“มินโง่นะ ไม่รู้หรอกว่าพี่คิดอะไรอยู่ เอ่อ..เราเปลี่ยนไปทำเซ็กซ์คอลกันดีไหมคะ” ยังไม่ทันพูดจบประโยคดีคนตัวเล็กก็ถูกผลักเข้ามาในห้องนอนของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว
“ก็ดีนะ ทำกันในห้องนอนพี่ก็ได้นี่ ทำเหมือนที่เราทำกันทุกครั้งไงแต่ครั้งนี้ไม่ต้องทำผ่านหน้าจอมือถือหรอก ทำผ่านสองตาได้อารมณ์กว่าเป็นไหนๆ” รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นบนเรียวปากหนา ใบหน้าเรียบเฉยเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นกรุ้มกริ่มแพรวพราว ดวงตาคมเข้มสีสนิมเหล็กเป็นประกายวาววับขณะจ้องมองกระต่ายน้อยเนื้อหวานตรงหน้าไม่วางตา
พี่วายุเหมือนหมาป่าเจ้าเล่ห์ไม่มีผิด
เมื่อก่อนกับตอนนี้ผิดกันลิบลับแบบหน้ามือเป็นหลังมือเลย ระยะเวลาแค่สามปีทำไมเปลี่ยนผู้ชายที่ใจดีและเป็นสุภาพบุรษให้กลายเป็นคนหื่นกามแบบนี้ไปได้นะ
“ช่วยตัวเองให้พี่ดูหน่อยสิ” วายุยกยิ้มมุมปาก มือทั้งสองปลดหัวเข็มขัดออกช้าๆ ถอดมันออกโยนทิ้งไป รูดซิปเพื่อถอดกางเกงและบ็อกเซอร์สีขาวออกก่อนขยับตัวลงน
