเวลาอยู่กับพี่ยักษ์และอยากจะใช้เวลาอยู่ด้วยนานๆ เขาทำให้เธอมีความสุขกว่าทุกคน “ไม่หวั่นไหวเลยเหรอ?” “ก็…ฉันไม่รู้อะ ฉันแค่มีความสุขเวลาอยู่กับพี่” “แสดงว่ารัก?” “ไม่รู้ไง!” “งั้นสรุปว่ารักนะ น้องมิลล์รักพี่มาก” เป็นข้อสรุปที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นและมีความสุขได้อย่างบอกไม่ถูก “คิดเองเออเองแบบนี้อย่าหาทำกับใครนะ” เขาเป็นแบบนี้ตลอดเลยตั้งแต่ก่อนจะคบกันจนมาถึงตอนนี้ เธอยังไม่ได้พูดสักคำว่ารักแล้วดูเขาคิดสิ “ทำกับน้องมิลล์คนเดียวแหละ เอ้ามาแล้ว!” “ต้องอร่อยแน่เลย” แค่ได้กลิ่นน้ำลายก็แทบไหลแล้วนะ เธอจัดการใส่ถุงมือกับผ้ากันเปื้อนแล้วลงมือหยิบกุ้งมาแกะกิน แต่ยังทำไม่เสร็จก็มีกุ้งมาจ่อที่ปากรอให้กินละ คนอะไรแกะเปลือกกุ้งไวจัง “ดูทำหน้าแล้วอร่อยปะ?” “ก็ไม่ชินเวลาโดนป้อนนี่” มันจะเขินๆหน่อยนะความรู้สึกตอนนี้แบบว่าทำให้สู่ขิตได้เลย เรานั่งกินกันจนหมดถึงได้เดินเล่นไปเรื่อยๆแล้วแวะดูของที่น่าสนใจตามทางเป็นการย่อยด้วย จนรู้สึกว่าชักจะเมื่อยแล้วถึงพาเธอกลับมารถพร้อมด้วยข้าวของเต็มมือ คืนนี้เราคุยกันไปหลายเรื่องเขาถึงได้รู้ว่าชีวิตเธออยู่ในกรอบจนน่าสงสาร เธอต้องตื่นไปโรงเรียนแต่เช้าพอเลิกเรียนก็ไปเรียนพิเศษต่อถึงสองทุ่ม จากนั้นถึงกลับบ้านมาจัดการตัวเองแล้วทำการบ้านตบท้ายด้วยอ่านหนังสืออีก กว่าจะได้นอนก็เกือบตีสองได้มั้ง แล้วดูตอนนี้ชีวิตเด็กมหาวิทยาลัยมันก็กำลังวนเข้าลูปเดิมซึ่งเขาไม่ยอมหรอก เขารู้ว่าเธอไม่มีความสุขในชีวิตและกำลังเหนื่อยมาก เขาจะพยายามทำให้เธอมีความสุขมากกว่านี้ “คืนนี้ไปนอนบ้านพี่นะ” ในเมื่อเขาบอกแม่ว่ามีเมียแล้วมันจะแปลกอะไรที่จะเอาไปนอนด้วยกัน อีกอย่างคืนนี้แม่คงจะอยู่ในปาร์ตี้ที่ไหนสักแห่งนี่แหละ ส่วนพ่อก็คงไปอยู่กับเมียน้อยอีกตามเคยแต่ไม่รู้ว่าเป็นคนใหม่หรือคนเก่า “จะบ้าเหรอ!” เป็นแค่แฟนนะทำไมต้องไปค้างด้วยละ “ไม่ไว้ใจพี่เหรอ?” ดูก็รู้ว่าไม่ไว้ใจมากๆ แต่รู้บ้างไหมว่าถ้าเขาจะทำอะไรจริงๆเธอไม่รอดตั้งแต่เข้าห้องนอนเขาแล้ว ที่เขายังปล่อยให้อยู่แบบนี้เพราะอยากได้คำว่ารักก่อน นี่ก็เดือนหนึ่งแล้วนะที่เราคบกันแต่ยังไม่มีวี่แววว่าจะรักเลย บางทีน้องมิลล์อาจจะคิดกับเขาแค่พี่ชายก็ได้ แต่ถูกตื้อให้เป็นแฟนเลยจำใจ เขาจะเปลี่ยนความรู้สึกเธอให้ได้ต่อให้ต้องปวดเอวนิดหน่อยก็ตาม ไม่รักกันดีนักใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นมาเป็นเมียเขาเถอะ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more