Chapter 20 – ทะเล
ทันทีที่ขึ้นมาบนรถ ฉันก็กวาดสายตามองหาที่ว่าง แต่ดูเหมือนที่นั่งกับเพื่อน ๆ จะเต็มหมด จะมีที่ว่างเหลือก็เป็นเพื่อนผู้ชายคนอื่นที่ฉันไม่สนิท แล้วก็ที่ตรงด้านหลังที่ว่างอยู่
“มาสาย ไปนั่งข้างหลังเลยครับน้อง!” เสียงเข้มของพี่คิมหันต์ที่เดินตามมาข้างหลังตะโกนบอก ทำให้ฉันต้องหันไปมองหน้าพี่เขา
“ไปดิครับ มองอะไร รถจะออกแล้ว” เขาพูดพลางเดินมาใกล้ขึ้น ทำให้ฉันต้องยอมทำตามที่เขาว่า ฉันเห็น ใบชา ต้นข้าว และ ไวน์ โบกไม้โบกมือให้แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากทักทายกันธรรมดา เมื่อรถเตรียมตัวเคลื่อนออกไปในขณะที่ฉันยังเดินไปไม่ถึงที่นั่ง เสียงเพื่อนร่วมคณะคนอื่นบนรถทัวร์ดังแทรกขึ้นมา
“กรี๊ดด นั่นธันย์คณะวิศวะนี่”
“มาส่งใครอะ มองมาทางรถพวกเราด้วย ดูดิยกมือบ๊ายบายด้วย ให้ฉันเหรอ”
เธอคนนั้นยกตัวขึ้นยืนเหมือนจะมองหาว่าธันย์กำลังโบกมือให้กับใคร ก่อนจะเห็นว่า เป็นต้นข้าวที่กำลังโบกมือธันย์อ
